Σαράντα χρόνια γιορτάζει σήμερα ο “pac-man”, το δημοφιλέστερο ηλεκτρονικό παιχνίδι όλων των εποχών..

Κοινοποίηση:
17523403-1527703443930979-3362136284686044239-n_271_orig

Πριν από σαράντα χρόνια ένα νέο παιχνίδι εμφανίστηκε στο Τόκιο, με πρωταγωνιστή ένα μεγάλο κίτρινο στρογγυλό αδηφάγο κεφάλι που τρέχει ιλιγγιωδώς σε έναν αλληλοκυνηγητό με φαντάσματα μέσα σε έναν λαβύρινθο: έτσι γεννήθηκε ο Pac-Man που έμελε να γίνει το πιο διάσημο ηλεκτρονικό παιχνίδι.

Ο στόχος του παιχνιδιού, πολύ απλός: να καταπιεί το βουλιμικό Pac-Man όλες τις μικρές τελίτσες σαν χαπάκια στους διαδρόμους του λαβυρίνθου, όπως και τα φρούτα που εμφανίζονται σε διάφορες στιγμές και να μαζέψει όσο περισσότερους πόντους μπορεί, ενώ ταυτόχρονα πρέπει να ξεφύγει από τα φαντάσματα, τα οποία γίνονται όλο και πιο γρήγορα όσο ανεβαίνει τα επίπεδα.

Η μεγαλύτερη χαρά των παικτών να όταν είναι σε θέση να καταδιώξουν και να “φάνε” τα φαντάσματα όταν εμφανίζονται όλα στη σειρά για λίγα δευτερόλεπτα, μόλις ο Pac-Man καταπιεί ένα από τα μαγικά “χάπια” που βρίσκονται στις εσοχές του λαβύρινθου.

Το παιχνίδι αρχικά ονομαζόταν “Puck-Man”, από ένα λογοπαίγνιο με τον όρο “paku”, που στα ιαπωνικά σημαίνει “καταπίνω”.

Όμως το παιχνίδι μετονομάσθηκε σε Pac-Man όταν άρχισε να κυκλοφορεί στις Ηνωμένες Πολιτείες, υπό το φόβο ότι οι παίκτες θα διασκέδαζαν και με το όνομα του παιχνιδιού, αντικαθιστώντας το αρχικό “P” με το “F” …

Ο δημιουργός του παιχνιδιού, Τόρου Ιουατάνι, εμπνεύσθηκε το σχήμα του Pac-Man όταν έπιασε για να φάει μία μικρή φέτα πίτσας και συνειδητοποίησε ότι το υπόλοιπο έμοιαζε με ένα κεφάλι με ανοιχτό στόμα.

Αρχικά το Pac-Man ήταν ένα παιχνίδι που προοριζόταν για γυναίκες και ζευγάρια– ένα τελείως διαφορετικό κοινό από εκείνο, συνήθως αρσενικού γένους, που αρεσκόταν να πυροβολεί εξωγήινους σε παιχνίδια όπως το Space Invaders, το οποίο εκανε θραύση στην Ιαπωνία και σε όλον τον κόσμο εκείνη την εποχή, δήλωσε ο ίδιος ο Ιουατάνι σε συνέντευξη στο περιοδικό Wired που δημοσιεύθηκε το 2010.

Το πρώτο μηχάνημα του παιχνιδιού αυτού είχε εγκατασταθεί σε έναν κινηματογράφο στη μοντέρνα συνοικία Σιμπούγια του Τόκιο, αντί για μία αίθουσα ηλεκτρονικών παιχνιδιών με τα άλλα βίαια παιχνίδια. Και η επιτυχία ήταν άμεση, σύμφωνα με τον ίδιον.

ΚΟΙΝΟΠΟΗΣΗ:

1 Comment

  1. Το τερματιζα….ειχε σύστημα από την μπανάνα και μετά… Αυτόματα πήγαινε το χέρι… Καθόσουν σε μια συγκεκριμένη γωνία…. Και τα φαντασματακια δεν σε τρώγανε… Άλλαζαν κατεύθυνση…

Comments are closed.