Σοκάρει η Ελένη Ράντου με τη δική της εξομολόγηση στην εκπομπή «Προσωπικά» με την Έλενα Κατρίτση, καταθέτοντας τη δική της άποψη για τις καταγγελίες, που γίνονται τον τελευταίο καιρό, μιλώντας για δικές της εμπειρίες και αποκαλύπτοντας λεπτομέρειες για τη σχέση της με τον Βασίλη Παπακωνσταντίνου.
Η αγαπημένη ηθοποιός μίλησε ανοιχτά για την προσωπική της ζωή και δεν έκρυψε πως στα πρώτα της βήματα στην υποκριτική άκουσε πολλά σχόλια εξ’ αιτίας της σχέσης της με τον Βασίλη Παπακωνσταντίνου.
Οι αποκαλύψεις της Ελένης Ράντου
Για την μητέρα της είπε: «Δεν ξέρω αν είναι από κεκτημένη ταχύτητα που ακούω το όνομά μου. Κάποιες ώρες, μου τίθεται η ερώτηση ποια είμαι… Εκεί μαθαίνεις να το αντιμετωπίζεις σαν να είναι ένα μωρό δυο-τριών μηνών. Τώρα ανακαλύπτω πώς ένιωθε η κόρη μου ως μωρό μέσα από τη μητέρα μου.
Όταν είσαι στο μάτι του κυκλώνα δεν καταλαβαίνεις τίποτα. Όταν ολοκληρωθεί αυτό τότε θα σου πω πόσο σε καταβάλει. Αυτή τη στιγμή είμαι εκεί με χιούμορ, με αγάπη, με φροντίδα και δεν επιτρέπω στον εαυτό μου να ερωτηθεί αν ζορίζομαι. Και βέβαια ζορίζομαι αλλά η προτεραιότητα είναι άλλη».
Για τη σχέση της με τον Βασίλη Παπακωνσταντίνου: «Όταν τον γνώρισα δεν μπορούσα να τον δω ως σύντροφο. Όταν βρέθηκα δίπλα στον Βασίλη, λόγω της ιστορίας που είχε κι εγώ μόλις ξεκινούσα, έπρεπε να σταθώ στο ύψος μιας πολύ μεγάλης ιστορίας. Υπήρχε ένα περιβάλλον που το επέβαλε. Υπήρχε κι ένα περιβάλλον γυναικών οι οποίες ήταν έξαλλες μαζί μου. Υπήρχε ένα κλίμα από τη δισκογραφική του. Τι είχα ακούσει! Επειδή φορούσα μίνι, ήμουν φτηνιάρα, ελαφριά, ότι μάλλον είμαι κατώτερη…
Στο κομμάτι του θεάτρου ποτέ ο Βασίλης δεν έχει συμμετάσχει οικονομικά γιατί θέλω να είναι δική μου η ευθύνη. Στην πρώτη μου δουλειά, τι ότι τρώω τα λεφτά του Βασίλη γραφότανε, τι ότι έχω σχέση να τον εκμεταλλευτώ. Νομίζω ότι μου χρωστάει πάρα πολλά πίσω η κοινή γνώμη σε αξιοπρέπεια. Δεν επηρέασαν τη σχέση μας. Μου πήρε πάρα πολύ χρόνο αλλά το δούλεψα πολύ γερά ότι το πρόβλημα του άλλου είναι δικό του όχι δικό μου».
Τέλος, σχολίασε και τις καταγγελίες των συναδέλφων της, λέγοντας: «Και ποιος δεν έχει δεχτεί παρενόχληση; Σε όλους τους χώρους. Η κατάχρηση εξουσίας, η παρενόχληση, η παιδοφιλία υπάρχει σε όλη την κοινωνία. Το θέατρο έχει ενοχοποιηθεί σαν ο χώρος που συμβαίνουν μόνο αυτά.
Η τωρινή κατάσταση με έπιασε αδιάβαστη. Ήξερα για συμπεριφορές που είναι ανάρμοστες εργασιακά, ότι υπάρχουν δύσκολοι άνθρωποι. Αυτό τις λεπτομέρειες που διαβάζω δεν τις ήξερα. Προσπαθώ να πάρω απόσταση και βλέπω πώς ένα ολόκληρο σύστημα επιβραβεύει την κατάχρηση εξουσίας.
Το σύστημα έχει δώσει πολλά μπράβο σε αυτούς τους ανθρώπους και τους παραδώσει κλειδιά. Γιατί πρέπει να είσαι ένας αρρωστημένος άνθρωπος και αυτό το πράγμα να το εμπιστεύεται το σύστημα; Άρα σε ενθαρρύνει και σου δίνει θέσεις εξουσίας επειδή σε αναγνωρίζει σαν δικό του παιδί.
Για πρώτη φορά, ακούγοντας τέτοια περιστατικά, η κοινωνία αντέδρασε χωρίς να ενοχοποιήσει το θύμα. Δεν του το καταλογίζει, “α, τα ήθελες κι εσύ, καλά να πάθεις”. Υπάρχει μεγαλύτερη ευαισθησία στο σοκ που παθαίνει το θύμα. Ίσως κι αυτός είναι ένας λόγος “γιατί τώρα”».