Αφού ψεύδονται για μήνες, τα ΜΜΕ προετοιμάζουν το κοινό για τη στρατιωτική κατάρρευση της Ουκρανίας…
Ο Διογένης, ένας από τους επιφανείς φιλοσόφους του αρχαίου κόσμου, πίστευε ότι τα ψέματα ήταν το νόμισμα της πολιτικής, και αυτά τα ψέματα ήταν αυτά που προσπάθησε να εκθέσει και να υποτιμήσει. Για να φωτίσει την άποψή του, ο Διογένης κουβαλούσε κατά καιρούς ένα αναμμένο φανάρι στους δρόμους της Αθήνας στο φως της ημέρας. Αν τον ρωτούσαν γιατί, ο Διογένης θα έλεγε ότι έψαχνε για έναν έντιμο άνθρωπο.
Η εύρεση ενός έντιμου ανθρώπου σήμερα στην Ουάσιγκτον, D.C., είναι εξίσου προκλητική. Ο Διογένης θα χρειαζόταν έναν προβολέα Xenon σε κάθε χέρι.
Ωστόσο, υπάρχουν σύντομες στιγμές σαφήνειας μέσα στο κατεστημένο της Ουάσιγκτον. Έχοντας πει ψέματα παραγωγικά για μήνες στην αμερικανική κοινή γνώμη σχετικά με την προέλευση και τη διεξαγωγή του πολέμου στην Ουκρανία, τα μέσα ενημέρωσης προετοιμάζουν τώρα την αμερικανική, βρετανική και άλλη δυτική κοινή γνώμη για τη στρατιωτική κατάρρευση της Ουκρανίας. Έχει καθυστερήσει πολύ..
Τα δυτικά μέσα ενημέρωσης έκαναν ό,τι ήταν στο χέρι τους για να δώσουν στην ουκρανική άμυνα την εμφάνιση πολύ μεγαλύτερης δύναμης από ό,τι πραγματικά ήταν. Προσεκτικοί παρατηρητές σημείωσαν ότι τα ίδια βίντεο κλιπ ρωσικών τανκς που δέχονται επίθεση παρουσιάστηκαν επανειλημμένα. Οι τοπικές αντεπιθέσεις αναφέρθηκαν σαν να ήταν επιχειρησιακοί ελιγμοί.
Τα ρωσικά λάθη ήταν υπερβολικά δυσανάλογα με τη σημασία τους. Οι ρωσικές απώλειες και η πραγματική έκταση των απωλειών της ίδιας της Ουκρανίας διαστρεβλώθηκαν, κατασκευάστηκαν ή απλώς αγνοήθηκαν. Αλλά οι συνθήκες στο πεδίο της μάχης άλλαξαν ελάχιστα με την πάροδο του χρόνου. Μόλις οι ουκρανικές δυνάμεις ακινητοποιήθηκαν σε στατικές αμυντικές θέσεις μέσα σε αστικές περιοχές και στο κεντρικό Ντονμπάς, η ουκρανική θέση ήταν απελπιστική. Αλλά αυτή η εξέλιξη παρουσιάστηκε ως αποτυχία των Ρώσων να κερδίσουν «τους στόχους τους».
Οι επίγειες δυνάμεις που ακινητοποιούν στρατιώτες σε προετοιμασμένες άμυνες θα εντοπιστούν, θα στοχοθετηθούν και θα καταστραφούν από απόσταση. Όταν τα επίμονα εναέρια μέσα πληροφοριών, επιτήρησης και αναγνώρισης, επανδρωμένα ή μη επανδρωμένα, συνδέονται με όπλα ακριβείας ή σύγχρονα συστήματα πυροβολικού που ενημερώνονται με ακριβή δεδομένα στόχευσης, το “έδαφος κράτησης” είναι θανατηφόρο για οποιαδήποτε επίγεια δύναμη. Αυτό ισχύει ακόμη περισσότερο στην Ουκρανία, διότι από την πρώτη ενέργεια προέκυψε ότι η Μόσχα επικεντρώθηκε στην καταστροφή των ουκρανικών δυνάμεων, όχι στην κατοχή πόλεων ή στην κατάληψη ουκρανικών εδαφών δυτικά του ποταμού Dnieper.
