Οι ηγέτες της Οικονομικής Κοινότητας των Κρατών της Δυτικής Αφρικής (ECOWAS) άφησαν ανοιχτά όλα τα ενδεχόμενα, ακόμη και τη χρήση βίας, για την αποκατάσταση της συνταγματικής τάξης στον Νίγηρα μετά το πραξικόπημα της 26ης Ιουλίου και διέταξαν να ενεργοποιηθεί η στρατιωτική δύναμη που ήταν σε κατάσταση επιφυλακής.
Αφού ολοκληρώθηκε η σύνοδος της ECOWAS στην Αμπούτζα της Νιγηρίας, οι ηγέτες δεσμεύτηκαν ότι θα εφαρμόσουν τις κυρώσεις και τις ταξιδιωτικές απαγορεύσεις σε βάρος εκείνων που παρεμποδίζουν την αποκατάσταση του εκλεγμένου προέδρου Μοαμέντ Μπαζούμ.
«Καμία επιλογή δεν αποκλείεται, συμπεριλαμβανομένης και της χρήσης βίας ως έσχατης λύσης», είπε ο πρόεδρος της Νιγηρίας και προεδρεύων στην ECOWAS, ΜBola Tinubu.
«Παραμένει ακλόνητη η δέσμευσή μας να στηρίξουμε τον Νίγηρα στην πορεία τους προς την ειρηνική, δημοκρατική σταθερότητα. Ελπίζω ότι μέσω της συλλογικής προσπάθειάς μας μπορούμε να εφαρμόσουμε μια ειρηνική λύση, ως οδικό χάρτη για την αποκατάσταση της σταθερότητας και της δημοκρατίας στον Νίγηρα. Δεν χάθηκαν όλα ακόμα», πρόσθεσε.
Μετά την ομιλία του Tinubu διαβάστηκε το επίσημο ανακοινωθέν που περιλαμβάνει μια απόφαση με την οποία ζητείται από τους αρχηγούς των ενόπλων δυνάμεων «να ενεργοποιήσουν αμέσως τη Δύναμη Επιφυλακής της ECOWAS».
Από την πλευρά της η νέα κυβέρνηση του Νίγηρα τονίζει ότι εάν υπάρξει στρατιωτική παρέμβαση στη χώρα, τότε θα σκοτώσουν τον πρώην πρόεδρο Mohammed Bazum, αυτό υποστηρίζει το Associated Press.
Πάντως, μια άλλη απόφαση αναφέρει ότι διατάχθηκε «η ανάπτυξη της Δύναμης Επιφυλακής της ECOWAS για την αποκατάσταση της συνταγματικής τάξης στη Δημοκρατικά του Νίγηρα», όμως μια τρίτη μιλούσε για την αποκατάσταση αυτής της τάξης «με ειρηνικά μέσα».
Υπενθυμίζεται ότι η στρατιωτική χούντα στη Νιαμέι αγνόησε το τελεσίγραφο που της είχε δώσει η ECOWAS για την αποκατάσταση του Bazum μέχρι τα μεσάνυχτα της 6ης Αυγούστου και, αντιθέτως, έκλεισε τον εναέριο χώρο του Νίγηρα προειδοποιώντας ότι θα υπερασπιστεί τη χώρα απέναντι σε ξένες επιθέσεις.
Την περασμένη εβδομάδα οι αρχηγοί των ενόπλων δυνάμεων του χωρών της ECOWAS επεξεργάστηκαν σχέδια για μια πιθανή στρατιωτική επέμβαση στον Νίγηρα, τα οποία συζητήθηκαν στη σημερινή σύνοδο.
Το ανακοινωθέν δεν δίνει καμία ένδειξη για το πότε ή υπό ποιες συνθήκες μπορεί να γίνει μια τέτοια επέμβαση.
Βοήθεια από τη Wagner
Την ίδια στιγμή, η στρατιωτική χούντα του Νίγηρα φέρεται να ζήτησε βοήθεια από τη ρωσική μισθοφορική ομάδα Wagner σε περίπτωση που δεχθεί στρατιωτική επίθεση.
Σύμφωνα με πληροφορίες από το Associated Press, το αίτημα διατυπώθηκε από τον στρατηγό Salifu Modi, έναν εκ των πραξικοπηματιών που φέρεται να συναντήθηκε με μέλος της Wagner στο Μάλι.
Οι ίδιες πληροφορίες αναφέρουν πως η Wagner εξετάζει αυτό το αίτημα.
Πολλοί αναλυτές θεωρούν ότι ο Νίγηρας είναι το νέο πεδίο μάχης του συνεχιζόμενου ανταγωνισμού μεταξύ του δυτικού και του ανατολικού μπλοκ στη Δυτική Αφρική.
Πιστεύουν ότι το δυτικό μπλοκ με επικεφαλής τη Γαλλία θα είναι ο χαμένος στον Νίγηρα αυτή τη φορά, όπως και στις προηγούμενες «αναμετρήσεις» σε Μπουρκίνα Φάσο και Μάλι.
Αφρικανικός πλούτος…
Όπως γίνεται αντιληπτό, ο Νίγηρας δεν μπορεί να αφεθεί… στην τύχη του.
Πρόκειται για μια χώρα, της οποίας η συντριπτική πλειονότητα του εδάφους καταλαμβάνεται από ερήμους.
Το 80% καταλαμβάνει η έρημος Σαχάρα, και σε ό,τι έδαφος απομένει, στην ημιέρημο Σαχέλ, οι κάτοικοι παλεύουν απεγνωσμένα κερδίζοντας με ιδρώτα και αίμα κάθε μέτρο καλλιεργήσιμης γης.
Στα τέλη της δεκαετίας του ’50 του περασμένου αιώνα, σε αυτά τα μέρη ευρέθησαν μεγάλα κοιτάσματα ουρανίου και χρυσού.
