Στις 27 Σεπτεμβρίου 1831 έπεφτε νεκρός, χτυπημένος από το μαχαίρι του Γεωργίου Μαυρομιχάλη, το χέρι του οποίου όπλισε η τυφλή οργή για τον εγκλεισμό του αρχηγού των Μαυρομιχαλαίων Πετρόμπεη Μαυρομιχάλη.
Είναι ένα από τα πιο σκοτεινά ορόσημα στη νεότερη ιστορία του Ελληνισμού, που συγκλονίστηκε από την τραγική είδηση της απώλειας ενός τεράστιου εθνικού πολιτικού κεφαλαίου, του Πρώτου Έλληνα Κυβερνήτη, της πιο αυθεντικής ελληνικής εκδοχής εμπνευσμένου οραματιστή που μπορούσε να βάλει την Ελλάδα σε μια άλλη τροχιά προόδου και προοπτικής.
Αν και σύντομο το χρονικό διάστημα της διακυβέρνησής του(Ιανουάριος 1828-Σεπτέμβριος 1831), ο Ιωάννης Καποδίστριας κατάφερε να προωθήσει σημαντικές μεταρρυθμίσεις, που ήταν απαραίτητες για την οργάνωση ενός σύγχρονου κράτους.
Ήταν ένας από τους κορυφαίους διπλωμάτες και πολιτικούς της εποχής του διεθνούς αναγνώρισης και εμβέλειας. Το γεγονός ότι αναμετρήθηκε στη διεθνή διπλωματική σκηνή με τον Κλέμενς φον Μέτερνιχ, που ήταν ένας από τους διασημότερους πολιτικούς της Αυστριακής αυτοκρατορίας και της Ευρώπης, που διατέλεσε υπουργός Εξωτερικών, σχεδόν επί 40 χρόνια! Στον Ιωάννη Καποδίστρια η Ελβετία χρωστάει το σημερινό ομοσπονδιακό σύστημα διακυβέρνησής της. Ήταν ένας εμπνευσμένος πολιτικός και μεταρρυθμιστής που ξεπέρασε τη χώρα του και την εποχή του.
Η ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ
Ο κυβερνήτης περπατάει αργά στον Μεγάλο Δρόμο (σήμερα οδός Βασιλέως Κωνσταντίνου) και κοντοστέκεται στη διασταύρωση με την οδό Σωφρόνη (σήμερα Αγγέλου Τερζάκη) και στρίβει αριστερά προς το ναό του Αγίου Σπυρίδωνος. Ξαφνικά εμφανίζονται μπροστά του συνοδευόμενοι από φρουρούς (τελούν υπό επιτήρηση) ο Γεώργιος και ο Κωνσταντίνος Μαυρομιχάλης, γιος και αδελφός του Πετρόμπεη Μαυρομιχάλη, που βρίσκεται φυλακισμένος στο Ιτς Καλέ. Ο Καποδίστριας τούς χαιρετά σηκώνοντας ελαφρά το ημίψηλο καπέλο του και οι Μαυρομιχάληδες ανταποδίδουν τον χαιρετισμό.
Ο Καποδίστριας συνεχίζει ψύχραιμος προς το ναό του Αγίου Σπυρίδωνος. Οι επίδοξοι δολοφόνοι του Κυβερνήτη φθάνουν πριν από αυτόν στον Άγιο Σπυρίδωνα, ακολουθώντας συντομότερη διαδρομή και περιμένουν προκλητικά στην είσοδο του ναού. Ο κυβερνήτης διακρίνει από μακριά τον Κωνσταντίνο Μαυρομιχάλη, αλλά δεν δίνει σημασία.
Η διαμάχη των Μαυρομιχαλαίων, που ήταν οι φεουδάρχες της Μάνης με τον Καποδίστρια ήταν γνωστή σε όλους και άρχισε από το 1830 όταν ο Κυβερνήτης επιχείρησε να αφαιρέσει τα προνόμια από τους δασμούς και τη φορολογία που απολάμβαναν πολλοί Μανιάτες.
Τον Απρίλιο της ίδιας χρονιάς, οι Μαυρομιχαλαίοι τρέπουν σε φυγή του κυβερνητικούς υπαλλήλους που έχουν μεταβεί στην Μάνη για την συλλογή φόρων. Τον Δεκέμβριο ξεσπούν ταραχές στο Λιμένι και οι στασιαστές σχεδιάζουν ανοιχτά πλέον να ανατρέψουν τον Ιωάννη Καποδίστρια. Ο κυβερνήτης συγκρούεται ανοιχτά με τους Μανιάτες.
