Ο κ. Γιαλλουρίδης χαρακτηρίζει τη Συμφωνία των Πρεσπών ως «επώδυνο συμβιβασμό», από τον οποίο αφενός, όπως επισημαίνει, η Ελλάδα δεν έχει να κερδίσει τίποτα, αφετέρου προωθείται το αλυτρωτικό παιχνίδι των Σκοπιανών, που επιδιώκουν με κάθε τρόπο να καθιερώσουν στη συνείδηση της διεθνούς κοινότητας τον όρο «Μακεδονία» ως δική τους υπόθεση.
Παράλληλα, ο διαπρεπής διεθνολόγος και ακαδημαϊκός προειδοποιεί ότι η πιο πάνω τακτική των γειτόνων, θα οδηγήσει στο γεγονός «η αληθινή ελληνική Μακεδονία να θεωρείται μια επαρχία του ελληνικού κράτους, αγνώστου προελεύσεως, προσανατολισμού και ταυτότητας».
Αίσθηση, εξάλλου, προκαλεί και η άποψή του «ότι δεν υπερασπιστήκαμε αρκούντως ως οφείλαμε το εθνικό συμφέρον της χώρας».
Διαβάστε το πλήρες κείμενο της συνέντευξης του Χριστόδουλου Γιαλλουρίδη
Κύριε Γιαλλουρίδη, πώς θα χαρακτηρίζατε τη Συμφωνία των Πρεσπών; Υπάρχουν απόψεις που επιμένουν πως πρόκειται για μια κακή συμφωνία…
Το πρόβλημα με τις Πρέσπες συνδέεται με την ύπαρξη ενός ενδημονούντος και υφέρποντος αλυτρωτισμού στα Σκόπια, ο οποίος υφίσταται ως παράγοντας της κοινωνικοποίησης των ανθρώπων και είναι ανεξάρτητος από τις διακηρύξεις της κυβέρνησης Ζάεφ, ότι δηλαδή δεν διεκδικούν οι Σκοπιανοί τίποτα σε σχέση με τη Μακεδονία.
Υπάρχει μια ιστορική διάσταση από την εποχή του στρατάρχη Τίτο, διότι ο Τίτο ίδρυσε τα Σκόπια για να διεκδικήσει τη Μακεδoνία. Αυτή, άλλωστε, είναι και η ιστορική προέλευση των Σκοπίων: Ονομάστηκαν «Μακεδονία» στο πλαίσιο μιας διεκδικητικής αντίληψης του Τίτο σε σχέση με την ελληνική Μακεδονία.
Αυτή είναι μια πραγματικότητα, η οποία θα έπρεπε να ληφθεί υπ’ όψιν από την ελληνική κυβέρνηση στην υπογραφή της Συμφωνίας των Πρεσπών, διότι η παραπομπή στην έννοια της Βορείου Μακεδονίας συνεπάγεται και την ύπαρξη μιας Νότιας Μακεδονίας. Μιλάμε για μια διχοτόμηση της Μακεδονίας που δεν θα έπρεπε να υπάρχει. Η Μακεδονία είναι ελληνική υπόθεση. Και αυτό το γεγονός, δηλαδή της πλαστογράφησης μιας ιστορικής διαδρομής, είναι ένα πρόβλημα που συνδέεται με τη Συμφωνία των Πρεσπών.
Θα μπορούσε να υποστηρίξει κανείς ότι η προωθούμενη συμφωνία Ελλάδας – Σκοπίων είναι αποτέλεσμα ενδοτισμού;
Η έννοια του ενδοτισμού είναι ένας ελαστικός όρος που παραπέμπει σε υποχώρηση σε σχέση με τα εθνικά συμφέροντα της χώρας.
Εάν η ηγεσία της χώρας εμφανίστηκε υποχωρητική, δηλαδή δεν υπερασπίστηκε όπως και όσο έπρεπε τη μακεδονική υπόσταση ως Ιστορία, ως παράδοση, ως παρελθόν και κυρίως ως μέλλον, θα μπορούσε κανείς να το θεωρήσει και ως ενδοτισμό.
