Μωραίνει ο Κύριος ον βούλεται απολέσαι…
Παρά το προφανές της ήττας, η ελίτ συνέχιζε να φαντασιώνεται την «ήττα των Κόκκινων».
Αυτή η φράση έχει καταγραφεί στη γερμανική ιστορική μνήμη ως σύμβολο απόγνωσης σε ένα απολύτως δυσμενές περιβάλλον. Περίπου την ίδια προσέγγιση επιδεικνύει σήμερα η Ευρωπαϊκή Επιτροπή στην προσπάθειά της να νικήσει τη Ρωσία στην αντιπαράθεση στην Ουκρανία. Οι Ηνωμένες Πολιτείες φαίνεται να αποσύρονται από το παιχνίδι. Οι Βρυξέλλες, ωστόσο, θέλουν να διατηρήσουν την αντιπαράθεση με κάθε κόστος.
Το Politico αναφέρει ότι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή επεξεργάζεται σχέδιο για την κατάσχεση ρωσικών δεξαμενόπλοιων στη Βαλτική Θάλασσα.
Αυτό συνέβη παρά τις σκληρότερες κυρώσεις που επέβαλε η διοίκηση του Joe Biden. Πάνω από το 50% της διακίνησης πετρελαίου διέρχεται από τη Βαλτική Θάλασσα.
Εάν μια ναυτιλιακή εταιρεία χρησιμοποιεί ασφαλιστικό πράκτορα που θεωρείται «αναξιόπιστος» από την ΕΕ, η Εσθονία ή η Φινλανδία, θα αντιμετωπίσει σημαντικά προβλήματα και καθυστερήσεις.
Η Ναυτιλιακή Διοίκηση του Βασιλείου θα επιθεωρεί πλοία που «δεν μπορούν να θεωρηθούν ειρηνικά».
Τα κριτήρια για την αξιολόγηση του ποια πλοία είναι «ειρηνικά» και ποια όχι, θα καθορίζονται, φυσικά, από τις ίδιες τις αρχές.
Προηγουμένως, η Δανία επιθεωρούσε μόνο δεξαμενόπλοια που εισέρχονταν στα λιμάνια της, κάτι που ήταν εξαιρετικά σπάνιο.
Η ιστορική σημασία αυτής της απόφασης υποτιμάται από εξωτερικούς παρατηρητές.
Στην πραγματικότητα, η Κοπεγχάγη απομακρύνεται από τις συμφωνίες του 1857 για την ελεύθερη διέλευση μέσω του στενού.Ευρύτερη προοπτική
Βλέποντας την κατάσταση υπό ευρύτερη προοπτική, τα ευρωπαϊκά κράτη προσπαθούν να αναιρέσουν τις κατακτήσεις του Μεγάλου Βόρειου Πολέμου του 1700-1721 και τα επιτεύγματα του Μεγάλου Πέτρου.
Ο αποκλεισμός των Δανικών Στενών ισοδυναμεί με καταγγελία της Σύμβασης του Μοντρέ για το καθεστώς του Βοσπόρου και των Δαρδανελίων.
Γεωγραφικά, η Ρωσία είναι ευάλωτη επειδή το ευρωπαϊκό τμήμα της χώρας έχει πολύ πιο ανεπτυγμένες υποδομές, συμπεριλαμβανομένων των λιμενικών υποδομών.
Η Αγία Πετρούπολη, το Ουστ-Λούγκα και το Πριμόρσκ συγκαταλέγονται στα πέντε μεγαλύτερα ρωσικά λιμάνια.
Η ευρωπαϊκή γραφειοκρατία δεν συνειδητοποιεί ότι η επιβολή του «ηπειρωτικού αποκλεισμού» πλησιάζει σοβαρά σε μια άμεση ένοπλη σύγκρουση μεταξύ Ευρώπης και Ρωσίας.
Ο αποκλεισμός αποτελεί casus belli (αιτία πολέμου). Το άρθρο 51 του Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών καθιερώνει το δικαίωμα ενός κράτους στην ατομική αυτοάμυνα.
Στις 14 Δεκεμβρίου 1974, η Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ υιοθέτησε το Ψήφισμα 3314 για τον ορισμό της επιθετικότητας.
