Εν μέσω διεθνούς προσπάθειας για την καθιέρωση ειδικής ζώνης ώρας για τη Σελήνη, ερευνητές της NASA υπολόγισαν με νέα ακρίβεια πώς η σχετικότητα του Αϊνστάιν κάνει τον χρόνο να κυλά πιο γρήγορα στο φεγγάρι.
Η καθιέρωση ενός γενικά αποδεκτού χρόνου αναφοράς στη Σελήνη αποκτά σημασία καθώς η NASA ετοιμάζεται για την επιστροφή των Αμερικανών στη Σελήνη έπειτα από απουσία 50 ετών και η Κίνα προγραμματίζει την αντίστοιχη δική της αποστολή για το τέλος της δεκαετίας.
Για τον λόγο αυτό βρίσκεται ήδη σε εξέλιξη μια διεθνής προσπάθεια προκειμένου να συμφωνηθεί ένα κοινό στάνταρτ που θα επιτρέπει σε αποστολές διαφορετικών χωρών να συνεννοούνται μεταξύ τους.
Για την ώρα, κάθε αποστολή στη Σελήνη χρησιμοποιεί την ώρα της χώρας που εκτόξευσε το σκάφος, μια πρακτική που δυνητικά θα δυσχέραινε την οργάνωση κοινών αποστολών ή τις συνεννοήσεις μεταξύ αποστολών διαφορετικής προέλευσης.
Το πρόβλημα είναι ότι ο χρόνος τρέχει ταχύτερα στη Σελήνη από ό,τι στη Γη. Σύμφωνα με τη γενική θεωρία της σχετικότητας, η βαρύτητα διαστέλλει τον χρόνο.
Δεδομένου ότι το βαρυτικό πεδίο της Σελήνης είναι 6 φορές πιο ασθενές από ό,τι το γήινο, ένας παρατηρητής στη Γη θα έβλεπε ένα ρολόι στο φεγγάρι να τρέχει ταχύτερα από ό,τι το δικό του.
Για τον ίδιο λόγο, ο χρόνος κυλά πιο γρήγορα για ένα σκάφος που κινείται σε τροχιά γύρω από τη Σελήνη, συγκριτικά με ένα ρολόι στην επιφάνειά της, κάτι που δυνητικά θα δημιουργούσε αποκλίσεις.
Η νέα μελέτη του Εργαστηρίου Αεριώθησης (JPL) της NASA, η οποία ακόμα δεν έχει ακόμα υποβληθεί σε ανεξάρτητο έλεγχο και παρουσιάζεται ως προδημοσίευση στο αποθετήριο arXiv, υπολογίζει ότι, συγκριτικά με τη Γη, ένα ρολόι στη Σελήνη θα πήγαινε μπροστά κατά 0,0000575 δευτερόλεπτα ανά ημέρα.
Αυτό σημαίνει ότι ένας άνθρωπος που περνά 80 χρόνια στο φεγγάρι θα ήταν 1,68 δευτερόλεπτα πιο ηλικιωμένος από ό,τι αν είχε ζήσει στη Γη.
Ανάλογοι υπολογισμοί απαιτούνται και για τον υπολογισμό της ώρας σε άλλα σώματα του Ηλιακού Συστήματος.
Μετά τον καθορισμό χρόνου αναφοράς για τη Σελήνη, σειρά θα έχει πιθανότατα ο Άρης.
