Η λέξη Μανχάταν δεν έχει φυσικά αγγλική ρίζα. Ούτε ολλανδική. Πιστεύεται ότι ανήκει στην γλώσσα των Αλγκονκούιαν, των πρώτων κατοίκων της περιοχής, και σημαίνει «λοφώδες νησί». Για τους ιθαγενείς ήταν για εκατοντάδες χρόνια, μια περιοχή πλούσια σε αλιεία και κυνήγι.
Οι πρώτοι Ευρωπαίοι που έφτασαν στην άλλη όχθη του Ατλαντικού, είδαν τον Μανχάταν σαν όαση εμπορίου. Μεγάλο λιμάνι, με καλές καιρικές συνθήκες και με πρόσβαση στο εσωτερικό της ηπειρωτικής χώρας μέσω του ποταμού Χάντσον.
Το όνομα Νέα Υόρκη δεν είναι το πρώτο όνομα της πόλης. Οι Ολλανδοί έφτασαν στην περιοχή το 1624 και ίδρυσαν στο νότιο τμήμα του Μανχάταν το Νέο Άμστερνταμ. Το 1626, ο Πίτερ Μίνουιτ έγινε ο πρώτος κυβερνήτης, με πρώτο του μέλημα να αγοράσει την περιοχή από τους ιθαγενείς.
Στις 24 Μαΐου, μετά από μια σύντομη μάλλον διαπραγμάτευση, αγόρασε ολόκληρο το νησί, δίνοντας ως αντάλλαγμα εμπορεύματα που είχαν αξία 60 φιορινιών, δηλαδή 24 δολαρίων. Η ιστορία αυτή έχει μείνει έως και σήμερα γνωστή από την επιστολή που έστειλε στην Dutch West India Company, γνωστοποιώντας το κατόρθωμά του.
Τα εμπορεύματα που έδωσε δεν έγιναν γνωστά. Όταν όμως αγόρασε το Στάτεν Άιλαντ, έδωσε στους ιθαγενείς κατσαρόλες, τσεκούρια, πανωφόρια και άλλα παρόμοια «πολύτιμα» αγαθά. Φυσικά, όπως αναφέρουν σύγχρονοι ερευνητές, οι ιθαγενείς δεν έμεναν ποτέ στο ίδιο μέρος με αποτέλεσμα να αγνοούν τότε την έννοια της μόνιμης ιδιοκτησίας. Έτσι, όταν οι Ολλανδοί αγόρασαν το Μανχάταν, οι ιθαγενείς πίστευαν πως τους παραχώρησαν την περιοχή για να ψαρέψουν και να κυνηγήσουν και πως κάποια στιγμή θα έφευγαν, όπως έκαναν και εκείνοι.
