Στις «κυρίες που (νομίζουν πως) αρθρογραφούν διεκδικώντας ένα 5λεπτο δημοσιότητας στις πλάτες των ομόφυλων τους» είναι αφιερωμένο το άρθρο της Έλενας Ακρίτα με τίτλο «Πόσο λίγες είστε, αγάπες μου».
Χωρίς να αναφέρει το όνομα της δημοσιογράφου Σοφίας Γιαννακά που την περασμένη εβδομάδα χαρακτήρισε σε άρθρο της την Έλενα Ακρίτα «εθνική μας χωροφύλαξ» γράφει:
Πόσο λίγες είστε, αγάπες μου
Πόσο λίγες, πόσο ασήμαντες, πόσο το απολύτως τίποτα είστε κάτι γυναικούλες που μισείτε τις γυναίκες. Γυναικούλες με βλέμμα συγκαμένο και γλώσσα φιδιού. Εσείς που βασανίζετε ανυπεράσπιστα πληκτρολόγια για να βρίσετε εμάς. Δεν μάς αντέχετε με τίποτα.
Και δεν μάς αντέχετε με τίποτα, γιατί πολύ απλά είμαστε καλύτερες σας. Γιατί έχουμε ζωή, έχουμε στόχους. Δεν τα πάμε καλά με όλους και δεν τούς γουστάρουμε όλους. Αγαπάμε κι αγαπιόμαστε και πέφτουμε και στο γκρεμό για τους φίλους μας. Βγαίνουμε στους δρόμους. Περπατάμε δίπλα δίπλα καμιά φορά με την ψυχή στο στόμα. Γιατί και βέβαια φοβόμαστε. Και το ξύλο και τα δακρυγόνα και το γομάρι που θα μάς πετάξει κάτω. Και φοβόμαστε και νοιαζόμαστε και εισπράττουμε την μια ήττα πίσω απ’ την άλλη. Και μετά πάλι μαζί. Στο ίδιο πεζοδρόμιο. Στο ίδιο σπίτι με κρασί και γεμιστά και σοκολάτες άπειρες και γέλια κοριτσίστικα που δεν έχουν ηλικία. Στο ίδιο σινεμά, στην ίδια συναυλία, στην ίδια εκδρομή του μυαλού και της ψυχής!
Πόσο λίγες είστε, αγάπες μου. Και πόσο μα πόσο σάς έχουμε γραμμένες και σάς και την ανυπαρξία σας. Μάς στοχοποιείτε για να κάνετε ονοματάκι. Δολοφονείτε χαρακτήρες για να γίνετε φίρμες. Μπα δεν βγαίνω μάναμ’. Όσο ξεθυμασμένο δηλητήριο κι αν στάξετε, δεν ιδρώνει το αυτί μας. Είστε τόσο μικροσκοπικές που απορεί κανείς πώς χωράει τόσο σκατό μέσα σας, μιλάμε για τρελές ποσότητες, πώς τις ανακυκλώνετε απορώ.
Μια τέτοια μού την έπεσε πριν λίγες μέρες. Μια ολίγιστη. Σαν αυτές μωρέ που είναι πάντα με την εξουσία. Πάντα με τους δυνατούς και τους παμπλούτου. Όσες πόρτες κι αν φάνε στα μούτρα, συνεχίζουν το γλείψιμο με κέφι αμείωτο. Κάτι να κάνουν, κάπου να ‘τρουπώσουν’, μια θεσούλα ρε παιδί μου, μια καρεκλίτσα αυτή την ωραία που κάνει βρρουμ βρρρουμ με τα ροδάκια. Μια κάμερα στη μούρη να λέτε ‘δεν έχω να δηλώσω κάτι ΠΑΙΔΙΑ΄. Ένα δημαρχιλίκι, ένα βουλευτιλίκι, κάτι τέλος πάντων. Εμ τι να γίνει κορίτσια, δεν είμαστε όλες ίδιες. Τα βουλευτιλίκια που εσείς κυνηγάτε, εμάς μάς τα προτείνουν και τα αρνιόμαστε. Έτσι γουστάρουμε κι αυτές είμαστε. Λαρτζ, κιμπάρισες κι αρχόντισσες.
Μεγάλη πανδημία οι wannabe, αδελφάκι μου. Άγριο πράγμα να την ιδρώνεις τη φανέλα κι όμως να μένεις πάντα στη Β’ Εθνική. Wannabe γυναίκες, πίκρα και καημός αγιάτρευτος. Κι αντί να αγωνιστείς να γίνεις καλύτερη, να βρίζεις την καλύτερη σου.
Άσχετο, εγώ αυτές τις βαριέμαι απ’ το ντύσιμο κιόλας. Ούτε καν κακόγουστες – η κακογουστιά ενίοτε είναι και ενδιαφέρουσα. Αυτές είναι ντυμένες το τίποτα. Τι είστε ντυμένη; Το τίποτα. Τι θα φορέσετε στα βαφτίσια του Γιωργάκη; Το τίποτα. Το απολύτως. Πώς είναι όταν γκουγκλάρεις και σού βγαίνουν κάτι συνολάκια-πακέτο; Φούστα μπλούζα, τσάντα γόβα, εκείνο το ασορτί της Κολάσεως; Το μπλε και το νιουντ και το θα ξεράσω τώρα; Αυτό. Γλυκούλες μωρέ.
