Ένα αρχαιολογικό αριστούργημα της Πομπηίας, το «Σπίτι των Εραστών», γίνεται ξανά προσβάσιμο μετά από τέσσερις ολόκληρες δεκαετίες. Το κτίσμα αποτελεί ένα από τα πιο ιδιαίτερα και ξεχωριστά αρχαιολογικά ευρήματα στην κατεστραμμένη πόλη, που το 79μ.Χ θάφτηκε κάτω από την λάβα του Βεζούβιου.
Ο χώρος έκλεισε το 1980, μετά από έναν ισχυρό σεισμό που προκάλεσε εκτεταμένες καταστροφές και χρειάστηκαν χρόνια εργασιών αποκατάστασης, στο πλαίσιο ενός προγράμματος 105 εκατομμυρίων ευρώ, για να επιτραπεί και πάλι η είσοδος από το ιταλικό υπουργείο Πολιτιστικής κληρονομιάς.
«Η Πομπηία είναι μία ιστορία αναγέννησης και λύτρωσης, ένα παράδειγμα για ολόκληρη την Ευρώπη σε ότι αφορά τα κοινοτικά κονδύλια», δήλωσε ο Ιταλός υπουργός Ντάριο Φραντσεσίνι. Επιπλέον 50 εκατομμύρια ευρώ έχουν εγκριθεί για την συνέχιση των απαραίτητων έργων στην αρχαία πόλη.
Οι αρχαιολόγοι ανακάλυψαν το «Σπίτι των Εραστών» σε μία ανασκαφή του 1933 φέρνοντας ξανά στο φως, μετά από 19 αιώνες, μοναδικά και σχεδόν άθικτα διακοσμητικά στοιχεία. Πήρε το όνομά του από την επιγραφή του: “Amantes, ut apes, vitam melitam exigunt” που θα πει «Οι εραστές, όπως και οι μέλισσες, ζουν μια ζωή γλυκιά σαν μέλι». Ο διευθυντής του αρχαιολογικού χώρου της Πομπηίας, Μάσιμο Οσάνα, δήλωσε πως η ολοκλήρωση του έργου αποδεικνύει ότι οι θησαυροί της πόλης δεν διάγουν πια περίοδο «έκτακτης ανάγκης».
Οι έρευνες και οι ανασκαφές συνεχίζονται, φέρνοντας στο φως νέες, εντυπωσιακές ανακαλύψεις. Πρόσφατα ευρήματα έδειξαν ότι αρκετοί από τους κατοίκους της Πομπηίας έχασαν την ζωή τους αργά και βασανιστικά, ενώ βρέθηκε και ο εγκέφαλος ενός κατοίκου που είχε μετατραπεί σε υλικό που θύμιζε γυαλί. Από αυτό, οι επιστήμονες συμπέραναν ότι η θερμοκρασία στο συγκεκριμένο σημείο, τις ώρες της ανείπωτης καταστροφής, άγγιξε τους 520 βαθμούς Κελσίου.
Καταραμένη πόλη. Ο ορισμός της διαστροφής. Τα σπίτια τους ήταν οίκοι ανοχής. Μπροστά κανονικά σπίτια, από πίσω δωμάτια με κοπέλες που εξέδιδαν.