“Η ποντιακή διάλεκτος καταγράφτηκε μετά το διωγμό των Ελλήνων του Πόντου, αρχές του 20ου αιώνα. Ήταν μια προφορική γλώσσα που σωζόταν στο διάβα χιλιάδων χρόνων. Αν δεν καταγράψουμε και δεν αφήσουμε εγχειρίδια της διδασκαλίας της, δεν θα έχουμε νέους ομιλητές της πλούσιας ποντιακής διαλέκτου” λέει η Γιώτα Ιωακειμίδου, φιλόλογος εκπαιδευτικός, ερευνήτρια και συγγραφές.
Η κυρία Ιωακειμίδου πολλά χρόνια δίδασκε εθελοντικά την ποντιακή διάλεκτο στο Πανεπιστήμιο Μακεδονία (ΠΑΜΑΚ), ενώ εξακολουθεί να την διδάσκει διαδικτυακά σε Έλληνες της Αυστραλίας.
“Εμείς, η τρίτη γενιά είμαστε ίσως η τελευταία γενιά βιωματικής γνώσης της ποντιακής διαλέκτου. Για να μη χαθεί η διάλεκτος μας, πρέπει να φροντίσουμε να κάνουμε νέους ομιλητές και αυτό μπορεί να γίνει μέσω βιβλίων και εγχειριδίων”, τονίζει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ η κ. Ιωακειμίδου.
Πριν λίγες ήμερες έγινε η πρώτη παρουσίαση στη Θεσσαλονίκη των τεσσαρων νέων βιβλίων για την ποντιακή διάλεκτο, που εκδόθηκαν και κυκλοφόρησαν από τις εκδόσεις Μαλλιάρης – Παιδεία.
Είναι το “Νέο Λειτουργικό Συντακτικό της Ποντιακής Διαλέκτου με ασκήσεις”, το “Νέο εγχειρίδιο Εκμάθησης της Ποντιακής Διαλέκτου σε 31 Απλά Μαθήματα για Αρχάριους – Βιβλίο Πρώτο” , το “Χρηστικό Λεξικό – Δάνειες Λέξεις στην Ποντιακή Διάλεκτο” και το βιβλίο λαογραφικής έρευνας “Η Ελληνίδα Γυναίκα του Πόντου”. Τα βιβλία γράφτηκαν σε συνεργασία με τον καθηγητή Γεώργιο Κ. Χατζόπουλο.
Ο κ. Χατζόπουλος, δεν μπόρεσε να παραστεί στην παρουσίαση και έστειλε το κείμενο της ομιλίας του που διαβάστηκε στην εκδήλωση και με την οποία προανήγγειλε ότι “προτιθέμεθα να προβούμε, αν ο Θεός το θέλει, στην ολοκλήρωση της διδασκαλίας της Ποντιακής Διαλέκτου με τη συγγραφή μιας νέας λειτουργικής Γραμματικής, αν και αρκετά κεφάλαιά της διαλαμβάνονται στα ήδη εκδοθέντα πονήματα”.
“Οι ρίζες μας είναι η ιστορία μας, η γλώσσα μας, τα ήθη, τα έθιμά μας, ο πολιτισμός μας. Χαίρομαι πολύ που υπάρχει μεγάλο ενδιαφέρον για την ποντιακή διάλεκτο από νέους φοιτητές στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο, που διδάσκω για δεύτερη χρονιά την ποντιακή διάλεκτο, λέει η κ. Γιώτα Ιωακειμίδου.
Μιλώντας για το “Χρηστικό Λεξικό – Δάνειες Λέξεις στην Ποντιακή Διάλεκτο” , είπε :
“Δεν πρέπει να μας ξενίζει το γεγονός ότι στη διάλεκτο του Πόντου εμφιλοχώρησαν ξένες λέξεις, όπως τουρκικές, σανσκριτικές, ρωσικές, ιταλικές, λατινικές, αρμενικές, περσικές, αραβικές, κουρδικές, γεωργιανές, βενετικές, σλαβικές και αγγλικές. Ήταν εύλογο να συμβεί κάτι τέτοιο, αφού ο Πόντος, λόγω της γεωγραφικής του θέσης και των πλουτοπαραγωγικών πηγών του, υπήρξε σταυροδρόμι λαών. Παρ’ όλα αυτά η Διάλεκτος του Πόντου διατήρησε τον δεσμό της με την αρχαία ελληνική γλώσσα, νόμιμη κόρη της οποίας αναμφίβολα είναι, όπως αποδεικνύεται περίτρανα τούτο από την παράθεση των σχετικών λέξεων.”