Όταν με βρίζουν κατινούλες και κατινούλοι πατόκορφα, ξέρετε τί κάνω; Ό,τι έκανα και πριν: ζω όσο μπορώ πιο ανθρώπινα, γράφω στην εφημερίδα, γράφω τα βιβλία μου, πηγαίνω βόλτα τα σκυλιά μου, χαζεύω βιτρίνες, διαβάζω τους πολύ καλύτερους μου.
Και αγαπώ. Κυρίως αυτό. Αγαπώ τους δικούς μου ανθρώπους, τους φίλους μου, τους γνωστούς που εκτιμώ, τους άγνωστους που το αξίζουν, τα ζωά όλου του κόσμου, την όπερα, το θέατρο, το θερινό το σινεμά, τις πατάτες τηγανητές κρατσανιστές να είναι, τα προφιτερόλ, τα δάση, το τόταλ μπλακ, τα μαλλιά μου κοντά…Και τα γοβάκια μου κόκκινα. Αυτή είμαι κι έτσι περπατώ, στο ίδιο πεζοδρόμιο με αυτούς που επέλεξα και με επέλεξαν. Και σ’ όποιον αρέσει.
Υ.Γ. Για τον δρόμο ο ‘Οροφέρνης’ του Καβάφη σπέσιαλ αφιερωμένο και ελαφρώς παραφρασμένο…
«…κι ανίκανα, και μισοζαλισμένη
κάτι εζήτησε να ραδιουργήσει,
κάτι να κάμει, κάτι να σχεδιάσει,
κι απέτυχεν οικτρά κι εξουδενώθη.»
Άλλωστε τα γράφει και μόνη της… Πεζοδρόμιο… Κόκκινα γοβακια… Εμείς θα την χαρακτηρίσουμε;θέλει η πουτ@ν@ να κρυφτεί και η χαρά δεν την αφήνει. Και το χειροτερο όταν είσαι πουτ@ν@ στην ψυχή.
Πρεπει να αισθάνεται αποτυχημένη και να βρίσκεται σε άσχημη ψυχολογία καθώς όλο το άρθρο είναι μια προσπάθεια να νιώσει καλά και υπεράνω. Σε εχει πληγωσει Ακρίτα ο προσανατολισμός και οι λάθος επιλογές σου σε ανταμειυοντας σε με μια άδεια ζωή που με μεγάλη προσπάθεια πας να την περάσεις στο άρθρο σαν ενδιαφερουσα.Λυπηρη
Μακαρι να ειχαμε πολλες δημοσιογραφους σαν την κ.Ακριτα ! Γυναικα με τσαγανο πουν δεν μασαει τα λογια της! Ελεος με τα αισχρα και χαμηλου πνευματικου επιπεδου σχολια!
Η ατάλαντη που είχε πατέρα αριστερό, από αυτούς που φωνάζουν Ντα Ζίβε Μακεντόνιγια και Νουκ Κοσόβες, νουκ Τσαμερία, πα Σκιπερία….αν δεν ήταν ο μπαμπάς της, στην καλύτερη θα ήταν καμία ΔΥ από αυτές που παίζουν πασιέντζα σε κρακευμένο Windows XP
ΘΕΙΑ ΚΑΝΕ ΚΑΝΑ ΣΠΑΝΑΚΟΡΙΖΟ ΠΑΛΙΟ ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΚΑΜΠΙΑ
H κομμουνίστρια του Παλαιού Ψυχικού χτύπησε πάλι!
Ενθυμούμε μία συνέντευξη της. Δημοσιογράφος 19 ετών το 1974 βοηθούσα γράφωντας στον «Θούριο» όργανο της νεολέρας του ΚΚΕεσωτ.
Που δημοσιογράφος; Στα ΝΕΑ του κιναίδου Χ.Λαμπράκη. Εδιορίσθη από τον εραστή της μητέρας της Αναστάσιο Πεπονή.
Ο πατέρας της, Λουκής Ακρίτας, επιχειρηματίας στον χώρο των εκδόσεων, είχε διορίσθη το 1964 υφυπουργός Εθνικής Παιδείας. Απεβίωσε το 1965 από καρκίνο μετά πολύμηνο παραμονή στην Αγγλία, χωρίς να έχει παραιτηθεί δια λόγους υγείας. Μετά προέκυψε Αναστάσιος Πεπονής τότε διοικητής της Ε.Ι.Ρ
Ποιος ασχολείται μαζί της?Γραμμένη την έχουμε.Παίρνει ακόμα την σύνταξη της μάνας της?
τα λεφτα απο τη συνταξη της μανας σου ΕΝΩ εχει πεθανει μωρη καρακαξα που τα ετρωγες ητανε καλα??
