Παράξενο πράγμα. Για πρώτη φορά φέτος ο Ολυμπιακός ήταν τόσο καλός και όμως έχασε. Έχασε από έναν ΠΑΟΚ που αμυνόταν με νύχια και με δόντια, ειδικά στο δεύτερο ημίχρονο, και που πολλοί παίκτες του φανερά είναι ντεφορμέ.
Για παράδειγμα ο Πέλκας, ο Λημνιός, ο Μάτος. Ο Ολυμπιακός έχασε το παιχνίδι όχι από ατυχία που ακούω να λένε πολλοί, το έχασε από ανικανότητα των επιθετικών παικτών του. Έψαξα στα κιτάπια μου και τι είδα; Ο Χασάν και ο Γκερέρο τα τρία τελευταία χρόνια έχουν πετύχει 6 γκολ ο ένας και 9 γκολ ο άλλος. Άρα δεν μιλάμε μόνο για γκαντεμιά, μιλάμε και για ανικανότητα.
Ο Λουτσέσκου για άλλη μια φορά με απογοήτευσε. Ο Μαρτίνς ήξερε από την αρχή ότι η αχίλλειος πτέρνα του ΠΑΟΚήταν η αριστερή του πλευρά, πέρασε τον Ποντένσε στα δεξιά και όλη η ομάδα έπαιζε από αυτή την πλευρά. Μετά το 0-1 ο Ποντένσε πέρναει σαν χαρούπι τον Βιεϊρίνια και ο Λουτσέσκου έκανε μπαλάκια με τα κάκαλα της μύτης.
Τον άφηνε μέσα και ο Ολυμπιακός έχανε τη μία ευκαιρία μετά την άλλη από τη δεξιά πλευρά. Αλλά η ειρωνεία ποια είναι; Από εκεί που τρύπαγε ο Ολυμπιακός, από εκεί τον τρύπησε και ο ΠΑΟΚ. Με ένα γκολ που 100% ευθύνεται ο τρακαρισμένος Γιαννιώτης.
Ο Ποντένσε είναι εξαιρετικός ντριπλέρ, αλλά ουσία ρε παιδί μου, ουσία ρε αγόρι μου… Μπαίνεις στην περιοχή, εκτέλεσε, τελείωσε τη φάση, τι γυρνάς την μπάλα σε Χασάν και Γκερέρο; Δύο παίκτες με εντυπωσίασαν χθες: Ο Καμαρά και για πρώτη φορά ο Κρέσπο.
Γιώργος Γεωργίου
