Υπό φυσιολογικές συνθήκες, όταν ένας κατηγορούμενος ακούει πως η ποινή που του επιβλήθηκε μετατρέπεται από «εις θάνατον» σε κάθειρξη (με την προοπτική να ζήσει ξανά ως ελεύθερος άνθρωπος), αισθάνεται ανακουφισμένος.
Στην περίπτωση του Κυριάκου Παπαχρόνη, όμως, λίγα πράγματα μπορούσαν πριν από 35 χρόνια να θεωρηθούν φυσιολογικά. Ούτε καν η αντίδρασή του στο δικαστήριο.
Ο διαβόητος Δράκος της Δράμας κατηγορείται για δύο βιασμούς, πέντε απόπειρες βιασμού, δύο ανθρωποκτονίες εκ προθέσεως, τρεις απόπειρες ανθρωποκτονίας, πέντε βομβιστικές επιθέσεις και έναν εμπρησμό. Καταδικάζεται σε ισόβια (με δυνατότητα αποφυλάκισης μετά από 23 χρόνια). Σχεδόν προειδοποιεί: «Στείλτε με στο απόσπασμα γιατί αν βγω έξω, πάλι τα ίδια θα κάνω»…
Ο πληγωμένος ανδρισμός
Κατά δήλωση του ίδιου, όλα ξεκίνησαν όταν ήταν 14 ετών στην Ξάνθη όπου μεγάλωσε. Η πρώτη γνωριμία του με το σεξ γίνεται -όπως συμβαίνει συχνά- σε οίκο ανοχής. Εκεί μια ιερόδουλος δεν μένει ικανοποιημένη από τις επιδόσεις του και τον αποκαλεί «ανίκανο». Πέντε χρόνια αργότερα, στις αρχές της δεκαετίας του ’80 υπηρετεί στη γειτονική Δράμα ως έφεδρος αξιωματικός στην 5η Μοίρα των ΛΟΚ. Στο μυαλό του αντηχούν ακόμη εκείνα τα λόγια που -όπως θα πει αργότερα- του γέννησαν μίσος προς τις γυναίκες.
Ήταν τόσο θολωμένος που κατά τη διάρκεια των εγκλημάτων του δεν έβγαζε την στρατιωτική στολή. Ίσως ήταν ένα κομμάτι του «τελετουργικού» εκδίκησης απέναντι στο αδύναμο φύλο. Αυτό ήταν και το στοιχείο που τελικά οδήγησε στη σύλληψή του.
Το κατηγορητήριο
Τον Σεπτέμβριο του 1981 μια ιερόδουλος βρίσκεται νεκρή, αφού πρώτα έχει βιαστεί. Ακολουθούν μαρτυρίες για νέες απόπειρες, άλλη μια δολοφονία και πλήθος άλλων περιστατικών στην ευρύτερη περιοχή. Οι Αρχές τα έχουν χάσει με την πρωτόγνωρη έκταση. Όταν τελικά συλλαμβάνεται το κατηγορητήριο είναι μακρύ. Περιλαμβάνει -εκτός του πρώτου θύματος- ακόμα απόπειρα δολοφονίας μιας γυναίκας στη Δράμα τον Δεκέμβριο του 1981, απόπειρα βιασμού και δολοφονίας μιας φοιτήτριας στη Δράμα ένα μήνα αργότερα, τον βιασμό και τη δολοφονία μιας 20χρονης φοιτήτριας στη Θεσσαλονίκη το καλοκαίρι του ’82. Επιπλέον κατηγορείται για άλλες πέντε απόπειρες βιασμού και δολοφονίας, πρόκληση σωματικών βλαβών, πέντε βομβιστικές επιθέσεις, κυρίως σε τράπεζες και εμπρησμό στο αεροδρόμιο Καβάλας.
Κι όλα αυτά μέσα σε λίγους μήνες… Ο Παπαχρόνης βρισκόταν σε έξαρση και δεν σταματούσε πουθενά. Ένιωθε τόσο ανώτερος και ανίκητος που έφτασε στο σημείο να συνδράμει ο ίδιος στις έρευνες για τον εντοπισμό του «Δράκου της Δράμας», όπως τον αποκάλεσε ο Τύπος!
Η σύλληψη και η καταδίκη
Οι μαρτυρίες των θυμάτων του περιέγραφαν έναν γεροδεμένο άντρα με στρατιωτική στολή. Μοιραία, στο μικροσκόπιο της αστυνομίας μπήκαν τα στρατόπεδα της περιοχής. Οργάνωσαν, λοιπόν, σε συνεννόηση με τους διοικητές των μονάδων, μικρές ομάδες έρευνας. Σε μία από αυτές επικεφαλής είχε τεθεί ο ίδιος ο Παπαχρόνης, ως αξιωματικός.
Τελικά, οι πληροφορίες που συνέλλεξαν δύο άλλοι αξιωματικοί οδήγησαν στα ίχνη του. Ως ύποπτος συνελήφθη ένας νεαρός έφεδρος. Το σοκ στην ελληνική κοινωνία ήταν μεγάλο κι έγινε μεγαλύτερο στην είδηση πως ο ομολόγησε. Μετά το πρώτο στάδιο άρνησης, έσπασε στην ανάκριση και παραδέχθηκε τις πράξεις του. Σύμφωνα με τις εφημερίδες, «φτιαχνόταν» από τον ήχο που έκαναν τα γυναικεία τακούνια. Κάθε βήμα του ακουγόταν ως ένα κάλεσμα. Μια ευκαιρία να επιβεβαιώσει τον ανδρισμό του. Θόλωνε, χτυπούσε, βίαζε, έφτανε στην κορύφωση και αφαιρούσε ζωές.
