Εκτεθειμένους αφήνει τους νέους γιατρούς καθηγητής ιατρικής στην Αγγλία αφού παραδέχεται πως έχουν χάσει την δεξιότητα τους από τις ώρες που περνούν μπροστά στους υπολογιστές.
Δεν προκειται για αστείο, αλλά για σημείο των καιρών. Οι δεξιότητες στα χέρια αναπτυσσονται και διατηρούνται με τον χειρισμό, οπότε, ατονούν όταν δεν υπάρχει πρακτικοί. Έτσι οι νέοι γιατροί φαίνεται ότι έχουν χάσει την ικανότητα να κάνουν κάτι πολύ βασικό στην επιστήμη τους: Να ράβουν ράμματα ασθενών.
«Πρόκειται για σημαντικό και ολοένα και πιο επείγον ζήτημα», είπε μιλώντας στο δίκτυο του BBC ο καθηγητής χειρουργικής Ρότζερ Νίμποουν του Πανεπιστημίου Ιμπίριαλ του Λονδίνου και συμπλήρωσε :«Κατά το παρελθόν, μπορούσαμε να υποθέσουμε ότι οι φοιτητές ιατρικής αποφοιτούσαν με κάποιες πρακτικές ικανότητες, όπως είναι η δεξιοτεχνία στις τομές και στη ραφή τραυμάτων. Αυτό δεν ισχύει πλέον».
Οι νέοι χειρουργοί στη Βρετανία, εξαιτίας του μεγάλου χρόνου που περνούν μπροστά σε οθόνες, αντί να ασκούν τα χέρια τους όπως λέει ο καθηγητής Νίμποουν, μπορεί στη θεωρία να είναι άριστοι αλλά στην πράξη, ανεπαρκείς.
Για το λόγο αυτό προτείνει την ένταξη μαθημάτων εφαρμοσμένων και εικαστικών τεχνών στις ιατρικές σχολές, έτσι ώστε οι φοιτητές να αποκτούν χειρωνακτικές δεξιότητες.
Παλιότερα οι ασκούμενοι ιατροί είχαν εμπειρίες από τα παιδικά τους χρόνια στο σπίτι ή στο σχολείο, κόβοντας υφάσματα, υπολογίζοντας τη δοσολογία μαγειρικών συνταγών, επιδιορθώνοντας σπασμένα αντικείμενα, μαθαίνοντας βασικά στοιχεία ξυλουργικής και τη σωστή χρήση εργαλείων., ενώ τώρα: « Εχω φοιτητές με άριστους βαθμούς στις εξετάσεις, οι οποίοι δεν έχουν καμία τεχνική χειρωνακτική δεξιότητα», λέει απογοητευμένος αλλά και ανήσυχος ο καθηγητής του Πανεπιστημίου Ιμπίριαλ.
