Ποιος φοβάται το AfD στη Γερμανία; – Το δικαστήριο το χαρακτήρισε «ύποπτη οντότητα» για να παρακολουθεί τα μέλη του

Τα ΜΜΕ τους χαρακτηρίζουν ακροδεξιούς, αντιευρωπαϊστές, αντιμετανάστες, φασίστες κ.λπ.
Ποιες είναι όμως ακριβώς οι θέσεις του κόμματος Εναλλακτική για τη Γερμανία (AfD);
Γιατί κερδίζει σταθερά στις δημοσκοπήσεις και γιατί το γερμανικό κατεστημένο το φοβάται τόσο πολύ;
Διάφορα μέλη του κόμματος του AfD έχουν κάνει σχόλια τα τελευταία χρόνια που, ανάλογα με την άποψη του καθενός, είναι προσβλητικά ή προβάλλονται δυσανάλογα από τα μέσα ενημέρωσης.
Ουδείς όμως εξετάζει προσεκτικά τις πολιτικές προτάσεις που περιέχονται στην πλατφόρμα του AfD.
Το «Μανιφέστο για τη Γερμανία» του κόμματος είναι ένα έγγραφο 93 σελίδων που καλύπτει σχεδόν τα πάντα, αλλά είναι σημαντικό να εστιάσει κανείς σε τομείς στους οποίους εστιάζουν συχνότερα τα μέσα ενημέρωσης – μετανάστευση, ΕΕ και εθνικισμός, καθώς και σε ένα σύνολο θέσεων που κατά πολλούς είναι και ο πραγματικός λόγος για για την άνοδο του AfD: η εξωτερική πολιτική.

Αναλυτικά οι θέσεις

Για την ΕΕ:

Είμαστε αντίθετοι στην ιδέα μετατροπής της Ευρωπαϊκής Ένωσης σε ένα συγκεντρωτικό ομοσπονδιακό κράτος.
Είμαστε υπέρ της επιστροφής της Ευρωπαϊκής Ένωσης σε μια οικονομική ένωση που βασίζεται σε κοινά συμφέροντα και αποτελείται από κυρίαρχα, αλλά χαλαρά συνδεδεμένα εθνικά κράτη.…
Πιστεύουμε σε μια κυρίαρχη Γερμανία, η οποία εγγυάται την ελευθερία και την ασφάλεια των πολιτών της, προωθεί την οικονομική ευημερία και συμβάλλει σε μια ειρηνική και ευημερούσα Ευρώπη.
Εάν δεν πετύχουμε τις ιδέες μας για μια θεμελιώδη μεταρρύθμιση στο σημερινό πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, θα επιδιώξουμε την έξοδο της Γερμανίας ή τη δημοκρατική διάλυση της ΕΕ, ακολουθούμενη από την ίδρυση μιας νέας ευρωπαϊκής οικονομικής ένωσης.
Η ευρωπαϊκή πολιτική χαρακτηρίζεται από μια υφέρπουσα απώλεια δημοκρατίας.
Η ΕΕ έχει γίνει μια αντιδημοκρατική οντότητα, οι πολιτικές της οποίας καθορίζονται από γραφειοκράτες που δεν έχουν δημοκρατική ευθύνη.

Για το νόμισμα του ευρώ:

