Ήταν τέλη του καλοκαιρού του 2010 όταν ολόκληρη η Ελλάδα συγκλονίστηκε από την είδηση για την σύγκρουση δύο πολεμικών αεροσκαφών στη θαλάσσια περιοχή νότια της Ιεράπετρας.
Ένα τραγικό γεγονός που έφερε τον ακαριαίο θάνατο ενός πιλότου και –τελικά- τον θανάσιμο τραυματισμό ενός δεύτερου που είχε την ατυχία να προδοθεί από το αλεξίπτωτό του…
Το ημερολόγιο έδειχνε 26 Αυγούστου 2010 όταν η Κρήτη βρέθηκε στο επίκεντρο της ειδησεογραφίας για λόγους εντελώς διαφορετικούς από τους συνηθισμένους. Τα έκτακτα δελτία έγιναν αγγελιαφόροι μιας τραγωδίας που σόκαρε το πανελλήνιο.
Τι είχε συμβεί; Δύο αεροπλάνα της Πολεμικής Αεροπορίας που εκτελούσαν εκπαιδευτική πτήση συγκρούστηκαν μεταξύ τους κάτω από συνθήκες που εκείνη την ώρα παρέμεναν άγνωστες.
Οι έρευνες για την τύχη των πιλότων άρχισαν άμεσα και πολύ γρήγορα έγινε γνωστό ότι ένας εξ αυτών είχε ήδη εκπνεύσει, ένας κατάφερε να επιζήσει χρησιμοποιώντας το αλεξίπτωτό του, αλλά ο τρίτος εξ αυτών ήταν πολύ σοβαρά τραυματισμένος. Οι αυτόπτες μάρτυρες μετέφεραν την πληροφορία ότι η δική του πτώση ήταν έγινε με πολύ μεγαλύτερη ταχύτητα από του συναδέλφου του, «φωτογραφίζοντας» ουσιαστικά προβληματικό εξοπλισμό.
Φως στις συνθήκες κάτω από τις οποίες συνέβη το κακό έδωσε ο επιζών ανθυποσμηναγός Παύλος Βοτζάκης. Εκείνη την μοιραία ημέρα θα βρισκόταν ως εκπαιδευόμενος σε ένα διθέσιο διθέσιο F-16D με κυβερνήτη τον σμηναγό Σήφη Αναστασάκη. Μαζί τους από την 340 μοίρα απογειώθηκε για τον ίδιο σκοπό κι ένα μονοθέσιο αεροσκάφος F-16C του σμηναγού Αναστάσιου Μπαλατσούκα.
Το σενάριο προέβλεπε εικονικές βολές και αναχαίτιση «εχθρικών» μαχητικών, όμως ένας χειρισμός του δεύτερου τα έφερε το ένα απέναντι στο άλλο. Ο Αναστασάκης προσπάθησε να αποφύγει την σύγκρουση με ελιγμούς και όταν μέσα σε κλάσματα δευτερολέπτου αντιλήφθηκε ότι αυτή ήταν αναπόφευκτη, έδωσε εντολή χρησιμοποίησης του μηχανισμού εκτόξευσης.
Ο 33χρονος Αναστάσης Μπαλατσούκας, πιλότος του ενός αεροπλάνου, δεν πρόλαβε ποτέ να κάνει το ίδιο. Το δικό του F-16 χτύπησε το κάτω μέρος του άλλου με την καλύπτρα και σύμφωνα με τους εμπειρογνώμονες ο θάνατός του ήταν ακαριαίος. Την ίδια ώρα Αναστασάκης και Βοτζάκης βρίσκονταν στον αέρα σε υψόμετρο περίπου 700 μέτρων, επιχειρώντας να ανοίξουν τα αλεξίπτωτά τους. Εκείνο του πρώτου λειτούργησε κανονικά, αλλά δεν συνέβη το ίδιο με αυτό του 35χρονου κυβερνήτη, με το άψογο ως εκείνη την ώρα βιογραφικό.
Είχε γεννηθεί το 1975 και σε ηλικία 18 ετών μπήκε από τους πρώτους στην Σχολή Ικάρων από την οποία αποφοίτησε ως Αρχηγός. Οι πτητικές ικανότητές του, η αρτιότητα του χαρακτήρα του και η εργατικότητά του ήταν τέτοιες ώστε να γίνει εκπαιδευτής. Είχε καταγράψει ως τότε 1.955 ώρες πτήσης, εκ των οποίων οι 1.456 ώρες σε F-16. Κατά την διάρκεια του τραγικού περιστατικού έπραξε για ακόμη μία φορά σωστά. Επιχείρησε να αποφύγει το κακό κι έδωσε την κατάλληλη εντολή εγκατάλειψης του αεροσκάφους. Υπό μία έννοια έσωσε έτσι την ζωή του εκπαιδευόμενού του του οποίου το αλεξίπτωτο άνοιξε κανονικά.
Αντίθετα, το δικό του τον πρόδωσε. Άρχισε να πέφτει σχεδόν ανεξέλεγκτα με αποτέλεσμα να προσκρούσει με μεγάλη ταχύτητα στην θάλασσα. Όταν τα σωστικά συνεργεία τον περισυνέλλεξαν έκαναν το ίδιο και με το αλεξίπτωτό του.
Η οικογένεια δεν έπαψε ούτε στιγμή να υποστηρίζει ότι ήταν ελαττωματικός ο εξοπλισμός εξ αρχής, την ώρα που η εκδοχή της Πολεμικής Αεροπορίας ήταν διαφορετική. Σύμφωνα με αυτήν το αλεξίπτωτο βρέθηκε σχισμένο και με τρύπες στον θόλο του, γεγονός που αποδόθηκε στην έκρηξη από τη σύγκρουση των δύο αεροσκαφών στους αιθέρες.
Όπως και να έχει, η τελευταία πράξη εκείνου του δράματος παίχτηκε τρεις ημέρες αργότερα. Τα ξημερώματα της 29ης Αυγούστου, λίγο μετά τα μεσάνυχτα, άφηνε την τελευταία πνοή του στο νοσοκομείο όπου έδινε την τελευταία και πιο σημαντική μάχη της ζωής του. Ως αιτία θανάτου θεωρήθηκε η εγκεφαλική ανοξία, η εκτεταμένη εσωτερική αιμορραγία και οι κακώσεις πυέλου. Φεύγοντας άφηνε πίσω του ένα παιδί και την σύζυγό του που εκείνη την περίοδο βρισκόταν σε προχωρημένη εγκυμοσύνη και λίγο καιρό αργότερα έφερε στον κόσμο το δεύτερο…
ΚΡΕΤΑ…