Πώς οι διακοπές θα ξεκινούν νωρίτερα και θα τελειώνουν αργότερα
Ανήκετε στην κατηγορία των ανθρώπων που επιτρέπουν, ενώ δεν το επιθυμούν, στην εργασία τους να εισβάλλει στην προσωπική τους ζωή ανά πάσα στιγμή, τα απογεύματα μετά τη δουλειά, τα Σαββατοκύριακα, ακόμα και κατά τη διάρκεια των διακοπών;
Έως έναν βαθμό το φταίξιμο δεν είναι δικό σας αλλά των αφεντικών σας. Αυτό τουλάχιστον υποστηρίζει στο Quartz ο Νταν Κόνολι, ειδικός αναλυτής με ειδίκευση σε εργασιακά ζητήματα και συντάκτης μιας έκθεσης με θέμα την ισορροπία ή «τη σύγκρουση», κατά τον ίδιο, μεταξύ προσωπικής ζωής και εργασίας.
«Καθώς ολοκλήρωνα την έρευνά μου για την έκθεση, άρχισα να κατανοώ έναν από τους λόγους που η εργασία μου εισέβαλε τόσο εύκολα στην προσωπική μου ζωή: ο εργοδότης μου είχε υψηλούς στόχους. Διαπίστωσα πως με τα ίδια μέσα με τα οποία οι διευθυντές ελπίζουν πως θα ενθαρρύνουν και θα εμπνεύσουν τους ανθρώπους, μπορούν και να τους παρασύρουν» πίσω στην εργασία τους».
Το ελαστικό ωράριο, για παράδειγμα, παρά την αίσθηση ανεξαρτησίας που προσφέρει, στην πράξη σημαίνει ότι ο εργαζόμενος μπορεί να εργαστεί και εκτός γραφείου, αργά το βράδυ, τα Σαββατοκύριακα, και -γιατί όχι;- και κατά τη διάρκεια των διακοπών του».
Καταλήγοντας στο συμπέρασμα ότι συγκεκριμένες εργασιακές πολιτικές που σχεδιάστηκαν για να βελτιώσουν την ποιότητα ζωής και να περιορίσουν το άγχος, στην πράξη αναγκάζουν τους εργαζόμενους να δουλεύουν περισσότερο, ο αμερικανός ειδικός βάλθηκε να βρει μια λύση, συντάσσοντας την έκθεσή του, για να καταλήξει, τελικά, στις μεταβατικές ημέρες.
«Μία ημέρα πριν και μία ημέρα μετά τις διακοπές μου δεν προγραμματίζω συναντήσεις. Πριν φύγω αξιοποιώ το χρόνο μου για να ολοκληρώσω τις υποχρεώσεις μου. Την ημέρα της επιστροφής ανοίγω τα emails και μαθαίνω όλα όσα έγιναν κατά την απουσία μου. Το πιο σημαντικό όσον αφορά αυτήν την ‘μεταβατική’ πρώτη ημέρα στη δουλειά είναι το ότι δεν καταστρέφω το βράδυ της Κυριακής (και τελευταία ημέρα των διακοπών μου) για να προετοιμαστώ για το επόμενο πρωί.»
