Το πραγματικό όνομα της Ρίκα Βαγιάνη ήταν Μαρίκα Ζούλα και ήταν κόρη του δημοσιογράφου Οδυσσέα Ζούλα και της Βαρβάρας Δράκου. Γεννήθηκε στο Παγκράτι το 1962 και απεβίωσε σε ηλικία 56 ετών το 2018 νικημένη από καρκίνο στον πνεύμονα.

Σύμφωνα με την ίδια, τα παιδικά της χρόνια ήταν «ευτυχισμένα, τρομερά κοινά, μεσοαστικά». Παρά τα λεγόμενά της, η οικογενειακή της κατάσταση ήταν ασυνήθιστη για τα χρόνια εκείνα. Μεγάλωνε με τη μαμά της και τον πατριό της Γιάννη Διακογιάννη που είχε παιδί από προηγούμενο γάμο. Εξού και το όνομα της, ψευδώνυμο που επέλεξε η ίδια, από τα ονόματα της μητέρας της (Βαρβάρα) και του θρυλικού αθλητικογράφου. Και ο βιολογικός της πατέρας που είχε δημιουργήσει οικογένεια. Μία μοντέρνα οικογένεια, στην οποία όλοι τα πήγαιναν καλά μεταξύ τους. Αν και δύσκολο να το πιστέψει κανείς, ως παιδί ήταν μελαγχολικό και εσωστρεφές. Τα αγόρια και τα φλερτ την απελευθέρωσαν.

Η πορεία ως ηθοποιός

Η Ρίκα Βαγιάνη αποφοίτησε από τη δραματική σχολή του Εθνικού και εργάστηκε εφτά χρόνια ως ηθοποιός. Γρήγορα, όμως, συνειδητοποίησε ότι δεν της ταίριαζε το σανίδι. «Είχα ακόμα και πρόταση να εμφανιστώ στο Διογένη!… Με κλειστό μικρόφωνο φυσικά, γιατί τραγουδάω σαν καρακάξα», είχε πει κάποτε. «Δεν μου βγήκε το χαρτί της υποκριτικής. Αργότερα βέβαια ανακάλυψα ότι υπήρχε ένας πολύ σοβαρός λόγος: Δεν είχα καθόλου ταλέντο!»

Εξάλλου, από τα μικράτα της ονειρευόταν να γίνει ηθοποιός. Κάτι σαν τη Μελίνα Μερκούρη που την θαύμαζε και οι φίλοι της σημείωναν πως της έμοιαζε στην ιδιοσυγκρασία. Πάντως η ίδια είχε πει ότι ήταν παροιμιώδης η αφηρημάδα της έχοντας πει: «Δεν ήμουν παιδί εγώ, ήμουν διαστημόπλοιο», θέλοντας να τονίσει ότι ήταν αφηρημένη. Και σπάταλη. Ότι είχε στην τσέπη τα χαλούσε σε χρόνο ρεκόρ για τους φίλους, τους συναδέλφους, τον εαυτό της.

Η καριέρα ως δημοσιογράφος

Προσπαθώντας να είναι οικονομικά ανεξάρτητη και να μην ζητάει συνέχεια χαρτζιλίκι από τους γονείς της στράφηκε στα περιοδικά. Νέα και φέρελπις δημοσιογράφος τότε, παρέμεινε αντισυμβατική, επιμένοντας να μην εγκλωβίζεται σε καλούπια και καθωσπρεπισμούς. Ήταν η εποχή που γύρναγε τα κλαμπ, τα περιθωριακά, τα μεγάλα, τα κουτούκια, τις πίστες. «Υπήρξα ένα παιδί που του άρεσε όλα να τα βλέπει, να τα μυρίζει, να τα σκαλίζει». Μετά αναγκάστηκε λόγω παιδιού να μαζευτεί. «Πάω στην ΕΡΤ, στο Βασιλόπουλο, στο κομμωτήριο και στις κούνιες. Δεν με πειράζει, είναι κι αυτό πολύ ωραίο ταξίδι» είχε πει με το χιούμορ που την διακατείχε.

Διετέλεσε αρχικά συντάκτης και στη συνέχεια διευθύντρια σύνταξης στα περιοδικά «Cosmopolitan» και «Colt», ενώ αρθρογραφούσε στα περιοδικά «Ένα» «Και», «Τέταρτο» και από το 1994 με καθημερινή στήλη στην Απογευματινή και από το 2005 στο Έθνος. Την κέρδισε γρήγορα, όμως, η τηλεόραση. Είχε παρουσιάσει αμέτρητες εκπομπές στο Μega, το Star, το Seven Χ, το Κανάλι 5 και από το 1997 άρχισε τη συνεργασία της με την ΕΡΤ στην οποία παρέμεινε μέχρι το 2012. Εκεί αγαπήθηκε από τον κόσμο. Ήταν, επίσης, ιδρυτικό στέλεχος του Protagon, ενώ έχει γράψει και δύο παιδικά βιβλία.