Στις 23 Ιανουαρίου του 1831 συλλαμβάνεται ο γενάρχης των Μαυρομιχαλαίων, 66χρονος Πετρόμπεης Μαυρομιχάλης και φυλακίζεται στο Ιτς Καλέ. Οι Μανιάτες έχουν σκοπό να ξεμπερδεύουν μια για πάντα με τον Καποδίστρια.
Σε όσους συμβούλευαν τον Κυβερνήτη να προσέχει, απαντούσε: «Αν οι Μαυρομιχαλαίοι θέλουν να με δολοφονήσουν ας με δολοφονήσουν. Τόσο το χειρότερον δι αυτούς. Θα έλθη κάποτε η μέρα κατά την οποίαν οι Έλληνες θα εννοήσουν την σημασίαν της θυσίας μου»…
Ο Καποδίστριας πλησιάζει στην είσοδο του ναού και βγάζει το καπέλο του για να μπει μέσα. Ο Κωνσταντίνος Μαυρομιχάλης τον αρπάζει με δύναμη από το αριστερό χέρι και τον πυροβολεί στην βάση του κρανίου, ενώ ο Γιώργης του καρφώνει το μαχαίρι στη βουβωνική χώρα. Στη δολοφονική επίθεση συμμετέχει κι ένας από τους φρουρούς των Μαυρομιχαλαίων, ο Ι. Καραγιάννης, που πυροβολεί εναντίον των σωματοφυλάκων του Καποδίστρια· η σφαίρα του καρφώνεται (και υπάρχει μέχρι σήμερα) στον τοίχο, δίπλα ακριβώς από την είσοδο του ναού.
Ο Ιωάννης Καποδίστριας πέφτει νεκρός, ενώ ο Κοζώνης κυνηγά τους δολοφόνους. Πυροβολεί τον Κωνσταντίνο Μαυρομιχάλη και η σφαίρα τον βρίσκει στην πλάτη. Ο στρατηγός Φωτομάρας τον πλησιάζει και τον πυροβολεί ξανά ενώ το οργισμένο πλήθος, που τον καταδιώκει τον φθάνει και τον χτυπά με λύσσα· το πλήθος τον σέρνει, νεκρό πιά, μέχρι την πλατεία του Πλάτανου και στη συνέχεια τον πετάει από τα τείχη του φρουρίου στη θάλασσα.
ΤΥΦΕΚΙΣΜΟΣ
Ο Γεώργιος Μαυρομιχάλης καταφεύγει στο κτίριο της γαλλικής πρεσβείας, στην οδό Σταϊκόπουλου και στη συνέχεια παραδίδεται στις Αρχές και καταδικάζεται σε θάνατο. Τουφεκίστηκε στο Ιτς Καλέ λίγες μέρες μετά.
Τα ερωτηματικά παραμένουν
Άξιο απορίας παραμένει ακόμα και σήμερα η αιτία γιατί οι δολοφόνοι επέλεξαν να σκοτώσουν τον κυβερνήτη στο κατώφλι του ναού του Αγίου Σπυρίδωνα, μιας και το σημείο ήταν γεμάτο κόσμο και αυτόπτες μάρτυρες. Σύμφωνα με την πληθώρα των καταθέσεων, που ακολούθησαν της δολοφονίας του Ιωάννη Καποδίστρια, προκύπτει ότι εκείνη την στιγμή βρίσκονταν στο σημείο τα δύο άτομα που είχαν επιφορτιστεί με την επιτήρηση των Μαυρομιχαλαίων για λογαριασμό της πολιτείας (ώστε να μην προχωρήσουν σε κάποια έκνομη πράξη αλλά και να προστατευθούν από κάποια επίθεση), ένας λοχαγός με το επώνυμο Κουτσιαφόπουλος που εκείνη την ώρα πήγαινε σπίτι του, ένας άγνωστος νέος και ένα ζητιάνος, πράγμα ασυνήθιστο για την ώρα εκείνη.