Ζητούμε να σταματήσει το πείραμα του ευρώ και να διαλυθεί ομαλά.
Εάν το Γερμανικό Ομοσπονδιακό Κοινοβούλιο δεν συμφωνήσει με αυτό το αίτημα, η συνέχιση της συμμετοχής της Γερμανίας στη ζώνη του ενιαίου νομίσματος θα πρέπει να τεθεί σε λαϊκή ψηφοφορία.…
Το ευρώ ουσιαστικά θέτει σε κίνδυνο την ειρηνική συνύπαρξη εκείνων των ευρωπαϊκών εθνών που αναγκάζονται να μοιραστούν μια κοινή μοίρα από την ευρωκρατία.
Η εισαγωγή αυτού του νομίσματος έχει οδηγήσει σε δυσαρέσκεια και αντιπαράθεση μεταξύ των χωρών της Ευρώπης.
Οι χώρες που αντιμετωπίζουν οικονομικές δυσκολίες εντός της ζώνης του ενιαίου νομίσματος αναγκάζονται να αποκαταστήσουν την ανταγωνιστικότητά τους με μέτρα όπως η εσωτερική υποτίμηση και οι συναφείς δημοσιονομικοί περιορισμοί (πολιτικές λιτότητας), αντί να εκμεταλλεύονται το εργαλείο των νομισματικών προσαρμογών.
Οι εντάσεις μεταξύ των ευρωπαϊκών εθνικών κρατών μπορούν εγγενώς να αποδοθούν στο ευρώ.
Το AfD δεν αντιτίθεται μόνο στο ευρώ για αλτρουιστικούς λόγους.
Το κόμμα αντιτίθεται επίσης σε οποιαδήποτε μορφή οικονομικής εξισορρόπησης μεταξύ των πλουσιότερων και φτωχότερων χωρών του ευρώ και ισχυρίζεται ότι η Γερμανία επωμίζεται ένα άδικο βάρος στη στήριξη των ασθενέστερων μελών της ευρωζώνης.

Το πολιτικό πρόγραμμα παρέχει πολύ λίγα για την εργασιακή πολιτική, αλλά το AfD θέλει να παράσχει οικονομικά κίνητρα στους Γερμανούς για αναπαραγωγή.
Ποιες είναι οι προτάσεις για τα χαμηλά ποσοστά γεννήσεων και τη μετανάστευση:

Προκειμένου να καταπολεμηθούν οι επιπτώσεις αυτής της αρνητικής δημογραφικής εξέλιξης, τα πολιτικά κόμματα που βρίσκονται επί του παρόντος στην κυβέρνηση υποστηρίζουν τη μαζική μετανάστευση, κυρίως από ισλαμικά κράτη, χωρίς να λαμβάνονται δεόντως υπόψη οι ανάγκες και τα προσόντα της γερμανικής αγοράς εργασίας.
Τα τελευταία χρόνια έχει γίνει φανερό ότι οι μουσουλμάνοι μετανάστες στη Γερμανία, ειδικότερα, επιτυγχάνουν μόνο κατώτερα του μέσου όρου επίπεδα εκπαίδευσης, κατάρτισης και απασχόλησης.
Καθώς το ποσοστό γεννήσεων είναι πάνω από 1,8 παιδιά στους μετανάστες, πολύ υψηλότερο από αυτό των Γερμανών, θα επιταχύνει τις εθνο-πολιτιστικές αλλαγές στην κοινωνία.
Η προσπάθεια αντιμετώπισης αυτών των εξελίξεων με την αύξηση του ποσοστού μετανάστευσης θα οδηγήσει αναπόφευκτα στην ίδρυση πιο παράλληλων κοινοτήτων, ιδιαίτερα μεγάλων πόλεων, όπου η ένταξη με τον γηγενή πληθυσμό αποτελεί ήδη πρόβλημα.
Η εξάπλωση των επιβαρυμένων με συγκρούσεις και πολλαπλών μειονοτικών κοινοτήτων διαβρώνει την κοινωνική αλληλεγγύη, την αμοιβαία εμπιστοσύνη και τη δημόσια ασφάλεια, τα οποία είναι όλα στοιχεία μιας σταθερής κοινότητας.
Το μέσο επίπεδο εκπαίδευσης θα συνεχίσει να μειώνεται.
Η μεγαλύτερη πολιτική υποστήριξη για τη γονική εργασία, καθώς και οι πολιτικές εκπαίδευσης και οικογένειας που επικεντρώνονται στις ανάγκες των οικογενειών και των νέων ζευγαριών που επιθυμούν να δημιουργήσουν οικογένεια, θα οδηγήσουν και πάλι σε ποσοστά γεννήσεων με αυτοσυντηρούμενο ρυθμό μεσοπρόθεσμα έως μακροπρόθεσμα.
Θεωρούμε το κλείσιμο του χάσματος μεταξύ του πραγματικού αριθμού των παιδιών που γεννιούνται και της επιθυμίας του 90% των νέων Γερμανών να κάνουν παιδιά, ως κεντρικό στοιχείο της πολιτικής μας πλατφόρμας.