Η Ρίκα Βαγιάνη μιλούσε τη γλώσσα του κόσμου καυτηριάζοντας πρώτα από όλα τον εαυτό της. Μια φορά, μάλιστα, δεν είχε διστάσει να βρίσει στον αέρα μία καλεσμένη της που ασχολούνταν με το Φένγκ Σούι. Της είχε πει πως ο λόγος που δεν παντρευόταν ήταν γιατί είχε μία πάπια στο σπίτι της. Μετά τον καυγά πήγε και αγόρασε και δεύτερη πάπια και μέσα σε έξι μήνες παντρεύτηκε…

Η τελευταία τηλεοπτική εμφάνισή της Ρίκας Βαγιάνη

Η τελευταία της τηλεοπτική εμφάνιση της παρουσιάστριας και δημοσιογράφου ήταν στην εκπομπή του Έψιλον «Στα καλά καθούμενα» που παρουσίαζε ο Κρατερός Κατσούλης και η Κατερίνα Καραβάτου και εκείνη την περίοδο έλειπε η Κατερίνα επειδή είχε γεννήσει τον γιο της. Δείτε τι είχε πει η Ρίκα Βαγιάνη στην τελευταία της τηλεοπτική εμφάνιση:

Η φωτογράφιση στο Playboy

H Ρίκα Βαγιάνη είχε φωτογραφηθεί για το εορταστικό τεύχος του Playboy τον Ιανουάριο του 1986 σε ένα κτήμα στην Εύβοια. Στο εξώφυλλο είχε εμφανιστεί με τουαλέτα και γάντια, αν και στο εσωτερικό επικρατούσε μια εντελώς διαφορετική κατάσταση, δικαιώνοντας τις φήμες που έκαναν λόγο για μία υπέροχα γοητευτική γυναίκα με εντυπωσιακή σιλουέτα.

Ο γιος της Οδυσσέας και η προσπάθεια απόκτησής του

Η Ρίκα Βαγιάνη ήταν παντρεμένη με τον Νίκο Στεφανή και έχει έναν γιο, τον Οδυσσέα. Η δημοσιογράφος ήταν από τις πρώτες γυναίκες που βγήκαν δημόσια να μιλήσουν για την εξωσωματική, την μητρότητα μετά τα 40 και άλλα θέματα ταμπού που ταλανίζουν ακόμα και σήμερα τις γυναίκες.

«Μαμά το ξέρεις ότι είσαι η μοναδική μαμά που είσαι 50», της είχε πει μία μέρα ο γιος της, επιστρέφοντας από το σχολείο. «Εσύ αγόρι μου πόσο είσαι»; «Εφτά μαμά αφού το ξέρεις». «Ωραία! Αν θες να γίνεις οκτώ μην ξανασχολιάσεις την ηλικία μου», είχε πει και είχαν σκάσει και οι δύο στα γέλια.

Μετά την έλευση του παιδιού της ασχολήθηκε περισσότερο με το σπίτι. «Μην φανταστείς κάνω όσα βλέπει η πεθερά», είχε πει σε περιοδικό, εξηγώντας ότι θα ετοιμάσει το παιδί της για το σχολείο, θα μαγειρέψει και θα κάνει τις βασικές δουλειές του σπιτιού και θα είναι συνεπής και στις άπειρες επαγγελματικές της υποχρεώσεις καθημερινά, αλλά δε θα καθίσει να φουρνίσει κουλουράκια.

Η αεικίνητη Ρίκα ασχολήθηκε και με την πολιτική

Η Ρίκα Βαγιάνη κατέβηκε υποψήφια βουλευτής με το Ποτάμι στον νομό Μαγνησίας. «Συστήθηκε» στους ψηφοφόρους της λιτά, χωρίς φλυαρίες και υπερβολές, όταν συμπεριλήφθη στη λίστα των υποψηφίων της Μαγνησίας.« Είμαι «υιοθετημένο παιδί» της περιοχής, όπου από το 2002 περνώ μεγάλα διαστήματα του χρόνου μαζί την οικογένειά μου είχε πει. Επιπλέον, ίσως και ισχυρότερο κριτήριο για την ένταξή μου στην ομάδα των συνυποψηφίων μου, είναι η ενασχόλησή μου -λόγω εντοπιότητάς- με τα μεγάλα ζητήματα που απασχολούν τη νησιωτική Μαγνησία».