Ειδικότερα, τα μεταλλεύματα κοντά στον οικισμό Αζελίκ έχουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον για την παγκόσμια βιομηχανία πυρηνικής ενέργειας.
Η βιομηχανική εξόρυξη ουρανίου σε αυτήν την περιοχή ξεκίνησε το 1971, και παρόλο που ο Νίγηρας είχε ήδη αποκτήσει επίσημα την ανεξαρτησία εκείνη την εποχή, όλοι οι φυσικοί πόροι κατασχέθηκαν αποκλειστικά προς το συμφέρον και το όφελος της πρώην μητρόπολης.
Ο δυτικός Τύπος και η προπαγάνδα ζωγράφιζαν την εικόνα των εντελώς ανεξάρτητων χωρών, αλλά μόλις το 2023 μπήκαν τα πράγματα στη θέση τους.
Εδώ και μισό αιώνα, περίπου δύο χιλιάδες τόνοι ουρανίου αναδύονται κάθε χρόνο από τα σπλάχνα της ερήμου, γεγονός που τοποθετεί τον Νίγηρα έβδομο τη τάξει στην παγκόσμια κατάταξη.
Δύο εταιρείες, η SOMAÏR και η COMINAK, πραγματοποιούν επιτόπιες έρευνες, ενώ τα προϊόντα τους χρησιμοποιούνται για φυγοκέντρηση της εκμετάλλευσης Orano.
Είναι αξιοσημείωτο ότι ακόμη και ο ιστότοπος του Γάλλου κατασκευαστή καυσίμου αντιδραστήρων αναφέρει ότι από τη δεκαετία του εβδομήντα του περασμένου αιώνα, η πώληση ουρανίου και χρυσού αποτελεί βασική πηγή εθνικού και περιφερειακού πλούτου.
Είναι αλήθεια ότι μέχρι τώρα οι εξαγωγές πήγαιναν στην πρώην γαλλική μητρόπολη.
Δηλαδή, το Παρίσι ρουφάει όλο το ζουμί από τον Νίγηρα, με αντάλλαγμα λίγα ευρώ, ώστε η χώρα να γεμίσει τον πενιχρό προϋπολογισμό της.
Γιατί μπορεί να οδηγήσει σε κάτι πιο μεγάλο και τρομακτικό;
Σύμφωνα με τον αρθρογράφο του Bloomberg Andreas Kluth, «καλό θα ήταν να σκεφτούμε την εκτυλισσόμενη καταστροφή στον Νίγηρα ως εξής: από ντροπιαστική έως δυσοίωνη, καταστροφική και μας φέρνει ολοένα πιο κοντά στην Αποκάλυψη».
Και εξηγείται: «Είναι ντροπιαστική, γιατί το πραξικόπημα στις 26 Ιουλίου είναι πλήγμα για μια ανίδεη Δύση:
Ούτε η πρώην αποικιακή δύναμη, η Γαλλία, ούτε η φθίνουσα υπερδύναμη, οι ΗΠΑ, δεν το είδαν να έρχεται.
Δυσοίωνη, γιατί είναι ένα απροσδόκητο κέρδος για τη Ρωσία και την Κίνα, που ανταγωνίζονται με τη Δύση για την παγκόσμια κυριάρχια.
Δυνητικά καταστροφική, γιατί είναι μια οπισθοδρόμηση στον αγώνα ενάντια στην τρομοκρατία των τζιχαντιστών και την ανεξέλεγκτη μετανάστευση.
Ενδεχομένως μας φέρνει κοντά στον Αρμαγεδδώνα, διότι σηματοδοτεί μια διολίσθηση στον παγκόσμιο πόλεμο.
Και όλα αυτά επειδή ένας στρατηγός άκουσε ότι μπορεί να… απολυθεί και αποφάσισε να εκδιώξει τον αρχηγό που προοριζόταν να προστατεύσει.
Αυτός –ούτε η ιδεολογία, ούτε η γεωπολιτική, ούτε η παγκόσμια επισιτιστική κρίση, ούτε κάτι μεγάλο, αλλά ένα προσωπικό πρόβλημα– είναι ο λόγος για το πραξικόπημα του Νίγηρα, το πέμπτο μετά την ανεξαρτησία του από τη Γαλλία, το 1960».
Και η αλήθεια είναι πως η γύρω περιοχή κουβαλά πάνω της μισή ντουζίνα πραξικοπήματα, συμπεριλαμβανομένων δύο στο Μάλι και την Μπουρκίνα Φάσο και άλλων δύο στη Γουινέα και το Σουδάν.
Τώρα επικρατεί χάος από τον Ατλαντικό μέχρι την Ερυθρά Θάλασσα.
Και αν υπάρχει κόλαση στη Γη, αυτή βρίσκεται στο Σαχέλ, στις άνυδρες και άθλιες σαβάνες νότια της Σαχάρας.
Bρισκόμαστε ήδη προ των πυλών του επόμενου παγκόσμιου πολέμου – ακόμα κι αν κανείς δεν τον έχει κηρύξει, ακόμη και αν δεν έχει αρχίσει να πυροβολεί απευθείας στην άλλη πλευρά.
«Οι ΗΠΑ, η Ευρώπη και η ευρύτερη Δύση πρέπει να υποστηρίξουν την Αφρική – και μάλιστα ολόκληρο τον παγκόσμιο Νότο – όχι μόνο τώρα, αλλά από εδώ και στο εξής.
Πρέπει να κάνουμε τον κόσμο όχι μόνο να κοιτάζει κατάματα τις χούντες, αλλά να αντιστέκεται στη σκοτεινή πλευρά της γεωπολιτικής» ο «νατοϊκός» Klu