Προστασία του πολιτισμού του έθνους και πώς το Ισλάμ δεν είναι κατάλληλο για τη Γερμανία.

Τι ακριβώς είναι αυτός ο πολιτισμός;

Το AfD είναι αφοσιωμένο στη γερμανική ως κυρίαρχη κουλτούρα.
Αυτός ο πολιτισμός προέρχεται από τρεις πηγές:
Πρώτον, τις θρησκευτικές παραδόσεις του Χριστιανισμού.
Δεύτερον, η επιστημονική και ανθρωπιστική κληρονομιά, της οποίας οι αρχαίες ρίζες ανανεώθηκαν κατά την περίοδο της Αναγέννησης και της Εποχής του Διαφωτισμού.
Τρίτον, το ρωμαϊκό δίκαιο, πάνω στο οποίο θεμελιώνεται το συνταγματικό μας κράτος.
Το Ισλάμ δεν ανήκει στη Γερμανία.
Η επέκτασή του και ο συνεχώς αυξανόμενος αριθμός μουσουλμάνων στη χώρα θεωρούνται από το AfD ως κίνδυνος για το κράτος μας, την κοινωνία μας και τις αξίες μας.
Ένα Ισλάμ που ούτε σέβεται ούτε αποφεύγει να έρχεται σε σύγκρουση με το νομικό μας σύστημα, ή που διεκδικεί ακόμη και την εξουσία ως η μόνη αληθινή θρησκεία, είναι ασυμβίβαστο με το νομικό μας σύστημα και τον πολιτισμό μας.
Πολλοί μουσουλμάνοι ζουν ως νομοταγείς και καλά ενταγμένοι πολίτες ανάμεσά μας και είναι αποδεκτά και πολύτιμα μέλη της κοινωνίας μας.
Ωστόσο, το AfD απαιτεί να τερματιστεί ο σχηματισμός και ο αυξημένος διαχωρισμός από παράλληλες ισλαμικές κοινωνίες που βασίζονται σε δικαστήρια με νόμους της σαρία.

Ακολουθεί η μεταναστευτική πολιτική του AfD με λίγα λόγια:

Οι τρέχουσες γερμανικές και ευρωπαϊκές πολιτικές ασύλου και προσφύγων δεν μπορούν να συνεχιστούν όπως στο παρελθόν.
Ο άστοχος όρος «πρόσφυγας» που χρησιμοποιείται για όλους τους ανθρώπους που εισέρχονται παράνομα στη Γερμανία με σκοπό να μείνουν για πάντα εδώ, είναι χαρακτηριστικός αυτής της άστοχης πολιτικής.
Είναι απαραίτητο να γίνει διάκριση μεταξύ των πολιτικών προσφύγων και των ανθρώπων που φεύγουν από τον πόλεμο, αφενός, και των παράτυπων μεταναστών, αφετέρου.
Είναι η άποψη του AfD ότι στους πραγματικούς πρόσφυγες θα πρέπει να παρέχεται καταφύγιο όσο υπάρχει πόλεμος στις χώρες προέλευσης.
Οι παράτυποι μετανάστες, που δεν διώκονται, δεν έχουν δικαίωμα να διεκδικήσουν προστασία, σε αντίθεση με τους πρόσφυγες.
Όταν οι λόγοι φυγής, όπως ο τερματισμός των πολέμων ή οι πολιτικές και θρησκευτικές διώξεις, παύσουν να ισχύουν, οι άδειες παραμονής των προσφύγων τερματίζονται.
Αυτοί οι πρόσφυγες πρέπει να φύγουν από τη Γερμανία.
Η Γερμανία και οι χώρες εταίροι της στην ΕΕ θα πρέπει να παρέχουν κίνητρα σε όσους πρέπει να φύγουν.
Είναι προς το συμφέρον της εσωτερικής και της εξωτερικής ειρήνης εάν οι πρόσφυγες επιστρέψουν στις πατρίδες τους και συμβάλουν στην πολιτική, οικονομική και κοινωνική ανασυγκρότηση αυτών των χωρών.
Υποστηρίζουμε τη μέτρια νόμιμη μετανάστευση με βάση ποιοτικά κριτήρια όπου υπάρχει αδιαμφισβήτητη ζήτηση, η οποία δεν μπορεί να ικανοποιηθεί ούτε από εγχώριους πόρους, ούτε από τη μετανάστευση της ΕΕ.
Τα συμφέροντα της Γερμανίας ως κοινωνικού, οικονομικού και πολιτιστικού έθνους είναι πρωταρχικά.

