Πιλότοι που έχουν «μετρήσει» χιλιάδες ώρες πτήσης, μεταξύ άλλων και με τα Phantom της Πολεμικής Αεροπορίας, καταθέτουν τις απόψεις τους σχετικά με το μεγάλο ζητούμενο, δηλαδή την αιτία της μοιραίας πτώσης του μαχητικού στον κόλπο της Κυπαρισσίας.
Αξιωματικοί εν αποστρατεία, πιλότοι που έχουν υπηρετήσει στο παρελθόν στην 338 Μοίρα της 117 Πτέρυγας Μάχης και που γνωρίζουν τα συγκεκριμένα αεροσκάφη, μίλησαν στην εφημερίδα της Ηλείας «Πατρίς», αναλύοντας όλα εκείνα που συμβαίνουν κατά τη διάρκεια μιας πτήσης τέτοιου βεληνεκούς αλλά και για τις δυνατότητες που φέρουν τα αναβαθμισμένα Phantom τα οποία έχουν εγκατασταθεί στην 338 Μοίρα που λειτουργεί στην αεροπορική βάση της Ανδραβίδας.
«Είναι ένα αεροσκάφος που έχει έρθει από το 1974, ήταν δεύτερης γενιάς αεροσκαφών εξαιρετικών επιδόσεων πολλαπλού ρόλου δηλαδή αναχαίτιση που χρησιμοποιήθηκε από τη Μοίρα 339 και από την 338 Μοίρα σαν διώξεως /βομβαρδισμού. Έχει φοβερές δυνατότητες, ικανό να μεταφέρει αρκετό οπλισμό από πλευράς βομβών και ειδικών όπλων, από πλευράς αναχαίτισης αρκετούς πυραύλους αέρος – αέρος, με εξαιρετικές επιδόσεις για τη γενιά του, στην εναέρια μάχη με μικρή ακτίνα στροφής. Θεωρώ ότι ήταν το TOP αεροσκάφος στην περίοδο εκείνη, ήταν κυρίαρχο στο Αιγαίο, ο φόβος και ο τρόμος των Τούρκων. Στη συνέχεια έγιναν κάποιες τροποποιήσεις και αναβαθμίσεις του αεροπλάνου και εξελίχθηκε σε πάρα πολύ καλό αεροσκάφος και τώρα χρησιμοποιείται σαν διώξεως – βομβαρδισμού. Μπορεί να φέρει αρκετό οπλισμό και καινούργια όπλα», εξηγεί ο εκπαιδευτής και δοκιμαστής Αεροσκαφών στην ΕΑΒ και Διερευνητής Ατυχημάτων, Θεόδωρος Γιαννακούλιας, που έχει στο ενεργητικό του πάνω από 10.500 ώρες πτήσης εκ των οποίων 2.000 και πλέον ώρες σε αεροσκάφη F-4E Phantom.
«Από πλευράς ικανοτήτων», συνεχίζει ο κ. Γιαννακούλιας, «μπορεί να πετάξει πάρα πολύ χαμηλά με άνεση αλλά ιδιαίτερη προσοχή. Θέλει ιδιαίτερη προσοχή διότι είναι μεγάλες οι ταχύτητες όταν πετάμε χαμηλά, πετάμε με περίπου 420 μίλια ταχύτητας σε απλή ναυτιλία και από εκεί και έπειτα όταν το προσεγγίζουμε στον στόχο πάμε με μεγαλύτερες ταχύτητες. Έχει φοβερές δυνατότητες από πλευράς ευελιξίας αλλά είναι δεύτερης γενιάς αεροπλάνο».