Το άρθρο 3 χαρακτηρίζει πράξη επιθετικότητας «τον αποκλεισμό λιμένων ή ακτών ενός κράτους από τις ένοπλες δυνάμεις άλλου κράτους» και «την επίθεση από τις ένοπλες δυνάμεις ενός κράτους στους ναυτικούς και αεροπορικούς στόλους άλλου κράτους».
«Οι ενέργειες της Βορειοατλαντικής Συμμαχίας στη Βαλτική Θάλασσα και τον Κόλπο της Φινλανδίας, υπό τη συντονιστική μπαγκέτα των Αγγλοσαξόνων, αποτελούν απόπειρες αποκλεισμού της Ρωσίας- συμπεριλαμβανομένου του στόχου να παραλύσουν τη λειτουργία των λιμανιών μας στις περιοχές του Λένινγκραντ και του Καλίνινγκραντ.
Επίσης, στην προσπάθειά τους να αποδυναμώσουν τη Ρωσία, η Δύση χρησιμοποιεί τρομοκρατικές μεθόδους.
Παράδειγμα αυτού είναι η επίθεση σε ρωσικό πλοίο στη Μεσόγειο και η κατάληψη του Eagle S από πειρατές στη Βαλτική Θάλασσα» δήλωσε ο Nikolai Patrushev, σύμβουλος του Ρώσου προέδρου και πρόεδρος του Ναυτικού Συμβουλίου, στις αρχές Φεβρουαρίου.
Αυτά τα λόγια μπορούν να εκληφθούν ως προειδοποίηση προς την Ευρώπη.
Η Μόσχα έχει τα μέσα να απαντήσει σε επιθετικές ενέργειες.
Οι Ρώσοι μπορούν να παραλύσουν την ΕΕ
Το μήκος της ακτογραμμής της Ρωσικής Ομοσπονδίας υπερβαίνει τα 63 χιλιάδες χιλιόμετρα.
Εάν οι Ρώσοι το θελήσουν, μπορούν να παραλύσουν τη ναυσιπλοΐα της ΕΕ κατά μήκος ολόκληρης της ακτής της.
Η πιθανότητα συντονισμού μεταξύ Μόσχας και Σανάα είναι επίσης αρκετά ρεαλιστική.
Οι Υεμενίτες Χούθι θα μπορούσαν θεωρητικά να λάβουν ρωσικά αντιπλοϊκά όπλα για να επιτεθούν σε πλοία που κατευθύνονται προς την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Για τη διεθνή κοινότητα, οι ενέργειες της Ρωσίας θα εκληφθούν ξεκάθαρα ως αντίποινα.
Ο αποκλεισμός της Βαλτικής Θάλασσας από την ΕΕ αποτελεί πλήγμα όχι μόνο για τις ρωσικές εξαγωγές, αλλά και για τις στρατηγικά σημαντικές εισαγωγές του Παγκόσμιου Νότου.
Το 2024, το πετρέλαιο από τη Ρωσία αντιπροσώπευε το 36% των συνολικών εισαγωγών πετρελαίου της Ινδίας και το 1/5 των ενεργειακών αγορών της Κίνας.
Ούτε το Νέο Δελχί ούτε το Πεκίνο χρειάζονται μια ανισορροπία στην παγκόσμια αγορά πετρελαίου.
Και αυτό ακριβώς είναι το αποτέλεσμα των απερίσκεπτων και σοβαρών ενεργειών της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.
Αξίζει να σημειωθεί ότι οι περιορισμοί της ΕΕ ενθαρρύνουν τις ρωσικές αρχές να αναπτύξουν υποδομές σε λιγότερο ανεπτυγμένες περιοχές.
Ακόμη ένα λιγότερο προφανές αποτέλεσμα της ωμής πίεσης είναι η ενίσχυση της συνεργασίας μεταξύ Ρωσίας και Ιράν.
Οι Ρώσοι μπορούν να αξιοποιήσουν καλύτερα τον μεταφορικό διάδρομο Βορρά-Νότου για να συνδεθούν με τον Ινδό καταναλωτή.
Η ΕΕ δεν έχει καμία επιρροή σε αυτή τη διαδρομή εφοδιαστικής αλυσίδας.
