Ποια είναι η Σουηδή υπουργός Εξωτερικών που τίμησε την Ευρώπη στην Άγκυρα – Έκανε έξαλλο τον Μελβούτ Τσαβούσογλου (ΒΙΝΤΕΟ)

Ένας καυγάς ανάμεσα σε δύο διπλωμάτες κατά τη διάρκεια μιας ζωντανής συνέντευξης Τύπου δεν είναι κάτι το συνηθισμένο στην ευρωπαϊκή πολιτική ζωή. Ωστόσο φαίνεται ότι στην Τουρκία η κριτική δεν γίνεται ανεκτή. Η σκληρή αντιπαράθεση της υπουργού εξωτερικών της Σουηδίας Αν Λίντε και του Τούρκου ομόλογού της Μεβλούτ Τσαβούσογλου, έλαβε χώρα σε ζωντανή σύνδεση καθώς η κυρία Λίντε «ζήτησε» από την Τουρκία να αποσύρει τα στρατεύματα της από τη Συρία, τονίζοντας παράλληλα ότι η Άγκυρα δεν πρέπει να παραβιάζει τα κυριαρχικά δικαιώματα της Κύπρου στην Αποκλειστική Οικονομική της Ζώνη.

Ο κ. Τσαβούσογλου απάντησε με γλώσσα… ελάχιστα διπλωματική ζητώντας από την κυρία Λίντε να μάθει με ποια δικαιοδοσία ζητεί από την Τουρκία να πράξει κάτι και παράλληλα εξέφρασε την…«απορία του» για ποιόν λόγο δεν ασκεί κριτική στην Ελλάδα όταν η χώρα μας, σύμφωνα με τον Τούρκο ΥΠΕΞ «βουλιάζει βάρκες και σκοτώνει πρόσφυγες».

Δείτε το βίντεο από την έντονη αντιπαράθεση μεταξύ των δύο διπλωματών:

Η κυρία Λίντε δεν πτοήθηκε από την ευθεία επίθεση Τσαβούσογλου και σηκώνοντας το γάντι απάντησε ότι ως φιλοξενούμενη δε σκοπεύει να αντιπαρατεθεί δημοσίως μαζί του και κάνοντας σαφέστατο υπαινιγμό για την καταπάτηση των πολιτικών ελευθεριών από την Άγκυρα, τόνισε ότι εύχεται όλοι στην Τουρκία να μπορούσαν να εκφραστούν τόσο ελεύθερα όσο ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών.

Η κυρία Λίντε επισκέφτηκε την Τουρκία με διπλό ρόλο. Αυτόν της υπουργού Εξωτερικών της Σουηδίας, ενός κράτους – μέλους της ΕΕ, αλλά και της χώρας που το 2021 θα ανάβει την προεδρία του Οργανισμού για την Ασφάλεια και τη Συνεργασία στην Ευρώπη (ΟΑΣΕ). Καθώς στο πεδίο ευθύνης αυτού του διεθνούς οργανισμού περιλαμβάνεται, μεταξύ άλλων, ο έλεγχος της διάδοσης όπλων, τα ανθρώπινα δικαιώματα, η ελευθερία του τύπου και η δίκαιη και ελεύθερη διεξαγωγή εκλογών, η σχέση της κυρία Λίντε με την Άγκυρα αναμένεται να είναι ιδιαίτερα δύσκολη. Ως προεδρεύουσα χώρα του ΟΑΣΕ η Σουηδία αναμένεται να ασχοληθεί με την κατάσταση στη Συρία, τη Λιβύη και το Ναγκόρνο-Καραμπάχ, ενώ ως κράτος -μέλος της ΕΕ θα κληθεί να απαντήσει στην αμφισβήτηση των κυριαρχικών δικαιωμάτων δύο άλλων κρατών – μελών και συγκεκριμένα της Ελλάδος και της Κύπρου. .

Η κυρία Αν Κριστίν Λίντε γεννήθηκε το 1961, είναι παντρεμένη με τον δημοσιογράφο Ματς Έρικσον και είναι μητέρα δύο παιδιών. Από την εποχή που σπούδαζε πολιτικές επιστήμες, κοινωνιολογία και οικονομία στο πανεπιστήμιο της Στοκχόλμης ασχολήθηκε ενεργά με την πολιτική ως μέλος της νεολαίας του σοσιαλδημοκρατικού κόμματος της χώρας. Το 1989 ξεκίνησε να εργάζεται στο υπουργείο Εξωτερικών της Σουηδίας και η ανέλιξή της ήταν ταχύτατη. Το 1993 εξελέγη γραμματέας του Σουηδικού Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος στην Κοινοβουλευτική Επιτροπή Ευρωπαϊκών Υποθέσεων και στη συνέχεια εργάστηκε ως ειδικός σύμβουλος στο υπουργείο εξωτερικών. Το 2014 ορίστηκε υφυπουργός Δικαιοσύνης και δύο χρόνια αργότερα υπουργός Ευρωπαϊκών Υποθέσεων και το 2019 υπουργός Διεθνούς Εμπορίου.

Ως υπουργός Διεθνούς Εμπορίου η κυρία Λίντε προκάλεσε την οργή ορισμένων σουηδικών οργανώσεων για τις πολιτικές ελευθερίες και την ισότητα των φύλλων, καθώς σε επίσκεψή της στην Τεχεράνη όπου και συναντήθηκε με τον Χασάν Ρουχανί, επέλεξε να φορέσει μαντίλα.

Από αυτήν τη θέση της έδωσε σκληρές μάχες ώστε υπερασπιζόμενη τα συμφέροντα της Σουηδίας αλλά και της Ευρωπαϊκής Ένωσης απέναντι στο Ηνωμένου Βασίλειο, οι πολίτες του οποίου είχαν αποφασίσει την αποχώρηση της χώρας τους από την ΕΕ.

Το 2019 η κυρία Λίντε ανέλαβε καθήκοντα υπουργού Εξωτερικών στην κυβέρνηση του πρωθυπουργού Στέφαν Λεβέν και από αυτήν της τη θέση καταδίκασε απερίφραστα τις τουρκικές ενέργειες στη Συρία, χαρακτηρίζοντάς τες ως «ανεύθυνες, οι οποίες αντιβαίνουν στο διεθνές δίκαιο« καλώντας μάλιστα το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ να αναλάβει τις ευθύνες του για να αποτρέψει περαιτέρω κλιμάκωση, σε συνεργασία με τους εταίρους στην ΕΕ. Τον Μάρτιο του 2020, και έπειτα από έντονο διπλωματικό παρασκήνιο στο οποίο πρωταγωνίστησε η κυρία Λίντε, η Σουηδία αποφάσισε να στείλει μια δύναμη ταχείας αντίδρασης με 150 στρατιώτες και ελικόπτερα για να ενταχθεί στην επιχείρηση «Barkhane», η οποία υπό γαλλική ηγεσία πολεμούσε τζιχαντιστές που συνδέονταν με την Αλ Κάιντα και το Ισλαμικό Κράτος, στην Βόρειο Αφρική.