Με μια πρωτοφανή απόφαση για τα δικαστικά χρονικά, το Ελεγκτικό Συνέδριο αναγνώρισε δικαίωμα σύνταξης από τη μητέρα του, για τον ανήλικο μητροκτόνο από το Αγρίνιο.
Η υπόθεση του ανήλικου είχε συγκλονίσει το πανελλήνιο, όταν παραμονή πανελλαδικών εξετάσεων του 2013, είχε σκοτώσει με αλλεπάλληλες μαχαιριές τη μητέρα του η οποία του ζήτησε να κλείσει την τηλεόραση και να κοιμηθεί.
Όπως προέκυψε από τους ψυχιάτρους που τον εξέτασαν ο ανήλικος έπασχε από σχιζοφρένεια, ηβηφρενικού τύπου, η οποία δεν έτυχε της δέουσας ιατρικής περίθαλψης και φαρμακευτικής αγωγής.
Είναι χαρακτηριστικό ότι πριν το μοιραίο συμβάν ο ανήλικος λάμβανε ένα φάρμακο, το melocin, το οποίο ήταν επικίνδυνο για τον ίδιο, όπως αποφάνθηκαν οι ψυχίατροι που εκ των υστέρων ασχολήθηκαν με την περίπτωση του. Κι αυτό γιατί του προκαλούσε υπερδιέγερση και βίαια ξεσπάσματα, συμπτώματα, τα οποία οδήγησαν στη βίαιη αντίδρασή του στην προτροπή της μητέρας του να κλείσει την τηλεόραση, με την γνωστή μοιραία κατάληξη.
Η υπόθεση είχε πάρει μία απρόβλεπτη τροπή όταν η διευθύντρια της κλινικής του ψυχιατρείου στο οποίο νοσηλευόταν, προσήλθε αυθόρμητα στην ανακρίτρια και κατέθεσε ότι ο ανήλικος της εκμυστηρεύτηκε ότι ο πατέρας του σκότωσε τη μητέρα του και του ζήτησε να πει ότι αυτός το έκανε για να έχει επιεικέστερη μεταχείριση από τα δικαστήρια.
Την άποψη αυτή υποστήριξε και συγγενικό πρόσωπο της θανούσας, η οποία μάλιστα κατέθεσε και σχετικό υπόμνημα στην ανακρίτρια ζητώντας την ποινική δίωξη του πατέρα.
Η υπεράσπιση του ανηλίκου απέρριψε τεκμηριωμένα την εκδοχή αυτή, καθώς από όλα τα στοιχεία που είχαν συλλεχθεί από την ανάκριση, προέκυπτε αναμφίβολα ότι το έγκλημα είχε τελεστεί από τον ανήλικο.
Το Συμβούλιο Πλημμελειοδικών Αγρινίου απέρριψε τις αιτιάσεις και παρέπεμψε τον ανήλικο να δικασθεί.
Η ελληνική δικαιοσύνη τον αθώωσε, λόγω ελλείψεως καταλογισμού, για το αδίκημα της ανθρωποκτονίας εκ προθέσεως της μητέρας του, μετά από μια εξαντλητική διαδικασία στην οποία συμμετείχε και η αδελφή του θύματος ως πολιτικώς ενάγουσα ζητώντας, εκ των υστέρων, την καταδίκη του ανηλίκου(!) για το θάνατο της μητέρας του, κάνοντας στροφή 180 μοιρών από την προηγούμενη θέση της, που θεωρούσε δράστη τον πατέρα του ανηλίκου.
Μάλιστα για πρώτη φορά στα ελληνικά δικαστικά χρονικά δεν διατάχθηκε ο αόριστος εγκλεισμός σε ψυχιατρείο του δράστη ανθρωποκτονίας, που απαλλάσσεται λόγω ελλείψεως καταλογισμού εξ αιτίας ψυχιατρικής νόσου, καθώς κρίθηκε ότι ο ανήλικος δράστης δεν ήταν επικίνδυνος για τη δημόσια ασφάλεια.
Το δικαστήριο έκανε δεκτό το σχετικό ισχυρισμό της υπεράσπισης του ανηλίκου, σύμφωνα με τον οποίο η εγκληματική συμπεριφορά του ανηλίκου απέναντι στη μητέρα του ήταν αποτέλεσμα του ακατάλληλου ψυχιατρικού φαρμάκου.