Συνεχίζοντας τις δηλώσεις του ο κ. Γιαννακούλιας, σημειώνει ότι: «Οι Έλληνες πιλότοι και ιδιαίτερα της 338 Μοίρας που τους γνωρίζω πάρα πολύ καλά, το χρησιμοποιούν σαν Δ/Β, οι τακτικές που χρησιμοποιούμε όταν κάνουμε εκπαίδευση είναι οι ίδιες που θα κάνουμε σε μία πολεμική αποστολή, απλά δεν κάνουμε άφεση όπλων. Το ίδιο θα κάνουμε στις στροφές μας, το ίδιο θα κάνουμε χαμηλά. Να αναφέρω ότι σε πραγματικές αποστολές-πολεμικές θα είμαστε ακόμα και πιο χαμηλότερα. Οι ασκήσεις οι οποίες γίνονται προσομοιάζονται με πολεμική αποστολή. Γι’ αυτό οι Έλληνες πιλότοι διακρίνονται παντού σε όλες τις διεθνείς αεροπορικές εκδηλώσεις που λαμβάνουν μέρος, που γίνονται εδώ στην Ανδραβίδα, στο ΚΕΑΤ όπου είναι το Σχολείο Όπλων
Δημήτρης Αλεβίζος, Αντιπτέραρχος ε.α., τ. Διοικητής 117 ΠΜ
«Υπήρξα διοικητής της συγκεκριμένης Μοίρας. Αυτή η Μοίρα εκτελεί αποστολές επιθετικές προκειμένου να πάει στην περιοχή του αντίπαλου, πετάει πάρα πολύ χαμηλά, ειδικά πάνω από τη θάλασσα για να μην έχει το ραντάρ την δυνατότητα να εντοπίσει τα ίχνη. Αυτή η άσκηση η συγκεκριμένη που γίνεται κατά κόρον από τη Μοίρα 338 είναι μια πάρα πολύ επικίνδυνη άσκηση χωρίς να αποκλείω το ενδεχόμενο να είχαμε κάποιο πρόβλημα με τους κινητήρες του αεροπλάνου ή κάτι άλλο, πιθανόν ένα πουλί να χτύπησε τους κινητήρες γιατί, στα χαμηλά ύψη είναι όλα ενδεχόμενα. Πιάνω όμως κυρίως την δυσκολία της άσκησης αυτής η οποία γίνεται σε πάρα πολύ χαμηλό ύψος που συνήθως είναι 100 μέτρα και σε ειδικές περιπτώσεις μπορεί να κατεβαίνει και ακόμα χαμηλότερα κατόπιν οδηγιών της διοίκησης της Μοίρας ή της αποστολής που εκτελείται.
Ένα μικρό λαθάκι, ένας ελιγμός που γίνεται κατά τη φάση της εκτέλεσης της αποστολής σε αυτό το χαμηλό ύψος με ταχύτητες που πλησιάζουν και ξεπερνούν τα 700 και 800 χιλιόμετρα – ο χρόνος αν συμβεί κάτι που δεν είναι σχεδιασμένο ή απόλυτα πιστοποιημένο, μπορεί να προκαλέσει ατύχημα».
13 πιλότοι έπεσαν στο καθήκον από τη βάση της Ανδραβίδας
Σύμφωνα με το λεύκωμα πεσόντων του Πανελλήνιου Συλλόγου Οικογενειών Πεσόντων Αεροπόρων, το δυστύχημα με αεροσκάφος Phantom F-4 που συνέβη στις 3 Οκτωβρίου 1977, στοίχισε την ζωή στον Ηλείο Παναγιώτη Πετρούτσο από την Μέλισσα. Ο πιλότος σκοτώθηκε, όταν εκτελώντας εκπαιδευτική αποστολή, το αεροσκάφος F-4E της 339 Μοίρας Διώξεως – Βομβαρδισμού με κυβερνήτη τον Σμηναγό, Σταύρο Γιαννικάκη, κατέπεσε στη θαλάσσια περιοχή της Σκύρου. Η 117 Πτέρυγα Μάχης στην Ανδραβίδα, μετρά από την περασμένη Δευτέρα δεκατρείς πιλότους που χάθηκαν στο βωμό του καθήκοντος. Πρόκειται για τους Γεώργιο Κατσίφη και Λάμπρο Σαλβαρά (15 Δεκεμβρίου 1982), Πέτρο Πολυχρονάκη και Γεώργιο Παπαθανασίου (20 Αυγούστου 1998), Ευστράτιο Γκόλια και Νικόλαο Νέζη (17 Ιανουαρίου 2000), Κωνσταντίνο Αλεξανδράκη και Πολύκαρπο Μουχτούρη (18 Μαΐου 2000), Κωνσταντίνο Καραθάνο και Εμμανουήλ Σεβαστάκη (15 Ιουλίου 2004), Μάριο – Μιχαήλ Τουρούτσικα (30 Ιανουαρίου 2023).
