Το κλισέ του τεμπέλη βουλευτή υπάρχει και στη Γερμανία, αλλά σε αντίθεση με την Ελλάδα οι συνεδριάσεις στην Ολομέλεια διαρκούν μέχρι τα χαράματα. Κάποιοι δεν αντέχουν. Μόνη λύση η αλλαγή του κανονισμού.
Η διαφορά με το ελληνικό κοινοβούλιο είναι ότι στη Γερμανία έχουν οριστεί μόνο δύο κοινοβουλευτικές εβδομάδες το μήνα για συζητήσεις στην Ολομέλεια. Με αποτέλεσμα η διαδικασία να τραβά συνήθως ακόμη και μετά τα μεσάνυχτα. Σε μία περίπτωση, στις αρχές Νοεμβρίου, οι εργασίες διακόπηκαν στις 2.09 τα χαράματα. Όχι λόγω της κόπωσης των βουλευτών, αλλά επειδή έπειτα από αίτημα του κόμματος «Εναλλακτική για τη Γερμανία» (AfD), διαπιστώθηκε ότι δεν υπήρχε η απαιτούμενη πλειοψηφία στο τέταρτο από το τέλος σημείο της ημερήσιας διάταξης.
Δύο βουλευτές κατέρρευσαν
Ο Βόλφκανγκ Σόιμπλε, κατάκοπος, σε προηγούμενη φωτογραφία όταν ήταν υπουργός Οικονομικών
Αν το δει κανείς αυστηρά, το Σώμα μπορεί να αποφασίσει, όταν παρόντες είναι οι μισοί από τους 709 βουλευτές. Επειδή όμως εκείνη την προχωρημένη ώρα είχε προηγηθεί συζήτηση 17 ωρών, μετριούνταν στα δάχτυλα οι βουλευτές που άντεξαν στην αίθουσα της Ολομέλειας κάτω από τον χαρακτηριστικό γυάλινο θόλο. Λίγες ώρες πριν η Άνκε Ντομσάιντ – Μπεργκ από το κόμμα «Η Αριστερά» καυτηρίασε τις συνθήκες εργασίες των βουλευτών ως απάνθρωπες και εξουθενωτικές. Και δεν είχε άδικο. Μέσα σε λίγες ώρες στην Ολομέλεια είχαν καταρρεύσει από υπερκόπωση δύο βουλευτές, κάτι που δεν είχε συμβεί μέχρι τότε. Αυτό αποτέλεσε αφορμή για να δρομολογηθεί η διαδικασία τροποποίησης του κανονισμού της Βουλής, έτσι ώστε να σταματήσουν οι μεταμεσονύκτιες συζητήσεις. Που σημαίνει ότι στο εξής στην Ολομέλεια, το αργότερο μέχρι τα μεσάνυχτα, θα πρέπει να σταματούν οι εργασίες. Και αυτό όχι μόνο για τους βουλευτές, αλλά για τους πάντες, συμπεριλαμβανομένων και των στενογράφων.
Με τις αλλαγές οι βουλευτές και οι εργαζόμενοι στη γερμανική βουλή ευελπιστούν ότι θα σταματήσει η «νυχτερινή εργασία». Για παράδειγμα, ο χρόνος των συζητήσεων θα περιοριστεί από 38 σε 30 λεπτά. Τις Πέμπτες, που συνήθως τα χαράματα βρίσκουν τους βουλευτές ακόμη στα έδρανα, θα μετατίθενται την προηγούμενη πέντε σημεία από την ημερήσια διάταξη. Αλλά και η διάρκεια του κοινοβουλευτικού ελέγχου που γίνεται τις Τετάρτες θα μειωθεί κατά μισή ώρα. Συνήθως κατά τις βραδινές ώρες ανταλλάσσουν επιχειρήματα βουλευτές που είναι αρμόδιοι σε διάφορους τομείς, αλλά τα επιχειρήματα είναι γνωστά από τη διαβούλευση στις Επιτροπές. Όπως και στην Ελλάδα, η πραγματική κοινοβουλευτική εργασία δεν γίνεται στην ολομέλεια, αλλά στις 23 μόνιμες επιτροπές.
Το AfD με δική του «ημερήσια διάταξη»
Οι συνεδριάσεις, σύμφωνα με τη Deutsche Welle στην ολομέλεια διαρκούν μετά τα μεσάνυχτα
Η μείωση του χρόνου των συνεδριάσεων συνεπάγεται όμως και μείωση του χρόνου ομιλίας, κάτι που η «Εναλλακτική για τη Γερμανία» επέκρινε, προτείνοντας την αύξηση των εβδομάδων συνεδριάσεων της ολομέλειας. Σε αντίθεση με ό,τι ισχύει στην Ελλάδα, στη Γερμανία η Ολομέλεια συνεδριάζει δύο εβδομάδες τον μήνα και όχι όλες τις ημέρες της εβδομάδας, διότι οι βουλευτές δεν θέλουν να χάσουν την επαφή με τις εκλογικές τους περιφέρειες. Το τελευταίο αποτελεί σημείο κριτικής και των ελλήνων βουλευτών, που είναι αναγκασμένοι σχεδόν κάθε Σαββατοκύριακο να μετακινούνται στην επαρχία, με ό,τι αυτό συνεπάγεται σε κόπωση και έξοδα για το δημόσιο.
Υπάρχουν όμως κι άλλες μεταρρυθμιστικές προτάσεις. Το Κόμμα των Φιλελευθέρων προτείνει να μειωθεί ο χρόνος της ψηφοφορίας και να αντικατασταθεί το σύστημα με μια ηλεκτρονική διαδικασία. Πάντως μεταρρυθμίσεις γενικώς χρειάζονται, γιατί με την παρουσία του AfD για πρώτη φορά στη γερμανική βουλή έχει αλλάξει η διαδικασία. Ατέλειωτες ημερήσιες διατάξεις της Ολομέλειας με μεταμεσονύχτιες συζητήσεις υπήρχαν και στο παρελθόν και θεωρούνταν κάτι το φυσικό. Στις μέχρι τώρα κοινοβουλευτικές περιόδους το πρόβλημα λυνόταν. Ιδιαίτερα τις βραδινές ώρες οι βουλευτές δεν εκφωνούσαν την ομιλία τους από το βήμα της Βουλής, αλλά την έδιναν γραπτώς για να καταχωρηθεί στα πρακτικά. Αλλά το AfD αρνείται να το κάνει αυτό. Οι άλλες κοινοβουλευτικές ομάδες πάλι δεν θέλουν να εκχωρήσουν το πεδίο στους βουλευτές της AfD κι έτσι στέλνει η κάθε μια τουλάχιστον δύο εκπρόσωπους τους, για να μιλήσουν από το βήμα. Εάν αυτό το πρόβλημα λυθεί με την τροποποίηση του τρόπου νομοθετικής λειτουργίας της γερμανικής βουλής, θα φανεί τους επόμενους μήνες.
