Οι Ηνωμένες Πολιτείες αποφάσισαν να επιτρέψουν στην Ουκρανία τη χρήση νάρκων κατά προσωπικού, τις οποίες θα προμηθεύσουν οι Αμερικανοί, με σκοπό να ενισχύσουν την άμυνα της χώρας απέναντι στην ρωσική προέλαση. Αυτή την πληροφορία επιβεβαίωσε ο υπουργός Άμυνας των ΗΠΑ, Λόιντ Όστιν.
Ο Όστιν τόνισε ότι η κύρια προτεραιότητα των ΗΠΑ είναι να υποστηρίξουν την Ουκρανία ώστε να καλύψει τις στρατηγικές της ανάγκες. «Η Ουκρανία ζήτησε αυτές τις νάρκες και πιστεύω ότι είναι σωστό να τις παρέχουμε», δήλωσε στους δημοσιογράφους κατά τη διάρκεια της επίσκεψής του στο Λάος.
Σύμφωνα με τον υπουργό, η Ουκρανία έχει ήδη αρχίσει να κατασκευάζει δικές της νάρκες κατά προσωπικού, γεγονός που καθιστά τη χρήση τους πιο ασφαλή. Οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν συνεργαστεί με την Ουκρανία για το πώς και πού θα χρησιμοποιηθούν αυτές οι νάρκες, διασφαλίζοντας ότι οι διαδικασίες γίνονται με υπευθυνότητα.
Meet ADAM (Area Denial Artillery Munition), a 155mm projectile that disperses antipersonnel mines.
The M692 carries 36 M67 mines with a 48 hour self destruct.
The M731 carries 36 M72 mines with a 4 hour self destruct.
Hopefully this is what Ukraine will receive. https://t.co/oBmi9evy6j pic.twitter.com/pmjFfgjEoi
— Colby Badhwar (@ColbyBadhwar) November 20, 2024
Απόφαση που γεννά πλήθος αντιδράσεων καθώς πρόκειται για ένα «απαγορευμένο όπλο». Αξίζει να σημειωθεί ότι το Κίεβο αναζητούσε νάρκες κατά προσωπικού εδώ και σχεδόν τρία χρόνια, αλλά οι αξιωματούχοι της κυβέρνησης Μπάιντεν ήταν απρόθυμοι να παράσχουν τα όπλα λόγω της ανησυχίας ότι εγκυμονούσαν πολύ μεγάλο κίνδυνο για τους αμάχους.
Ένας αξιωματούχος δήλωσε στη Washington Post ότι οι νάρκες αυτές μπορούν να ρυθμιστούν ώστε να αυτοκαταστρέφονται ή να χάνουν τη φόρτιση της μπαταρίας τους, ώστε να καθίστανται ανενεργές σε καθορισμένο χρόνο μετά την ανάπτυξή τους.
Pentagon Approves Anti-Personnel Land Mines for Ukraine’s Defense https://t.co/EOelCLInNb pic.twitter.com/EK2ELnVhkt
— SOFREP (@sofrepofficial) November 20, 2024
Απαγορευμένα από το 1997
Η Συνθήκη της Οτάβα του 1997 αποτέλεσε ορόσημο στην παγκόσμια προσπάθεια για την απαγόρευση των ναρκών κατά προσωπικού. Η απόφαση αυτή δεν ήταν τυχαία, αλλά το αποτέλεσμα δεκαετιών τραγικών συνεπειών που είχαν οι νάρκες στον άμαχο πληθυσμό.
Οι νάρκες κατά προσωπικού σχεδιάστηκαν αρχικά ως αμυντικά όπλα για την προστασία στρατιωτικών θέσεων. Ωστόσο, η χρήση τους εξελίχθηκε σε ένα από τα πιο απάνθρωπα μέσα πολέμου. Σε αντίθεση με άλλα όπλα, οι νάρκες παραμένουν ενεργές για δεκαετίες μετά το τέλος των συγκρούσεων, μετατρέποντας ολόκληρες περιοχές σε θανατηφόρες παγίδες.
Τα στατιστικά στοιχεία πριν την απαγόρευση ήταν συγκλονιστικά. Χιλιάδες άνθρωποι, κυρίως παιδιά και αγρότες, έχαναν τη ζωή τους ή ακρωτηριάζονταν κάθε χρόνο. Ολόκληρες κοινότητες αδυνατούσαν να καλλιεργήσουν τη γη τους ή να αναπτύξουν υποδομές λόγω της παρουσίας ναρκών.
Η διαδικασία εκκαθάρισης των ναρκών είναι εξαιρετικά επικίνδυνη, χρονοβόρα και δαπανηρή. Υπολογίζεται ότι το κόστος αφαίρεσης μιας νάρκης μπορεί να φτάσει τα 1000 δολάρια, ενώ η ίδια η νάρκη κοστίζει μόλις 3 δολάρια στην παραγωγή.
Η Συνθήκη της Οτάβα έχει υπογραφεί από 164 χώρες και απαγορεύει την παραγωγή, χρήση, αποθήκευση και μεταφορά ναρκών κατά προσωπικού. Αν και ορισμένες χώρες δεν έχουν προσχωρήσει στη συνθήκη, η διεθνής κατακραυγή και ο στιγματισμός της χρήσης ναρκών έχουν οδηγήσει σε δραματική μείωση των θυμάτων.
Ωστόσο, η πρόκληση παραμένει. Εκατομμύρια νάρκες βρίσκονται ακόμη θαμμένες σε δεκάδες χώρες, αποτελώντας μια διαρκή απειλή για τους κατοίκους και εμπόδιο στην ανάπτυξη των περιοχών αυτών