Θα ήταν σκληρό, κύριε καθηγητά, αν λέγαμε ότι βρισκόμαστε μπροστά σε μια «εθνική τραγωδία»; Εσείς πώς το σχολιάζετε;
Εθνική τραγωδία μπορεί να ονομαστεί μόνον ως επερχόμενο γεγονός, δηλαδή ότι μπορεί να συμβεί στο μέλλον. Αυτή τη στιγμή είναι ένας επώδυνος συμβιβασμός για την Ελλάδα. Είναι μια κακή συμφωνία. Δεν σηματοδοτεί τραγωδία αυτή τη στιγμή, αλλά εάν οι Σκοπιανοί καταφέρουν να εμπεδώσουν διεθνώς την ταυτότητα της Μακεδονίας ως δική τους υπόθεση και χαθεί η αληθινή ιστορικότητα της Μακεδονίας, ως προς την ελληνικότητά της, τότε σίγουρα θα έχουμε να κάνουμε με μια εθνική τραγωδία.
Αυτό θα συμβεί, γιατί η Ιστορία είναι η ταυτότητα των λαών. Εάν χάσουμε την ταυτότητά μας, δηλαδή αν η Μακεδονία διεθνώς στο μέλλον περάσει σε μια φάση ενεργού αμφισβήτησης ως ελληνικής υπόθεσης, τότε θα έχουμε πραγματικά μια εθνική τραγωδία.
Θα ήθελα να επιμείνουμε στο θέμα αυτό. Χαρακτηρίσατε τη Συμφωνία των Πρεσπών «επώδυνο συμβιβασμό». Πώς το αιτιολογείτε;
Είναι μια κακή συμφωνία και είναι εις βάρος μας. Δεν κερδίζουμε τίποτε εμείς. Κερδίζουν οι Σκοπιανοί, κερδίζουν διεθνή παρουσία, το «διαβατήριο» για τους διεθνείς κι ευρωπαϊκούς θεσμούς. Κερδίζουν ως κρατική υπόσταση πλέον.
Από την άλλη πλευρά, η Ελλάδα δεν κερδίζει τίποτα, παρά μόνο τα συγκαταβατικά χαμόγελα του διεθνούς παράγοντα, ότι είμαστε μια χώρα που εξυπηρέτησε τα συμφέροντα και τις αντιλήψεις που διατρέχουν εδώ και δεκαετίες το διεθνή παράγοντα σε σχέση με το Σκοπιανό. Αλλά, πρέπει να σας πω, κύριε Παναγόπουλε, ότι δεν υπερασπιστήκαμε αρκούντως ως οφείλαμε το εθνικό συμφέρον της χώρας.
Πώς θεωρείτε ότι θα εξελιχθούν τα πράγματα από εδώ και πέρα, με φόντο την έλευση της Συμφωνίας των Πρεσπών στη Βουλή προς κύρωση;
Εάν τα πράγματα οδηγηθούν σε αμοιβαίες επικυρώσεις των συμφωνιών, η πορεία των πραγμάτων θα είναι νομοτελειακά προβλεπόμενη: Τα Σκόπια θα καθιερωθούν ως «Μακεδονία» διεθνώς, η αληθινή ελληνική Μακεδονία θα θεωρείται μια επαρχία του ελληνικού κράτους, αγνώστου προελεύσεως, προσανατολισμού και ταυτότητας.
Το θέμα είναι ότι θα υπάρξει μια διεθνώς αναγνωρισμένη – και μάλιστα με τη δική μας υπογραφή – πλαστογράφηση της περιοχής μας. Αυτό είναι, όπως θα έλεγε και ο υπουργός Εξωτερικών του Ναπολέοντα, ο Ταλλεϋράνδος: «Αυτό δεν είναι έγκλημα, είναι λάθος». Κι αυτό είναι το χειρότερο, διότι άπτεται της Ιστορίας του παρόντος και του μέλλοντος του λαού.
