Η Σπείρα ή Σπιράλ της Σιωπής (Die Schweigespirale) είναι μια θεωρεία που πρεσβεύει ότι το κόμμα, που ο μέσος πολίτης νομίζει ότι θα υπερισχύσει προσελκύει μαζικά τους αναποφάσιστους, αλλά και αποσκιρτήσεις από τα αντίπαλα.
Την πρότεινε το 1980 η Γερμανίδα πολιτική επιστήμων Ελίζαμπεθ Νόελλε-Νόιμαν (1916 – 2010) σαν κατάληξη των προβληματισμών της, που ξεκίνησαν με τα απροσδόκητα αποτελέσματα των γερμανικών εκλογών του 1965, κατά τις οποίες αν και οι έρευνες για την πρόθεση ψήφου έδειχναν μέχρι την τελευταία στιγμή ότι τα δύο μεγάλα κόμματα έδιναν έναν αμφίρροπο αγώνα το CDU/CSU τελικά κέρδισε με διαφορά εννέα ποσοστιαίων μονάδων.
Η θέση της επιβεβαιώθηκε πανηγυρικά στις αμερικανικές εκλογές του 1980 καθώς αν και οι δημοσκοπήσεις έδειχναν πάλι μέχρι το τέλος ότι η πρόθεση ψήφου ήταν μοιρασμένη μεταξύ του προέδρου Τζίμη Κάρτερ η παράσταση νίκης ευνοούσε τον διεκδικητή Ρόναλντ Ρέιγκαν, ο οποίος τελικώς επικράτησε σαρωτικά.
Το συμπέρασμα που προκύπτει από αυτή τη θεωρεία πολιτικής επιστήμης (για πολλούς την πιο σημαντική του 20 αιώνα) είναι ότι αν διαθέτεις τα Μέσα να τις προβάλεις έχει νόημα να πληρώνεις για να μαγειρεύεις δημοσκοπήσεις, που δείχνουν να κυριαρχείς στο εκλογικό σώμα (αλλά αν έχεις τα Μέσα έχεις και να πληρώνεις για να μαγειρεύεις δημοσκοπήσεις).
Για όποιον δεν δηλώνει απλώς δημοκράτης, αλλά ενδιαφέρεται για τη δημοκρατία (έστω την αντιπροσωπευτική) και την αλλοίωση της λαϊκής βούλησης αυτό είναι ένα πολύ σοβαρό ζήτημα.