Με την δεδομένη ομολογία του και την παραδοχή της ενοχής του, η απόφαση του δικαστηρίου δεν προκάλεσε έκπληξη. Δις εις θάνατον και κάθειρξη 23 ετών. Η ποινή μετατρέπεται σε ισόβια και ο «Δράκος της Δράμας» δείχνει να έχει συναίσθηση του πόσο επικίνδυνος είναι για την κοινωνία. Οι δηλώσεις του μπροστά στην κάμερα φανερώνουν μια ξεκάθαρα διαταραγμένη προσωπικότητα. Σκέφτεται μόνο τον εαυτό του. Δεν θέλει να έχει «οδυνηρές εμπειρίες», θα πει. «Στα έξι μέτρα να τελειώνουμε» συμπληρώνει, κάνοντας κι ένα νεύμα σαν να πυροβολεί με το δάχτυλο.
Η γοητεία της παρανομίας
Το πρώτο διάστημα στη φυλακή ο Παπαχρόνης επιβεβαίωσε τον εαυτό του. Δεν έκανε τα ίδια, αλλά βρισκόταν στο επίκεντρο προβλημάτων που δημιουργούνταν. Καυγάδες, ταραχές, ξυλοδαρμοί αλλά και συμμετοχή σε εξέγερση κρατουμένων στην Κέρκυρα. Μια σχεδόν… τυπική καθημερινότητα για έναν καταδικασθέντα για τέτοιου τύπου εγκλήματα. Προφανώς και δεν ήταν ο πιο δημοφιλής τύπος, αλλά δεν είχαν όλοι την ίδια άποψη με τους συγκρατούμενούς του.
Κατά τη διάρκεια του εγκλεισμού του άρχισε να λαμβάνει γράμματα από γυναίκες. Και όχι απειλητικές επιστολές ή γεμάτες με ύβρεις και κατάρες. Από ό,τι αποδείχθηκε, δεν ήταν λίγα τα κορίτσια που του έστελναν ερωτικά γράμματα, γοητευμένα από το προφίλ του…Φαίνεται πως αυτή η έκφραση θαυμασμού που δεχόταν και η συνειδητοποίηση του ότι μπορούσε να προκαλέσει έλξη στο άλλο φύλο, έπαιξε το ρόλο της. Σταδιακά ο Παπαχρόνης άρχισε να «κοιμίζει» τον «Δράκο», που δεν έμοιαζε «πεινασμένος» πια. Από ταραχοποιός, μετατράπηκε σε έναν ήσυχο άνθρωπο.
Προτιμούσε να διαβάζει. Έψελνε και «σκάλιζε» τα ευαγγέλια. Συμμετείχε ενεργά στην οργάνωση και στη λειτουργία του σχολείου δεύτερης ευκαιρίας. Έδειχνε έτοιμος να αρπάξει κι αυτός τη δική του δεύτερη ευκαιρία. Ο διευθυντής του σχολείου και ο εφημέριος έκαναν λόγο για έναν άλλο άνθρωπο. Με βούλευμα -παρά την αντίθετη εισήγηση της εισαγγελέως- αποφυλακίζεται.
Μετά την αποφυλάκιση
Ο Παπαχρόνης άφησε οριστικά πίσω του το κελί του τον Δεκέμβριο του 2004. 22 χρόνια και 6 μήνες μετά την καταδίκη του. Είχε τη δυνατότητα να δικαιώσει εκείνους που υποστηρίζουν πως ο άνθρωπος δεν αλλάζει και παράλληλα να υλοποιήσει τη φρικτή υπόσχεση-απειλή τού. Κάτι τέτοιο, όμως, δεν συνέβη. Αντίθετα, εκφωνεί φανερά φορτισμένος την ακόλουθη δήλωση: “Πριν 22 χρόνια, παρασυρόμενος από την ακρισία της ηλικίας και κυρίως από τις φαυλεπήβολες συναναστροφές μου, πουλήσαμε όλοι μας τις ψυχές μας στον Εωσφόρο -όπως ο Φάουστ- κι εγώ προσωπικά έχασα, λαμβάνοντας εξοντωτική ένδικη μισθαποδοσία. Ζητώ από τη θεσπίζουσα πολιτεία από την κοινή γνώμη συγγνώμη από «μέσης ψυχής» για εκείνα τα απεχθή φορτία των ανομιών μου και υπόσχομαι στο εφεξής να διαβιώ «εν αγνεία και σεμνή πολιτεία…» και φυσικά «άμεμπτος εν παντί…»»! Hasta la vista, εν ευθέτω χρόνω»“.
Αποσύρθηκε στην επαρχία και δεν απασχόλησε ιδιαίτερα τα μίντια. Μια από τις σπάνιες εξαιρέσεις ήταν όταν κυκλοφόρησε μια φωτογραφία του στο πλευρό της Τζούλιας Αλεξανδράτου. Οι δυο τους συναντήθηκαν τυχαία σε ένα κλαμπ της Ελασσόνας. Η Τζούλια έκανε τότε (2011) τις γνωστές τουρνέ της και ο Παπαχρόνης διασκέδαζε στο μαγαζί. Τα είπαν για κάμποση ώρα και η είδηση απασχόλησε κατά βάση τα κουτσομπολίστικα περιοδικά, δίνοντας παράλληλα τη δυνατότητα για μια υπενθύμιση του ποιος ήταν ο «Δράκος της Δράμας».
Την ίδια χρονιά -και μέσω facebook- μαθαίνουμε πως αρραβωνιάζεται. Είναι άλλη μία ένδειξη πως οι γυναίκες δεν τον φοβούνται πια. Τα κοντά 14 χρόνια που έχει περάσει φυσιολογικά ως ελεύθερος άνθρωπος για την ώρα δικαιώνουν εκείνους που επιμένουν στις δεύτερες ευκαιρίες.
