1. Πώς θα ένιωθα εγώ αν ήμουν στη θέση του;
Το να λαμβάνουμε υπόψη μας την άποψη του παιδιού είναι το πρώτο βήμα ώστε να βρούμε τρόπους για να το παρακινήσουμε να συνεργαστεί. Μήπως είναι κουρασμένο; Μήπως διασκεδάζει παίζοντας με τα τουβλάκια; Μήπως βλέπει την αγαπημένη του εκπομπή; Μήπως φοβάται αυτό που ζητάτε να κάνει; Αν καταφέρετε να το κατανοήσετε, τότε ίσως κατανοήσει κι αυτό εσάς.
2. Τί είναι ικανό το παιδί μου να κάνει;
Μήπως οι προσδοκίες σας είναι πολύ μεγάλες; Είναι το παιδί σωματικά ικανό να κάνει αυτό που ζητάτε; Σας ακούει καλά; Καταλαβαίνει όλες τις λέξεις που χρησιμοποιείτε; Μη ξεχνάτε ότι κάθε παιδί είναι μοναδικό και αναπτύσσεται με τους δικούς του ρυθμούς. Αν ανησυχείτε για την πρόοδο της ανάπτυξής του συμβουλευτείτε τον παιδίατρό σας.
3. Έχω μάθει στο παιδί μου αυτό που του ζητάω να κάνει;
Είστε σίγουροι ότι καταλαβαίνει τι πρέπει να κάνει; Αν όχι, αφιερώστε λίγο χρόνο ώστε να του μάθετε, για παράδειγμα, πώς να βουρτσίζει τα δόντια του πριν του το ζητήσετε. Μπορεί να χρειαστεί να το κάνετε πολλές φορές μέχρι να το μάθει. Η εξάσκηση είναι το κλειδί!
4. Πόσες οδηγίες μπορεί να ακολουθήσει το παιδί μου;
Αν ζητήσετε από το παιδί να ντυθεί, να κλείσει την τηλεόραση και να μαζέψει τα παιχνίδια του, έπειτα θα θυμηθεί να κάνει όλα όσα του είπατε; Μπορεί να ακολουθήσει τις οδηγίες σας χωρίς να αφαιρεθεί; Αν όχι, ελέγξτε την ικανότητα του παιδιού σας στο να ακολουθεί οδηγίες. Όταν σας δείξει ότι μπορεί να ακολουθεί τη μία οδηγία, δοκιμάστε δύο και αργότερα τρεις μαζί.
5. Είμαι καλό πρότυπο για το παιδί μου;
Σας έχει δει ποτέ το παιδί σας να βουρτσίζετε τα δόντια σας; Να πλένετε τα χέρια σας; Να χρησιμοποιείτε χαρτοπετσέτα; Να φοράτε τη ζώνη ασφαλείας; Αν όχι, να θυμάστε ότι το παιδί παραδειγματίζεται πάντα από σας. Πρώτα πρέπει να κάνετε εσείς αυτά που διδάσκετε!
