Η πόλη-φάντασμα Ροχούδι της Καλαβρίας, ήταν κάποτε ο πυρήνας μιας από τις τελευταίες ελληνόφωνες κοινότητες της Ιταλίας.
Αυτή η κωμόπολη στις πλαγιές του Ασπρομόντε της Ιταλίας ιδρύθηκε τον ενδέκατο αιώνα, όμως οι ρίζες των πρώην κατοίκων της εκτείνονται μέχρι την αρχαιότητα, και συγκεκριμένα στον 8ο αιώνα π.Χ., όταν οι Έλληνες άρχισαν να εγκαθίστανται στην περιοχή της Καλαβρίας.
Κατά τη διάρκεια των αιώνων, η νότια Ιταλία συνέχισε να δέχεται κύματα Ελλήνων μεταναστών, εκτοπισμένων από την ανατολική Αυτοκρατορία. Οι νεοφερμένοι αναβίωναν τις ελληνόφωνες μειονότητες και συχνά «έσωζαν» από την εξαφάνιση τοπικές διαλέκτους.
Ακόμη και σήμερα υπάρχουν μερικές χιλιάδες ελληνόφωνοι στην Καλαβρία.
Ένα χωριό όπου μπορείτε να ακούσετε την τοπική διάλεκτο Γκρέκο, ή της Ιταλικής Ελληνικής, είναι το Roghudi Nuovo—Νέο Ροχούδι—μέρος ενός συμπλέγματος παραθαλάσσιων πόλεων του Ιονίου στα περίχωρα της πόλης του Ρέτζιο (Ρήγιο).
Στο Νέο Ροχούδι κατοικούν οικογένειες που εγκαταστάθηκαν εκεί το 1988 από το Παλαιό Ροχούδι, το ιστορικό κέντρο των «Γκρεκάνων» της Καλαβρίας από το 1050 μ.Χ.
Οι κάτοικοι ξεκίνησαν να εγκαταλείπουν τις πατρογονικές τους εστίες στις αρχές της δεκαετίας του 1970, λόγω εκτεταμένων πλημμυρών,για να ιδρύσουν και να εγκατασταθούν το Νέο Ροχούδι περίπου 17 χιλιόμετρα μακριά.
Σήμερα το παλιό Ροχούδι είναι μια «πόλη – φάντασμα»
Ενα υπέροχο τραγούδι από τό παλιό Ρογούδι τής Καλαβρίας
Τό κείμενο
“Ελα,έλα μου κοντά.
Ελα έλα μου κοντά.Εσύ είσαι κοπέλλα από τό βουνό καί εγώ είμαι παιδί από τό γυαλό.Τώρα πού εγινες μεγάλη εγώ θέλω νά σέ παντρευτώ.Οταν γεράσω,παρακαλώ τόν Χριστό,δέν θέλω ούτε νά φάω ούτε νά πιώ,αλλά μόνο νά έχω εσένα κοντά μου.Ελα,έλα μου κοντά.
Ο ποταμός έρχεται από τό βουνό καί κατεβαίνει κάτω στό γυαλό.
Ολα τά ψάρια πού ειναι διψασμένα έρχονται νά πιούν γλυκό νερό.
Ελα,έλα μου κοντά.Οταν έρχεται ό μήνας τού Μαίου όλος ό κόσμος φαίνεται χλωρός
τά πουλάκια τραγουδάνε γιατί ήλθε ό καλός καιρός”
https://www.youtube.com/watch?v=OU4lSW7waFM
https://www.youtube.com/watch?v=bAHnq-0_f4Q
Γιάννης Λάκων