Όταν ο Γιάννης Διακογιάννης μίλησε για το πρόβλημα υγείας της Ρίκας Βαγιάνη

Ήταν γνωστή η αγάπη που είχε η Ρίκα Βαγιάνη στον πατριό της Γιάννη Διακογιάννη. Ο γνωστός δημοσιογράφος είχε αποκαλύψει σε συναδέλφους του τη μάχη που έδινε η ίδια με τον καρκίνο, όταν βρέθηκε στην ΕΣΗΕΑ τον Οκτώβριο του 2017.

Η Ρίκα δεν επιθυμούσε να πουλήσει την ασθένεια, με την οποία πάλεψε αθόρυβα εδώ και χρόνια

Η Ρίκα Βαγιάνη ήταν πληθωρική, αλέγρα, γοητευτική, με καυστικό χιούμορ και μία τρέλα που κουβάλαγε από τα νιάτα της ακόμα. Αθυρόστομη, χαοτική ή καλύτερα «μεσογειακή», όπως περιέγραφε η ίδια τον εαυτό της. «Δεν αντέχω την τόσο ευρυθμία», έλεγε για την περίοδο κατά τη διάρκεια της οποίας ζούσε με την οικογένειά της ζούσε στην Αυστραλία. «Μού έρχεται να τρέξω νύχτα στο αεροδρόμιο, να προσγειωθώ με αλεξίπτωτο σ΄ ένα ταβερνάκι στην Αθήνα, να λέω σαχλαμάρες με τους κολλητούς μέχρι τις τρεις το πρωί, με το αμάξι μου διπλοπαρκαρισμένο στο πεζοδρόμιο, με τα αλάρμ να αναβοσβήνουν, δίπλα στον ξέχειλο κάδο με τα σκουπίδια που έχουν να μαζευτούν δέκα μέρες».

Εξάλλου, η ίδια δεν μπορούσε να παραμείνει καθηλωμένη, ανενεργή. «Δεν πιστεύω στην ανία, την πλήξη, τη βαρεμάρα, πες το όπως θέλεις. Τι να βαρεθώ; Η ζωή είναι η πιο συγκλονιστική περιπέτεια που υπάρχει, δεν μπορώ να σκεφτώ κάτι πιο ενδιαφέρον, προκλητικό, ιντριγκαδόρικο, από το να ξυπνάω κάθε πρωί στον απρόοπτο κόσμο μιας ολοκαίνουργιας μέρας». Εξάλλου, το αγαπημένο της τραγούδι ήταν «όσο κι αν κανείς προσέχει όσο κι αν τα κυνηγά, πάντα πάντα θα ‘ναι αργά δεύτερη ζωή δεν έχει».

ΕΣΗΕΑ: Ακέραιος χαρακτήρας, εξαίρετη συνάδελφος

Την ανείπωτη θλίψη του για τον θάνατο της Ρίκας Βαγιάνη είχε εκφράσει με ανακοίνωσή του το Διοικητικό Συμβούλιο της Ένωσης Συντακτών. «Το πηγαίο χιούμορ της, η αυθεντικότητά της, η άνεσή της απέναντι στον τηλεοπτικό φακό, η εξαίρετη πένα της και το εκρηκτικό ταμπεραμέντο της, ήταν στοιχεία που χαρακτήρισαν τη ζωή και τη σταδιοδρομία της», σημειώνει στην ανακοίνωσή της η ΕΣΗΕΑ και συμπληρώνει: «Όλοι όσοι την γνώρισαν ή είχαν την τύχη να συνεργαστούν μαζί της, βεβαιώνουν την ακεραιότητα του χαρακτήρα της και την πρόσχαρη διάθεση με την οποία αντιμετώπιζε τα προσφιλή της πρόσωπα και τους συναδέλφους της».

Το Δ.Σ. της ΕΣΗΕΑ συλλυπείται τους οικείους της, τον σύζυγο και τον ανήλικο γιο της Οδυσσέα και ιδιαίτερα τον συνάδελφο Γιάννη Διακογιάννη. Είχε επισημάνει επίσης, ότι η Ρίκα Βαγιάννη υπήρξε μια εξαίρετη συνάδελφος που, παρά τον σύντομο βίο της, κατάφερε να αφήσει γερό το αποτύπωμά της στην ελληνική δημοσιογραφία.