Στη Μυτιλήνη, η παραμονή της Πρωτοχρονιάς συνοδεύεται από ένα ιδιαίτερο έθιμο που συγκεντρώνει πλήθος πιστών. Με το γύρισμα του χρόνου, παρέες ξεκινούν από κάθε γωνιά της πόλης με προορισμό την εκκλησία της Παναγιάς της Φανερωμένης, που βρίσκεται στη βόρεια πλευρά της πόλης. Το παρεκκλήσι παραμένει ανοιχτό από τις 8 το βράδυ έως τη 1 το μεσημέρι της πρώτης ημέρας του νέου έτους.

 
Μέσα στο παρεκκλήσι, οι πιστοί προσκυνούν την εικόνα της Παναγίας που κρατά τον Χριστό στην αγκαλιά και απεικονίζεται να παίζει με τη γη σαν τόπι. Στη συνέχεια, πλένουν το πρόσωπό τους με νερό από τις βρύσες που τρέχουν αδιάκοπα στο κέντρο του ναού. Το νερό αυτό θεωρείται αγίασμα και συλλέγεται σε ειδικά δοχεία, τα οποία οι πιστοί μεταφέρουν στα σπίτια τους χωρίς να μιλήσουν καθ’ όλη τη διαδρομή – μια διαδικασία γνωστή ως «αμίλητο νερό».

Το ποδαρικό πραγματοποιείται από τον αρχηγό ή το μεγαλύτερο μέλος της οικογένειας. Στην είσοδο του σπιτιού στερεώνεται ένα λιόκλαδο ή κλαδί μυρτιάς για καλοτυχία. Ακολουθεί το σπάσιμο ενός ροδιού στο κατώφλι για αφθονία και τύχη, ενώ μια πέτρα πετιέται μέσα στο σπίτι μαζί με κέρματα για υγεία και ευημερία. Τέλος, οι χώροι ραντίζονται με το «αμίλητο» νερό για να φέρουν ευλογίες στον νέο χρόνο.

Αυτό το μοναδικό έθιμο συνδυάζει θρησκευτική πίστη και λαϊκή παράδοση, δημιουργώντας μια ιδιαίτερη εμπειρία για όσους συμμετέχουν. Η σύνδεση των στοιχείων της φύσης –νερού, λιόκλαδου και ροδιού– με την πνευματικότητα ενισχύει τη σημασία αυτής της τελετουργίας ως μέσο καλωσορίσματος του νέου χρόνου.