Σχετικά με τη στρατιωτικοποίηση, την εξωτερική πολιτική και τις ΗΠΑ:

Επί του παρόντος, η επιχειρησιακή ετοιμότητα των Γερμανικών Ενόπλων Δυνάμεων είναι σοβαρά σε κίνδυνο.
Λόγω κακών πολιτικών αποφάσεων και κακοδιαχείρισης, οι ένοπλες δυνάμεις μας έχουν παραμεληθεί σοβαρά για πάνω από τρεις δεκαετίες.
Πρέπει να αποκατασταθεί πλήρως η επιχειρησιακή ετοιμότητα, ώστε οι ένοπλες δυνάμεις να μπορέσουν να εκπληρώσουν όλες τις ευθύνες τους.
Αυτό αποτελεί ουσιαστική προϋπόθεση για την αποδοχή της Γερμανίας ως ισότιμου εταίρου από το ΝΑΤΟ, την ΕΕ και τη διεθνή κοινότητα.
Η ένταξη στο ΝΑΤΟ αντιστοιχεί στα συμφέροντα της Γερμανίας όσον αφορά την εξωτερική πολιτική και την πολιτική ασφάλειας, εφόσον ο ρόλος του ΝΑΤΟ παραμένει αυτός της αμυντικής συμμαχίας.
Το AfD πιστεύει ότι η προβλεψιμότητα στην τήρηση των δεσμεύσεων προς τους συμμάχους του ΝΑΤΟ είναι ένας σημαντικός στόχος της γερμανικής εξωτερικής πολιτικής και πολιτικής ασφάλειας, έτσι ώστε η Γερμανία να αναπτύξει περισσότερο πολιτικό βάρος για να διαμορφώσει πολιτικές και να αποκτήσει επιρροή.
Υποστηρίζουμε ότι οποιαδήποτε εμπλοκή του ΝΑΤΟ πρέπει να ευθυγραμμίζεται με τα γερμανικά συμφέροντα και πρέπει να αντιστοιχεί σε μια σαφώς καθορισμένη στρατηγική.
Όπου οι Γερμανικές Ένοπλες Δυνάμεις, ως μέρος των επιχειρήσεων του ΝΑΤΟ, εμπλέκονται πέρα από τα σύνορα της επικράτειας των εταίρων της Συμμαχίας, θα εκτελούνται, κατ’ αρχήν, μόνο υπό την εντολή του ΟΗΕ και μόνο εάν ληφθούν υπόψη τα γερμανικά συμφέροντα ασφαλείας.

Σχετικά με την κατοχή της Γερμανίας από τα συμμαχικά στρατεύματα (δηλαδή, τις ΗΠΑ):

…70 χρόνια μετά το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου και 25 χρόνια μετά το τέλος μιας διχασμένης Ευρώπης, η επαναδιαπραγμάτευση του καθεστώτος των συμμαχικών στρατευμάτων στη Γερμανία θα πρέπει να τεθεί προς συζήτηση.
Το καθεστώς των συμμαχικών στρατευμάτων πρέπει να προσαρμοστεί στην ανακτημένη κυριαρχία της Γερμανίας.
Το AfD έχει δεσμευτεί για την απόσυρση όλων των συμμαχικών στρατευμάτων που σταθμεύουν στο γερμανικό έδαφος, και ιδιαίτερα των πυρηνικών τους όπλων.

Και για τη Ρωσία:

Η σχέση με τη Ρωσία είναι πρωταρχικής σημασίας, διότι η ευρωπαϊκή ασφάλεια δεν μπορεί να επιτευχθεί χωρίς τη συμμετοχή της Ρωσίας.
Ως εκ τούτου, αγωνιζόμαστε για μια ειρηνική επίλυση των συγκρούσεων στην Ευρώπη, σεβόμενοι παράλληλα τα συμφέροντα όλων των μερών.