Τεράστιες είναι οι συνέπειες για την ελληνική οικονομία εξαιτίας της κλιματικής κρίσης, οι οποίες μεγεθύνονται λόγω της κάκιστης διαχείρισης της κατάστασης από την κυβέρνηση της Ν.Δ. Οι περιβαλλοντικές προκλήσεις είναι σημαντικές, καθώς ο κλιματικός κίνδυνος περιορίζει τη μακροπρόθεσμη ανάπτυξη εάν οι καύσωνες και οι πυρκαγιές βλάψουν τους κρίσιμους τομείς του τουρισμού και της γεωργίας της Ελλάδας. Μια ανάλυση που ανατέθηκε από την Τράπεζα της Ελλάδος κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η κλιματική αλλαγή μπορεί να κοστίσει στην ελληνική οικονομία από 577 δισ. έως 701 δισ. ευρώ έως το 2100. Το κόστος-μαμούθ αιτιολογείται, καθώς το ΑΕΠ της Ελλάδας μπορεί να μειώνεται κατά 2% σε ετήσια βάση μέχρι το 2050 και ακόμη περισσότερο μέχρι το 2100, ενώ πρόκειται για κόστος το οποίο θα προσεγγίζει τα 9 δισ. ευρώ κάθε έτος για τα επόμενα χρόνια.
Τα σενάρια
Το δυσμενές σενάριο, σύμφωνα με την έρευνα της ΕΜΕΚΑ, που εξετάζει κυρίως την ανυπαρξία κάθε δράσης για τη μείωση των ανθρωπογενών εκπομπών των αερίων, είναι ότι το ΑΕΠ της Ελλάδας θα μειωθεί σε ετήσια βάση κατά 2% το 2050 και κατά 6% το 2100. Το συνολικό σωρευτικό κόστος για την ελληνική οικονομία το χρονικό διάστημα έως το 2100, εκφρασμένο ως μείωση του ΑΕΠ του έτους βάσης, ανέρχεται στα 701 δισ. ευρώ (σε σταθερές τιμές του 2008). Στο μέτριο σενάριο, σύμφωνα με το οποίο η Ελλάδα μειώνει συνεχώς και δραστικά τις εκπομπές αερίων, στο πλαίσιο της αντίστοιχης παγκόσμιας προσπάθειας, με αποτέλεσμα η αύξηση της μέσης θερμοκρασίας να περιοριστεί στους 2 βαθμούς Κελσίου, το συνολικό σωρευτικό κόστος για το χρονικό διάστημα έως το 2100, εκφρασμένο ως απώλεια ΑΕΠ, είναι 436 δισ. ευρώ (σταθερές τιμές του 2008). Δηλαδή, το συνολικό κόστος, στην περίπτωση του μέτριου σεναρίου, είναι κατά 265 δισ. ευρώ μικρότερο από αυτό του σεναρίου μη δράσης και επομένως η πολιτική μετριασμού μειώνει κατά 40% το κόστος. Στο σενάριο προσαρμογής, όπου ασκούνται πολιτικές μετριασμού των ζημιών, το ΑΕΠ της Ελλάδας θα παρουσιάσει μείωση κατά 2,3% και κατά 3,7% τα έτη 2050 και 2100 αντίστοιχα. Το κόστος προσαρμογής εκτιμάται ίσο µε 67 δισ. ευρώ. Παρά ταύτα, σύμφωνα με την έκθεση, τα μέτρα προσαρμογής απλώς περιορίζουν και δεν εξαλείφουν το σύνολο των ζημιών.
Οι… διαρροές
Εξαιτίας των παραπάνω, στην κυβέρνηση αφήνουν να διαρρεύσει ότι προκύπτουν και μεταβολές στους σχεδιασμούς της στο μέτωπο της οικονομίας ενόψει και της ΔΕΘ. Τόσο το κόστος στήριξης των πληγέντων όσο και η απαραίτητη αποκατάσταση των ζημιών αποτελούν βασικό ζήτημα, καθότι σε κάποιες περιπτώσεις υπήρξε μεγάλη ζημιά στην παραγωγή, ενώ υπήρξαν και συνέπειες στον τουρισμό (όπως, για παράδειγμα, στη Ρόδο). Πέραν των αναγκών των αποζημιώσεων, μακροπρόθεσμα περιορίζεται η ανάπτυξη λόγω των πληγμάτων στους κρίσιμους τομείς του τουρισμού, της πρωτογενούς παραγωγής και των υποδομών.
