Ο Πίτερ Αλεξάντερ, ένας άνδρας που διαγνώστηκε με άνοια σε ηλικία 40 ετών, αναγνώρισε ότι μια αλλαγή στη συμπεριφορά του στον εργασιακό χώρο ήταν το πρώτο σημάδι της επιδείνωσης της υγείας του εγκεφάλου του. Σήμερα, στα 56 του χρόνια, δεν περίμενε ποτέ να λάβει αυτή τη διάγνωση τόσο νωρίς στη ζωή του. Όταν επισκέφτηκε τον νευρολόγο το 2018, οι ανησυχίες του επιβεβαιώθηκαν.
Αρχικά, ο Πίτερ παρατήρησε ότι είχε αρχίσει να αντιμετωπίζει δυσκολίες στην τήρηση των προθεσμιών στην εργασία του, κάτι που προηγουμένως δεν αποτελούσε πρόβλημα για εκείνον. Κατά τη διάρκεια των επαγγελματικών συναντήσεων, ένιωθε ότι αδυνατούσε να βρει τις κατάλληλες λέξεις για να εκφραστεί. Οι γιατροί τον ενημέρωσαν ότι η κατάσταση της υγείας του δεν του επέτρεπε πλέον να εργάζεται με ασφάλεια, καθώς η κρίση και η ικανότητά του για συλλογισμό είχαν μειωθεί σημαντικά. Αυτές οι εξελίξεις αποδείχθηκαν πολύ δύσκολες για τον Πίτερ καθώς προσπαθούσε να προσαρμοστεί στο νέο εργασιακό περιβάλλον.
Η ιστορία αυτή αναδεικνύει τις προκλήσεις που αντιμετωπίζουν οι άνθρωποι με άνοια και την ανάγκη για κατανόηση και υποστήριξη από το κοινωνικό και επαγγελματικό τους περιβάλλον.
Στις 14 Ιανουαρίου του ίδιου έτους, ο Πίτερ Αλεξάντερ παραπέμφθηκε για σπινθηρογράφημα, το οποίο εντόπισε την μετωποκροταφική άνοια, έναν τύπο της νόσου που διαγιγνώσκεται συχνότερα σε νεότερους ασθενείς. Η μετωποκροταφική άνοια είναι μια σπάνια μορφή της πάθησης που αντιπροσωπεύει περίπου μία στις 30 περιπτώσεις στο Ηνωμένο Βασίλειο. Επίσης, σύμφωνα με τελευταία στοιχεία, σχεδόν 71.000 άνθρωποι στη Βρετανία ζουν σήμερα με άνοια νεαρής ηλικίας.
Οι προάγγελοι της σπάνιας μετωποκροταφικής άνοιας
Το όνομά της προέρχεται από τα τμήματα του εγκεφάλου που βλάπτει, τον μετωπιαίο και τον κροταφικό λοβό, περιοχές που διέπουν την προσωπικότητα και τη συμπεριφορά, τη γλώσσα και την ικανότητα σχεδιασμού και οργάνωσης. Οι ασθενείς συχνά παρατηρούν παράξενες αλλαγές στην προσωπικότητά τους -απροκάλυπτη συμπεριφορά- ή φαίνονται πλήρως αποδιοργανωμένοι.
Σε αντίθεση με άλλες μορφές άνοιας, τα προβλήματα μνήμης που συνήθως συνδέονται με την πάθηση εμφανίζονται μόνο σε μεταγενέστερα στάδια της νόσου. Αυτό σημαίνει ότι οι άνθρωποι μπορεί συχνά να υποφέρουν από συμπτώματα για χρόνια πριν λάβουν επίσημη διάγνωση. Επιπλέον, η άνοια αυτή αναπτύσσεται όταν τα νευρικά κύτταρα στον εγκέφαλο καταστρέφονται ως αποτέλεσμα της συσσώρευσης διαφόρων επιβλαβών τύπων πρωτεϊνών. Η απώλεια των νευρικών κυττάρων προκαλεί τελικά τη διακοπή της σωστής λειτουργίας του εγκεφάλου, προξενώντας το θάνατο.
Ο κύριος Πίτερ Alexander, που μιλά στο παρακάτω βίντεο στο YouTube, έκανε λόγο για την υποχώρηση του «κοινωνικού» φίλτρου των πράξεων του, που τον οδήγησε σε αγενείς συμπεριφορές στο χώρο εργασίας του, με αποτέλεσμα οι γύρω του να προσβάλλονται από την κατάλυση κάθε ίχνους συστολής. Ακόμα, όπως δήλωσε είχε απωλέσει την αριθμητική του ικανότητα. Και το πιο παράξενο; η άνοια του είχε δημιουργήσει έναν πιο μελωδικό τόνο στη φωνή του, γεγονός που αποδόθηκε σε μια αλλαγή στον εγκέφαλο του που κινητοποίησε έντονα άλλα τμήματά του για το σχηματισμό λέξεων και προτάσεων.
Οι επιστήμονες εξακολουθούν να εργάζονται για να κατανοήσουν τι πυροδοτεί αυτή την τοξική συσσώρευση πρωτεΐνης, ωστόσο εκτιμάται ότι είναι γενετική σε περίπου το ένα τρίτο των ασθενών. Ο μέσος χρόνος επιβίωσης για έναν ασθενή με μετωποκροταφική άνοια είναι περίπου 8-10 χρόνια μετά την έναρξη των συμπτωμάτων, αν και οι γιατροί λένε ότι αυτός ο χρόνος ποικίλλει σε μεγάλο βαθμό μεταξύ των ατόμων.
Στο πλαίσιο μιας προσπάθειάς αποτίναξης του στίγματος που συνοδεύει τους ασθενείς, ο 40χρονος, συμμετείχε σε ένα ντοκιμαντέρ με τίτλο Hear Our Voice (Ακούστε τη φωνή μας), το οποίο επικεντρώνεται σε άτομα με άνοια νεαρής ηλικίας, δηλαδή σε εκείνους που διαγιγνώσκονται με την πάθηση πριν από την ηλικία των 65 ετών.
