Η σχέση που έχουμε αναπτύξει με τις χοιρινές μπριζόλες είναι μια σχέση πάθους και τρομερών παιδικών αναμνήσεων από τα οικογενειακά τραπέζια και τις ταβέρνες. Φυσικά στα περισσότερα ελληνικά σπίτια τις έχουμε συνηθίσει «πατροπαράδοτες»: λεπτές σα φύλλα χαρτιού, ψημένες μέχρι να γίνουν «κάρβουνο» και πασπαλισμένες με αλάτι και πιπέρι. Μόνο αυτά και τίποτα άλλο.

Επειδή καλό είναι όμως καμιά φορά να αφήνουμε την παράδοση στην άκρη -ή μάλλον για να τα πούμε καλύτερα- να μπολιάζουμε την παράδοση με μερικές πινελιές νεωτερισμού, το παρακάτω βίντεο του Esquire μας ανοίγει τα μάτια σε έναν θαυμαστό καινούργιο κόσμο της γεύσης (του χοιρινού).

Βλέπεις τις διαφορές; Πρώτον η μπριζόλα (pork chops για την ακρίβεια) κόβεται σε αρκετό πάχος. Δεύτερον, μαρινάρεται στην άλμη (για 4 ώρες τουλάχιστον) με την προσθήκη ενός φύλου δάφνης για κάθε κομμάτι, έτσι ώστε να πάρει μια ελαφριά γεύση και αρώματα καθώς παράλληλα γίνεται όλο και πιο τρυφερή όσο περνάει η ώρα.

Τρίτο και κυριότερο βήμα είναι το ψήσιμο που αποφεύγει το «καρβούνιασμα». Αντίθετα, η μπριζόλα ψήνεται τόσο όσο χρειάζεται ώστε να παραμείνει ζουμερή χωρίς βέβαια να είναι ωμή για λόγους υγιεινής.

Αν τώρα δεν έχεις πειστεί ήδη από την εικόνα, κάνε μια χάρη στον εαυτό σου και ακολούθησε τη συνταγή στο επόμενο barbeque σου. Πίστεψέ μας: μια δοκιμή θα σε πείσει.