Πέντε χρόνια συμπληρώθηκαν από την εξαφάνιση του Boeing της Malaysia που αποτελεί το μεγαλύτερο μυστήριο στη σύγχρονη αεροπλοΐα. Η πτήση MH370 η οποία εκτελούσε το δρομολόγιο από την Κουάλα Λουμπούρ στο Πεκίνο, εξαφανίστηκε στις 8 Μαρτίου του 2014 με 239 επιβαίνοντες. Η τελευταία επικοινωνία του εξαφανισμένου Boeing με τον πύργο ελέγχου ήταν στις 1:19 τα ξημερώματα τοπική ώρα, την ώρα που το αεροπλάνο πετούσε πάνω από τη Θάλασσα της Νότιας Κίνας. Ακολούθως εξαφανίστηκε από τα ραντάρ και δεν βρέθηκε ποτέ.
Αμέσως ξεκίνησαν έρευνες για τον εντοπισμό του, χωρίς καμία επιτυχία. Πέντε χρόνια μετά έχουν βρεθεί μόνο κάποια συντρίμμια που θεωρείται ότι ανήκουν στο εξαφανισμένο Boeing.
Και πέντε χρόνια μετά, κανείς δεν γνωρίζει τι συνέβη και κατέπεσε το αεροσκάφος, γεγονός πρωτοφανές.
Ακριβώς επειδή δεν βρέθηκε κανένα στοιχείο που θα μπορούσε να ρίξει φως στο μυστήριο του εξαφανισμένου Boeing της Malaysia, οι θεωρίες για το τι πραγματικά συνέβη δίνουν και παίρνουν τα τελευταία πέντε χρόνια.
Τα σενάρια πολλά. Υπήρξε αεροπειρατεία, έγινε έκρηξη στις μπαταρίες που μετέφερε, έγινε αποσυμπίεση της καμπίνες και όλοι έπαθαν υποξία, ο πιλότος το έριξε επίτηδες και πολλά πολλά άλλα σενάρια. Τον πρώτο καιρό κυκλοφορούσε ακόμη και το σενάριο ότι η πτήση ΜΗ370 προσγειώθηκε κανονικά σε κάποιο δάσος στην Ανατολή, ενώ άλλοι υποστήριζαν ότι κατερρίφθη καθώς προσέγγιζε την αμερικανική βάση στον Ινδικό ωκεανό.
Ο,τι και να συνέβη το σίγουρο είναι ότι κανείς αυτή τη στιγμή, 5 χρόνια μετά, δεν το γνωρίζει.
Στο πλαίσιο αυτό και ενώ το μυστήριο με το εξαφανισμένο Boeing της Malaysia παραμένει, μια νέα θεωρία κυκλοφορεί τις τελευταίες ώρες.
Συγκεκριμένα, σύμφωνα με την The Sun, μια έρευνα ανεξάρτητων τεχνοκρατών στη Μαλαισία το περασμένο καλοκαίρι, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι είναι πιθανόν τον αεροσκάφος της Malaysia να εξαφανίστηκε με παρέμβαση τρίτων.
Επιμένουν ότι το αεροπλάνο εξετράπη σκόπιμα της πορείας του και ότι πετούσε για τουλάχιστον επτά ώρες αφότου διεκόπη η επικοινωνία και χάθηκε από τα ραντάρ.
Τώρα, ένας εμπειρογνώμονας των αερομεταφορών υποστηρίζει ότι είναι πιθανό η Ρωσία να βρίσκεται πίσω από την εξαφάνιση του μοιραίου Boeing και ότι το έκανε για να αποσπάσει την παγκόσμια προσοχή από τη σύγκρουση στην Κριμαία που βρισκόταν σε εξέλιξη την ίδια περίοδο.
Ο δημοσιογράφος Τζεφ Γουάιζ, μιλώντας στο ντοκιμαντέρ του Channel 5 για το εξαφανισμένο Boeing της Malaysia είπε: «Το αεροπλάνο επιτάχυνε, ανέβαινε (σσ αφότου χάθηκε από τα ραντάρ) που σημαίνει ότι όποιος βρισκόταν στο πηδάλιο ήξερε πώς να πετάξει ένα αεροπλάνο. Οποιος πετούσε το αεροσκάφος ήξερε για το νεκρό (σσ που δεν πιάνουν τα ραντάρ) εναέριο χώρο, πράγμα που υποδηλώνει ότι σκόπιμα έκρυψε το αεροπλάνο.
Αν αυτό έγινε από Ρώσους, θα μπορούσαν να κατευθύνουν εύκολα το αεροσκάφος προς το Καζακστάν. Θα μπορούσε να βρίσκεται κάποιος Ρώσος ανάμεσα στους επιβαίνοντες που το έβγαλε σε πέρας.
Ενα δεύτερο αεροσκάφος της Malaysia κατερρίφθη στην Ουκρανία τέσσερις μήνες αργότερα, από Ρώσους αντάρτες, με έναν πύραυλο που τους είχε προμηθεύσει η Μόσχα.
Ο ισχυρισμός αυτός, πάντως, για σκόπιμη εξαφάνιση του Boeing της Malaysia απορρίπτεται από άλλους εμπειρογνώμονες -αν και οι περισσότεροι παραδέχονται ότι η πιθανότερη αιτία για την εξαφάνισή του ήταν σκόπιμη πράξη.
Ο δημοσιογράφος Ντέιβιντ Λερμόντ είπε χαρακτηριστικά πως τέτοιες θεωρίες είναι καλές για τον Τζέιμπς Μποντ αλλά δεν έχουν νόημα στον πραγματικό κόσμο. «Αλλά δεν ήταν ατύχημα. Σχεδιάστηκε προσεκτικά από κάποιον και διεκπεραιώθηκε από κάποιον άλλον. Αν είσαι κάποιος που θέλει να κάνει κάτι πραγματικά περίεργο και σου αρέσει να πετάς και η επιστήμη της αεροπλοΐας και έχεις την ιδέα ότι το πιο έξυπνο πράγμα θα ήταν να φέρεις άνω κάτω τον πλανήτη και μετά να πεθάνεις, τότε θα μπορούσε να δοθεί μια εξήγηση για το εξαφανισμένο Boeing της Malaysia.
Ενα κομμάτι της εξαφανισμένου Boeing βρέθηκε στο νησί Ριγιούνιον τον Ιούλιο του 2015 και ένα ακόμη τον Μάιο του 2016 στον Μαυρίκιο. Ενα τρίτο λίγο αργότερα βρέθηκε στην Τανζανία.
Σύμφωνα με τον Γουάιζ αυτά τα συντρίμμια θα μπορούσαν να τα είχαν τοποθετήσει σκόπιμα Ρώσοι πράκτορες για να θολώσουν τα νερά.