Έζησε μια ζωή εκ του ασφαλούς.Ουτε τα άρθρα της έχουν κάτι ουσιώδες.Κυρια μου….παρήλθαν οι χρόνοι σας.Το ΠΑΣΟΚ τίμησε την οικογένεια σου και μας προεκυψε Τσιρυζα.Γελανε και τα τσιμέντα.Γραφω 30 χρόνια επαρχιακό τύπο αλλά εμάς δεν μας ξέρει κανείς.
Ερμή κυριουλα της κακιάς ώρας έχεις γράψει ένα άρθρο που σε χαρακτηρίζει. Είναι σαν να απαντάς στον εαυτό σου κι αυτό πίστεψέ μας έχει προκαλέσει άφθονο γέλιο στους καφέδες και στα τσάγια μας. Η σαβουροκουλτουρια σου και η σκουπιδοαξια σου έχει φανεί περίτρανα στο πέρας της φθηνής σου θητείας σε ότι ποταπό κατάφερες να προσφέρεις. Είσαι η προσωποποίηση της σαβουρας και η εκτίμηση που σου έχει όλος ο κόσμος αναλογη
Πιο μαλακισμένη γυναίκα δεν έχω δει. Γράφει “Μια τέτοια μού την έπεσε πριν λίγες μέρες. Μια ολίγιστη. Σαν αυτές μωρέ που είναι πάντα με την εξουσία. Πάντα με τους δυνατούς και τους παμπλούτου.” Μωρή πας καλά? Η άλλη είναι με τους δυνατούς και τους παμπλούτου. Εσύ είσαι με τους αδύνατους και τους φτωχούς? Μένεις στην Φιλοθέη, μια ζωή ξύνεσαι και σε ταίζουνε, η μάνα σου ήταν βουλευτής του Πασόκ, φάγατε τα κέρατα σας, 18 χρονών σκατό σε προσλάβανε στα Νέα του Λαμπράκη γιατί ήσουνα κόρη του Λουκή Ακρίτα που αν ήσουν κόρη κάποιου φτωχού δεν θα πέρναγες ούτε την εξώπορτα και κατηγορείς την άλλη πως είναι με τους δυνατούς και τους παμπλούτου? Και εσύ με τους δυνατούς και τους παμπλούτου δεν ήσουν πάντα?
“Σκοτάδι πίνω για πιοτό” – έκλαψα από τα γέλια με τον τίτλο που διάλεξες από τον ποιητή Φανφάρα της ταινίας Ξύπνα Βασίλη.
Εύγε για την τοποθέτηση σου ως προς την βολεμένη γριά που μια ζωή το έπαιζε μπολσεβίκα του Κώλου με δεξιά τσέπη!
ποιος την υπολογιζει την κλανιολα εκατομμυριουχα μπολσεβικα του κωλονακιου????
Μάλιστα! Απαγορεύεται η κριτική! Ου λείψεις όνομα του Κυρίου του Θεού επί ματαίω!!! Εκείνη βέβαια να κρίνει και να επικρίνει, αλλά να της κάνουν κριτική; απαγορεύεται ρητώς!!!
για ολα εχει αποψη η κ@λογρια… για την συνταξη των γονιων της που τσεπωνε παρανομα για χρονια θα μας πει κατι…. γεμισε ο τοπος λαμογια και “κυριες” που κανουν τους τιμητες των παντων… ουστ τττττττττ….
Όλα τα κάνει…. Εκτός από το να δουλεύει…..εχει κάνει πραγματικά μια αληθινή δουλειά στην ζωή της;;
ΟΚ εγώ να δεχτώ πως όσα λέει η Ακρίτα είναι αλήθεια. Μιλάει όμως η Ακρίτα για “κάπου να τρουπώσουμε”; Η Ακρίτα; Ξαναρωτάω, η Ακρίτα;
Τι ζούμε ρε π@ύστη….
Η ΠΑΡΔΑΛΩ ΕΙΝΑΙ ΤΕΛΕΙΩΜΕΝΗ & ΠΡΟΣΠΑΘΕΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΛΙΓΗ ΑΚΡΟΑΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΜΗΝ ΑΣΧΟΛΗΣΤΕ ΜΕ
ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΤΟΥ ΠΕΡΑΣΜΕΝΟΥ ΑΙΩΝΑ & ΝΑ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΦΟΡΕΣΗ ΣΤΡΙΓΚ ΘΑ ΚΟΠΗ ΟΤΑΝ ΕΧΕΙΣ ΝΑ ΚΑΝΕΙΣ ΜΕ ΟΛΗ ΤΗΝ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ ΤΩΝ ΒΟΡΕΙΩΝ ΠΡΟΑΣΤΙΩΝ ΠΟΥ ΝΑ ΧΩΡΕΣΗ.
Γλώσσα εεε; γέμισε το στόμα της σκατό,έτσι ακριβώς όπως το γράφει και συτη
Μίλησε κι η μαντάμ Ντε Πομπατούρ. Η κυρά Σουσού των Βορείων προαστίων. Βγάλε το στρινγκ σου και βάρα μας