Ο ζητιάνος
Ερωτηματικό που ακόμα και σήμερα δεν έχει απαντηθεί είναι γιατί δεν κλήθηκε ποτέ στο δικαστήριο ο ζητιάνος, αν και ήταν αυτόπτης μάρτυρας. Κοινό μυστικό αποτελούσε μάλιστα, το γεγονός ότι πίσω από τους Μαυρομιχαλαίους κρύβονταν δύο εκ των τριών «προστάτιδων δυνάμεων», η Αγγλία και η Γαλλία σε αντίθεση με την Ρωσία, που στήριζε τον κυβερνήτη.
Ποιος ήταν ο Καποδίστριας
Ο Κόμης Ιωάννης Καποδίστριας γεννήθηκε στην Κέρκυρα στις 10 Φεβρουαρίου 1776 και ήταν διπλωμάτης και πολιτικός. Διετέλεσε υπουργός Εξωτερικών της Ρωσικής Αυτοκρατορίας και αργότερα πρώτος Κυβερνήτης της Ελλάδας κατά τη μεταβατική περίοδο κατά την οποία η χώρα τελούσε υπό την προστασία των Μεγάλων Δυνάμεων. Καταγόταν από αριστοκρατική οικογένεια με πολιτική παράδοση, γι’ αυτό και αναμείχθηκε με την πολιτική ήδη από το 1803 οπότε και διορίστηκε γραμματέας της επικράτειας της Ιονίου Πολιτείας. Με την κατάληψη των Επτανήσων από τους Γάλλους αποσύρθηκε και εντάχθηκε στη ρωσική διπλωματική υπηρεσία. Εκεί ανέλαβε σημαντικές θέσεις καταφέρνοντας να αναδειχθεί σε υπουργό Εξωτερικών της Ρωσικής Αυτοκρατορίας από το 1815 έως το 1822, οπότε και υποχρεώθηκε σε παραίτηση λόγω της Επανάστασης του 1821. Στις 14 Απριλίου 1827 η Εθνική Συνέλευση της Τροιζήνας τον εξέλεξε με επταετή θητεία πρώτο κυβερνήτη της Ελλάδας. Ως κυβερνήτης ανακήρυξε την ίδρυση της Ελληνικής Πολιτείας και προώθησε σημαντικές μεταρρυθμίσεις για την ανόρθωση της κρατικής μηχανής, καθώς και για τη θέσπιση του νομικού πλαισίου της πολιτείας, απαραίτητου για την εγκαθίδρυση της τάξης. Επίσης, αναδιοργάνωσε τις ένοπλες δυνάμεις υπό ενιαία διοίκηση. Σχετικά με την προσωπικότητα του Καποδίστρια έχουν εκφραστεί από τους ιστορικούς αντικρουόμενες απόψεις. Από τους παλαιότερους, ο κόμης Γκομπινώ τον συγκαταλέγει στους τρεις μεγαλύτερους διπλωμάτες της εποχής μαζί με τον Μέτερνιχ και τον Ταλλεϋράνδο, και ο Χέρτσμπεργκ αναφέρει ότι ήταν διπλωμάτης δεξιώτατος, ο μαρξιστής Γιάννης Κορδάτος στο έργο του: «Μεγάλη Ιστορία γης Ελλάδος», τον χαρακτηρίζει τυφλό όργανο των Ρώσων, ενώ ο Καρλ Μαρξ τον χαρακτηρίζει πολιτικά ανυπόληπτο!
Ο Σπυρίδων Τρικούπης, στενός συνεργάτης του Καποδίστρια, εκφράζεται μεν θετικά, δεν παραλείπει όμως να τον κατηγορήσει για την κατάλυση του Συντάγματος. Από τους νεότερους ιστορικούς, ο Τάσος Βουρνάς εκφράζεται θετικά ως προς το έργο του Καποδίστρια, όπως και οι Παύλος Καρολίδης και Διονύσιος Κόκκινος.
Σε γενικές γραμμές οι περισσότεροι ιστορικοί θεωρούν σημαντικό το έργο του Καποδίστρια, χωρίς να παραλείπουν να αναφέρουν όμως την αυταρχικότητα με την οποία άσκησε την εξουσία. Η φιλοπατρία του αναγνωρίζεται από σχεδόν όλους τους ιστορικούς.
