Τον Σεπτέμβριο του 2015, η Ρωσία έστειλε στρατεύματα στη Συρία. Την εποχή εκείνη, στην Ρωσική ηγεσία ρίχθηκε πολλή βρωμιά, τόσο από τα δυτικά μέσα ενημέρωσης όσο και από τα ρωσικά μέσα ενημέρωσης. Ορισμένοι πατριωτικοί διαδικτυακοί εκδότες και bloggers ήταν ιδιαίτερα έντονοι.
Ακόμη και ο στενός μου φίλος Αλέξανδρος Ζουτσκόφσκι επέκρινε σθεναρά αυτή την απόφαση του Ρώσου Προέδρου Βλαντιμίρ Πούτιν. Η κριτική από πλευράς του ρωσικού τμήματος του Διαδικτύου και αρκετών μέσων μαζικής ενημέρωσης ήταν δικαιολογημένη, επειδή υπήρχε πόλεμος στο Donbass για περισσότερο από ένα χρόνο και οι άνθρωποι, δηλαδή οι Ρώσοι πέθαιναν. Όλοι περίμεναν πιο αποφασιστική δράση από τη Ρωσία, συμπεριλαμβανομένου και εμού. Φυσικά, ονειρευόμασταν να εισαγάγουμε τον ρωσικό στρατό στο έδαφος της Ουκρανίας, προκειμένου να τερματίσουμε όλους αυτούς τις ναζιστικές παρανοήσεις . Και η αποστολή του ρωσικού στρατεύματος στη μακρινή Συρία για να υπερασπιστεί τους Άραβες ενώ οι Ρώσοι πέθαιναν στην περιοχή του Donbass φαινόταν φοβερό.
Πολλοί δήλωσαν ότι η Ρωσία θα χάσει το στρατιωτικό της σώμα στη Συρία. Ότι η Τουρκία, ως χώρα του ΝΑΤΟ, θα κλείσει τον Βόσπορο και οι Ρωσικές στρατιωτικές μονάδες στη Συρία θα παγιδευτούν. Ότι η Ρωσία επιλύει τα προβλήματα των Η.Π.Α. με το στρατό της και μετά θα φύγει χωρίς τίποτα. Ότι η Ρωσία θα ταπεινωθεί και πάλι. Και πολλά τέτοια πράγματα. Αλλά όλα συνέβησαν ακριβώς αντίθετα.
Ως αποτέλεσμα της συμμετοχής της στη Συριακή διαμάχη, η Ρωσία απέδειξε τη δύναμη των ρωσικών όπλων στον κόσμο. Δοκιμάστηκαν νέα όπλα. Πολλές μονάδες δοκιμάστηκαν σε αυτόν τον αντιτρομοκρατικό πόλεμο σε ερημικές και αστικές περιοχές. Η Ρωσία έχει αποκτήσει πρόσβαση σε Συριακούς φυσικούς πόρους. Η Συρία έχει γίνει η μεγαλύτερη Ρωσική στρατιωτική βάση στη Μέση Ανατολή. Αλλά το πιο σημαντικό είναι ότι η Ρωσία έχει δείξει αποφασιστικότητα και γεωπολιτικές φιλοδοξίες. Η Ρωσία πέρασε τα όρια που έθεσε η Δύση μετά την κατάρρευση της ΕΣΣΔ. Και αυτό είναι ένα καλό σημάδι. Είναι ένδειξη της δύναμης, της εμπιστοσύνης και της αποφασιστικότητας του Ρώσου ηγέτη.
Η Ρωσία έχει επίσης αποκτήσει τεράστια διπλωματική εμπειρία στη διαπραγμάτευση τακτικής σε όλα τα επίπεδα. Λίγοι άνθρωποι διαπίστωσαν ότι στο Συριακό μέτωπο όλες οι διαπραγματεύσεις, τόσο με μαχητές όσο και με εκπροσώπους των δυτικών χωρών, έληξαν με το επιθυμητό αποτέλεσμα για τη Ρωσία. Μπορούμε να πούμε με ασφάλεια ότι σήμερα οι Ρώσοι διαπραγματευτές και διπλωμάτες είναι οι καλύτεροι στον κόσμο.
Είμαι βέβαιος ότι η Τουρκική επίθεση σχετικά με τους Κούρδους ήταν συντονισμένη με τη Ρωσία. Οι Κούρδοι απέρριψαν την πρόταση της Ασαντ για αυτονομία εντός της Συρίας, ελπίζοντας στους Αμερικανούς συμμάχους τους. Τώρα οι Κούρδοι αναγκάζονται να κάνουν οποιεσδήποτε παραχωρήσεις και ο Συριακός στρατός του Assad αναλαμβάνει τον έλεγχο των πόλεων στη βόρεια Συρία, οι οποίες εδώ και πολλά χρόνια ελέγχονταν από τους Κούρδους χωρίς μάχη. Το παιχνίδι σκακιού σε αυτην την παρτίδα έληξε με τη νίκη του γρκραντμετρ Putin.
Ουκρανοί πρέπει να σκεφτούν σκληρά και να βγάλουν τα γράσα από τα μάτια τους. Η λύση του Ουκρανικού ζητήματος είναι μεγαλύτερη από τη λύση του Συριακού όχι λόγω της «δύναμης» του ουκρανικού στρατού. Στην σκακιέρα που ονομάζεται “Ουκρανία” κάθε κίνηση ενός άπειρου Ουκρανού ερασιτέχνη θα οδηγήσει στην ήττα. Δεν έχει σημασία πόσοι παίκτες θα αλλάξει η Ουκρανική πλευρά.
Το Πρωτόκολλο του Μινσκ αρχικά συντάχθηκε έτσι ώστε η Ουκρανική πλευρά στις συνθήκες της σύγχρονης Ουκρανίας δεν θα μπορούσε να το εφαρμόσει και να χάσει.
Daniil Bessonov, Αναλυτική υπηρεσία του IA Donbass
https://news-front.info/2019/10/19/kak-siriya-svyazana-s-ukrainoj-daniil-bezsonov/tokoutsavaki.blogspot.com