Το αποτέλεσμα ήταν η αποσπασματική εξόντωση των ουκρανικών δυνάμεων. Μόνο η επεισοδιακή έγχυση αμερικανικών και συμμαχικών όπλων κράτησε τις κακοποιημένες λεγεώνες του Κιέβου στο πεδίο. λεγεώνες που τώρα πεθαίνουν σε μεγάλους αριθμούς χάρη στον πόλεμο μεσολάβησης της Ουάσιγκτον.
Ο πόλεμος του Κιέβου με τη Μόσχα χάθηκε. Οι ουκρανικές δυνάμεις αιμορραγούν.. Οι εκπαιδευμένοι αντικαταστάτες δεν υπάρχουν σε επαρκείς αριθμούς για να επηρεάσουν τη μάχη και η κατάσταση γίνεται πιο απελπιστική με την ώρα. Κανένα ποσό αμερικανικής και συμμαχικής στρατιωτικής βοήθειας ή βοήθειας εκτός από την άμεση στρατιωτική επέμβαση των χερσαίων δυνάμεων των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ δεν μπορεί να αλλάξει αυτή τη σκληρή πραγματικότητα.
Το πρόβλημα δεν είναι σήμερα ότι η Ουκρανία δεν παραχωρεί έδαφος και πληθυσμό στη Μόσχα στην Ανατολική Ουκρανία που ήδη ελέγχει η Μόσχα. Αποφασίζεται το μέλλον των περιοχών Kherson και Zaporozhye μαζί με το Ντονμπάς. Η Μόσχα είναι επίσης πιθανό να εξασφαλίσει το Χάρκοβο και την Οδησσό, δυο πόλεις που είναι ιστορικά ρωσικές και ρωσόφωνες, καθώς επίσης τα εδάφη που συνορεύουν. Αυτές οι επιχειρήσεις θα παρατείνουν τη σύγκρουση κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού. Το πρόβλημα τώρα είναι πώς να σταματήσουμε τις μάχες.
Το αν οι μάχες σταματήσουν στις αρχές του φθινοπώρου θα εξαρτηθεί από δύο βασικούς παράγοντες.
Το πρώτο αφορά την ηγεσία στο Κίεβο. Θα συναινέσει η κυβέρνηση Ζελένσκι στο πρόγραμμα Μπάιντεν για διαρκή σύγκρουση με τη Ρωσία;
Εάν η κυβέρνηση Μπάιντεν έχει τον τρόπο της, το Κίεβο θα συνεχίσει να λειτουργεί ως βάση για τη δημιουργία νέων δυνάμεων που είναι έτοιμες να απειλήσουν τη Μόσχα. Στην πράξη, αυτό σημαίνει ότι το Κίεβο πρέπει να αυτοκτονήσει εκθέτοντας την ουκρανική ενδοχώρα δυτικά του ποταμού Ντνίπερ σε μαζικά, καταστροφικά πλήγματα από τις ρωσικές δυνάμεις πυραύλων και πυραύλων μεγάλου βεληνεκούς.
Φυσικά, αυτές οι εξελίξεις δεν είναι αναπόφευκτες. Το Βερολίνο, το Παρίσι, η Ρώμη, η Βουδαπέστη, το Βουκουρέστι, η Σόφια, το Βίλνιους, η Ρίγα, το Ταλίν και, ναι, ακόμη και η Βαρσοβία, δεν χρειάζεται να ακολουθήσουν τυφλά το παράδειγμα της Ουάσιγκτον. Οι Ευρωπαίοι, όπως και οι περισσότεροι Αμερικανοί, ήδη κοιτάζουν την άβυσσο μιας ολοκληρωμένης οικονομικής ύφεσης που δημιουργούν οι πολιτικές του Μπάιντεν στο εσωτερικό. Σε αντίθεση με τους Αμερικανούς που πρέπει να αντιμετωπίσουν τις συνέπειες των κακώς εννοουμένων πολιτικών του Μπάιντεν, οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις μπορούν να εξαιρεθούν από το αέναο πολεμικό σχέδιο του Μπάιντεν για την Ουκρανία.