……ολοι ειχαν προσαρμοστει στην ”’λειτουργια”’ τοτε , της τουρκικης επικρατησης [ασιατικης] και ετσι ζουσαν…..σαν μπεηδες η” σαν δουλακια αλφα προδιαγραφης……ετσι οταν ηρθε ο Καπο Ντι Ιστρια ο ελληνοφωνος και γεννημενος στην τοτε Κερκυρα Κροατης , ο οποιος εκπαιδευτικε στο χρημα , στην αρπαγη του , και στο μαζεμα του , οι εντοπιοι του Γυθειου . του Γερολιμενα , και του Οιτυλου τον ειδαν σαν καταστροφη των….. Ο Σαθας γραφει για τις τοτε προαναφερομενες περιοχες και τους κατοικους των…..η λησταρχια αυτονων των τοτε συνεχιζεται μεχρι σημερα ΑΛΛΑ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΚΙΝΔΥΝΕΨΑΝ ΟΙ ΜΠΕΗΔΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΚΑΠΟ……
Ουδεμία σχέση έχει ο τίτλος με το άρθρο. Και σταματήστε την αγγλικής προελεύσεως καραμέλα για τους Μαυρομιχαληδες. “Αθώοι του αίματος τούτου” και όποιος κατάλαβε κατάλαβε (ψάξτε λίγο το διαδίκτυο)
Ο μοναδικός Έλληνας ηγέτης ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΣ μετά από το θάνατό του η Ελλάδα εδώ και δυο αιώνες έπεσε στην γερμανική κατοχή
Ο ΠΡΩΤΟΣ ΚΑΙ Ο ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΣ ΚΥΒΕΡΝΗΤΗΣ ΤΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΣ
Ακόμα οι ραγιάδες κατηγορούν τους ΗΡΩΕΣ Μαυρομιχαλαίους.
1. Οι Μαυρομιχαλαίοι είναι η οικογένεια με τους περισσόερους νεκρούς στους αγώνες του Έθνους. Πάνω απο 40 άτομα έδωσε η οικογένεια. 200 νεκρούς συνολικα απο τα Ορλοφικά μέχρι και στους Βαλκανικούς.
2. Οι Μαυρομιχαλαίοι έσωσαν 2 φορές της Επανάσταση. Στην αρχή που οι ρεαγιάδες λιποψήχησαν και παράτησαν τον Κολοκοτρώνη και μετά στην περίπτωση του Ιμπραημ
3. Οι Μαυρομιχαλαίοι είχαν δώσει όλη τους την περιουσία στον αγώνα και δεν είχαν καν σπίτι να μείνουν. Ο Μαυρομιχάλης έμενε σε ΞΕΝΟ ΣΠΙΤΙ ΣΤΟ ΝΑΥΠΛΙΟ και το ενοίκιο του ττλήρωνε το κράτος ως όφειλε.
4. Ο Καποδίστριας ήταν μια μεγάλη προσωπικότητα αλλα στην περίπτωση των Μαυρομιχαλαίων υπήρξε εγωιστής, ξεροκέφαλος και πρόσβαλλε βάναυσα την ηλικιωμένη μητέρα του Μαυρομιχάλη όπως και όλη την οικογένεια.
5. Χάρη στους Μαυρομιχαλαίους που ξεπάτωσαν τους Βαυαρούς του Όθωνα βγήκε ο Κολοκοτρώνης απο τη φυλακή
6. Την κοντρα αυτη την εκμεταλλεύτηκαν οι Άγγλοι και χάθηκαν πολύτιμοι άντρες όπως ο Καποδίστριας και οι Μαυρομιχάληδες και παρέμειναν οι προδότες.
Τις Μαρξιστικές αναλύσεις για κοτσαμπάσηδες σε ένα κράτος διαλυμένο με ξιπόλητους κατοίκους ας τις πουν αλλού.
Ηταν τοτε το hot spot μάνης που ειχε μαζεψει ολους τους λαους του κοσμου.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΑΦΥΠΝΙΣΗΣ ΤΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΑΝΥΦΑΝΤΗ .
ΕΞΗΓΕΙ ΤΑ ΠΑΝΤΑ !
ΟΙ ΜΑΥΡΟΜΙΧΑΛΗΔΕΣ ΔΕΝ ΕΙΧΑΝ ΚΑΝΕΝΑ ΣΥΜΦΕΡΟΝ ΝΑ ΣΚΟΤΩΣΟΥΝ ΤΟΝ ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑ, ΑΦΟΥ ΕΙΧΕ ΤΕΛΕΙΩΣΕΙ Η ΔΙΕΝΕΞΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΠΟΜΕΝΗ ΤΟ ΠΡΩΙ Ο ΠΕΤΡΟΜΠΕΗΣ ΑΠΟΦΥΛΑΚΙΖΟΤΑΝ.
ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΧΡΟΝΙΑ Ο ΠΕΤΡΟΜΠΕΗΣ ΕΙΠΕ ” ΑΣ ΟΨΟΝΤΑΙ ΟΙ ΑΓΓΛΟΓΑΛΛΟΙ. ΕΜΕΝΑ ΜΟΥ ΦΑΓΑΝΕ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΟΥ ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ ΣΤΕΡΗΣΑΝ ΤΟΝ ΠΙΟ ΑΞΙΟ ΚΥΒΕΡΝΗΤΗ, ΠΟΥ ΤΕΤΟΙΟΝ ΔΕΝ ΘΑ ΞΑΝΑΒΡΕΙ ΠΟΤΕ ΤΗΣ Η ΕΛΛΑΔΑ”
ΜΗΠΩΣ ΕΙΝΑΙ ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΟ, ΝΑ ΜΗ ΕΧΟΥΝ ΑΝΟΙΞΕΙ ΤΑ ΑΡΧΕΙΑ ΤΗΣ ΑΓΓΛΙΑΣ ΓΙΑ ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΥΠΟΘΕΣΗ, ΑΚΟΜΑ????
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ-ΕΡΕΥΝΑ ΤΟΥ ΔΗΜ. ΚΟΚΚΙΝΑΚΗ (ΓΥΘΕΑΤΗ) “ΠΟΙΟΙ ΔΟΛΟΦΟΝΗΣΑΝ ΤΟΝ ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑ”
ΘΑ ΣΑΣ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΕΙ ΔΕΟΝΤΩΣ
Το προηγούμενο βράδυ είχαν μεσολαβήσει οι Ρώσοι και τα βρήκαν. Και έβγαλαν την επόμενη ένα δημοσίευμα σε μια εφημερίδα όπου έβριζαν τον Καποδίστρια και επαινούσαν το Μαυρομιχάλη. Ο Καποδίστριας τσίμπησε, νόμισε πως το έκανε ο Μαυρομιχάλης και τον αλυσόδεσε και τον περιέφερε στο Ναύπλιο με τις αλυσίδες μπροστά απο το σπίτι του ενώ εξευτέλισε και την ηλικιωμένη μητέρα του.
Άλλο ένα περίεργο είναι πως την ημέρα της δολοφονίας οι Μαυρομιχαλαίοι συνάντησαν τον Καποδίστρια μόνο του στο δρόμο και δεν τον σκότωσαν παρα τις προσβολες του. Γιατί να τον σκοτώσουν έξω απο την εκκλησία που θα τους έβλεπαν όλοι;
Μάλλον ο μονόχειρος τον έφαγε και τα φόρτωσαν στους Μαυρομιχαληδες.
Αν τα καθάρματα μαυρομιχαλαίοι που συνέχισαν μετά να είναι τούρκοι μπέηδες της Ελληνικής Μάνης δεν είχαν δολοφονήσει τον Καποδίστρια, και το έργο του είχε ολοκληρωθεί, ίσως τώρα η Ελλάδα να ήταν ηγέτιδα δύναμη του δυτικού κόσμου.
Το σύστημα τών καντονίων με την άμεση δημοκρατία που εφάρμοσε και ισχύει ακόμα στην Ελβετία έχει τις ρίζες του στην αρχαιότητα και στην Ανατολική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία και είναι αυτό που βοήθησε τον Ελληνισμό να επιβιώσει στα μαύρα χρόνια της σκλαβιάς. Ήταν λοιπόν ριζωμένο στη συνείδηση των Ελλήνων.
Αν λοιπόν οι βρωμεροί συνεργάτες των τούρκων τον άφηναν να το υλοποιήσει και στην Ελλάδα η ανάπτυξη της Ελλάδας των Κοινοτικών Δομών θα ήταν ραγδαία.
Πράγμα βέβαια που δεν ήθελαν οι “φίλοι” μας που ο καθένας μας ήθελε προτεκτοράτο του.
Αλλά δυστυχώς οι βρωμεροι τουρκομιχαλαίοι ζουν και βασιλεύουν, αλλά ο Εθνικός Κυβερνήτης, όχι.
Τελικά, καλά δεν έκαναν οι Ανατολικοί Ρωμαίοι Αυτοκράτορες που σκότωναν όλους τους εχθρούς τους;