Ο δεύτερος παράγοντας αφορά την ίδια την Ουάσιγκτον. Έχοντας ρίξει περισσότερα από 60 δισεκατομμύρια δολάρια ή κάτι περισσότερο από 18 δισεκατομμύρια δολάρια το μήνα σε άμεσες ή έμμεσες μεταφορές σε ένα ουκρανικό κράτος που τώρα καταρρέει, το σημαντικό ερώτημα είναι, τι συμβαίνει σε εκατομμύρια Ουκρανούς στην υπόλοιπη χώρα που δεν το έσκασαν; Και από πού θα προέλθουν τα κονδύλια για την ανοικοδόμηση της κατεστραμμένης κοινωνίας της Ουκρανίας σε μια αναπτυσσόμενη παγκόσμια οικονομική έκτακτη ανάγκη;
Όταν ο πληθωρισμός κοστίζει στο μέσο αμερικανικό νοικοκυριό επιπλέον 460 δολάρια το μήνα για να αγοράσει τα ίδια αγαθά και υπηρεσίες φέτος , είναι πολύ πιθανό ότι η Ουκρανία θα μπορούσε να βυθιστεί ήσυχα κάτω από τα κύματα όπως ο Τιτανικός χωρίς να προκαλέσει μεγάλη ανησυχία στο αμερικανικό εκλογικό σώμα. Οι έμπειροι πολιτικοί γνωρίζουν ότι το αμερικανικό εύρος προσοχής σε θέματα πέρα από τα σύνορα της Αμερικής είναι τόσο σύντομο που η παραδοχή ήττας στην Ουκρανία θα είχε πιθανώς ελάχιστες ή καθόλου άμεσες συνέπειες.
Ωστόσο, οι επιπτώσεις των επαναλαμβανόμενων στρατηγικών αποτυχιών στο Αφγανιστάν, το Ιράκ, τη Λιβύη και τη Συρία είναι σωρευτικές. Στη δεκαετία του 1980, η General Motors ήθελε να υπαγορεύσει το είδος των αυτοκινήτων που θα αγόραζαν οι Αμερικανοί, αλλά οι Αμερικανοί καταναλωτές είχαν διαφορετικές ιδέες. Γι‘ αυτό η Τζένεραλ Μότορς. , η οποία κυριάρχησε στην αγορά των ΗΠΑ για 77 χρόνια, έχασε την πρώτη θέση από την Toyota. Η Ουάσιγκτον δεν μπορεί να υπαγορεύσει όλα τα αποτελέσματα, ούτε μπορεί η Ουάσιγκτον να αποφύγει τη λογοδοσία για τις άφθονες δαπάνες της και την καταστροφή της αμερικανικής ευημερίας.
Τον Νοέμβριο, οι Αμερικανοί θα κληθούν στις κάλπες. Οι ίδιες οι εκλογές θα κρίνουν περισσότερα από το να δοκιμάσουν την ακεραιότητα της αμερικανικής εκλογικής διαδικασίας. Οι εκλογές είναι επίσης πιθανό να διασφαλίσουν ότι ο Μπάιντεν θα μείνει στην ιστορία για την αδιαλλαξία του. Την άρνησή του να αλλάξει πορεία, όπως ο Χέρμπερτ Χούβερ το 1932. Οι Δημοκρατικοί θα θυμούνται ότι οι προκάτοχοί τους στο Δημοκρατικό Κόμμα ήταν ουσιαστικά εναντίον του Χούβερ για περισσότερο από μισό αιώνα. Οι Ρεπουμπλικάνοι μπορεί να καταλήξουν να είναι αντίπαλοι του Τζο Μπάιντεν για τα επόμενα 50 χρόνια.
