Ανατροπές στους δασικούς χάρτες για χιλιάδες χαρακτηρισμένα ως δασικά ακίνητα σε όλη τη χώρα φέρνει νέα απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας. Βάζει όρια στις αρμοδιότητες των Επιτροπών Δασολογίου και παρεμβαίνει στις αιτιολογίες αποφάσεων μερικής κυρώσεως του δασικού χάρτη. Θέτει σε αμφισβήτηση τις «χαμηλής ανάλυσης» αεροφωτογραφίες του 1945. Ταυτοχρόνως το ανώτατο ακυρωτικό δικαστήριο βγάζει εκτός δασικού χάρτη τα εντός σχεδίου ακίνητα.
Η νέα απόφαση του ΣτΕ είναι πιλότος για τις χιλιάδες υποθέσεις ακινήτων, που έχουν λάβει δασικό χαρακτηρισμό στους κυρωμένους δασικούς χάρτες για το 95% της επικράτειας. Αφορά και «στη διαδικασία επεξεργασίας αντιρρήσεων και κύρωσης των δασικών χαρτών, ανάλογα με το στάδιο στο οποίο ευρίσκεται η διαδικασία κύρωσης των δασικών χαρτών», για κάθε ακίνητο σε κάθε περιοχή.
Το ΣτΕ είναι το απώτερο και ανώτερο καταφύγιο, για όσους από τους 330.000 ιδιοκτήτες εκτάσεων έχουν καταθέσει ενστάσεις για να «ξεπρασινίσουν» τα ακίνητα τους και τελικώς οι εντάσεις τους απορριφθούν από τις Επιτροπές Εξέτασης Αντιρρήσεων (ΕΠΕΑ), όταν αυτές σε μεγάλο βάθος χρόνου ολοκληρώσουν το έργο τους, αφού στο μεταξύ χρονοτριβούν και υπολειτουργούν. Επίσης οι ιδιοκτήτες χαρακτηρισμένων δασικών ακινήτων που δεν έχουν υποβάλλει αντίρρηση έχουν δικαίωμα να προσφύγουν κατά της απόφασης μερικής ή ολικής κύρωσης του δασικού χάρτη στο ΣτΕ.
Οι προβλέψεις λοιπόν της νέας απόφασης, όσον αφορά στους κανόνες που θέτει το ΣτΕ και ακολουθεί ο ακυρωτικός δικαστής είναι καθοριστικές, για τους ενδιαφερόμενους ιδιοκτήτες και τα ανοιχτά θέματα των δασικών χαρτών.
Οι ανατροπές από τη νέα απόφαση του ΣτΕ
-Η νέα απόφαση του ΣτΕ περιορίζει την αρμοδιότητα των Επιτροπών Δασολογίου, ως προς τον δασικό χαρακτηρισμό ακινήτων, αυστηρά σε «ζητήματα τεχνικής φύσεως σχετικά με τη βλάστηση της εκτάσεως».
Ταυτοχρόνως εφόσον υπάρχουν ιδιοκτησιακά και πολεοδομικά στοιχεία θέτει σε αμφισβήτηση άλλες αιτιολογίες αποφάσεων κύρωσης του δασικού χάρτη, δείχνοντας ως αποκλειστική κατεύθυνση αυτές οι αποφάσεις να ακυρωθούν και οι υποθέσεις να επανεξεταστούν από τη διοίκηση, ώστε να αναμορφωθούν οι δασικοί χάρτες.
Στη νέα απόφαση του ΣτΕ, συγκεκριμένα σημειώνεται ότι: «Εφόσον ο ακυρωτικός δικαστής κρίνει ότι με τα στοιχεία που προσκομίζει ο ενδιαφερόμενος δεν τίθενται ζητήματα τεχνικής φύσεως σχετικά με τη βλάστηση της εκτάσεως, τα οποία θα μπορούσαν να είχαν υποβληθεί ενώπιον του αρμοδίου για την εξέταση των αντιρρήσεων διοικητικού οργάνου και να αξιολογηθούν από αυτό, αλλά ότι από τα στοιχεία αυτά κλονίζεται η αιτιολογία της αποφάσεως μερικής κυρώσεως του δασικού χάρτη, την ακυρώνει, κατά το μέρος που αφορά το επίδικο ακίνητο, και αναπέμπει την υπόθεση στη Διοίκηση, προκειμένου να εξετάσει εκ νέου, υπό το πρίσμα των νέων αυτών στοιχείων, τον δασικό ή μη χαρακτήρα του συγκεκριμένου τμήματος της χαρτογραφηθείσης περιοχής, αναμορφώνοντας κατάλληλα τον δασικό χάρτη, κατά τη διαδικασία που προβλέπουν τα άρθρα 17-19 του ν. 3889/2010 σχετικά με τη διαδικασία επεξεργασίας αντιρρήσεων και κύρωσης των δασικών χαρτών, ανάλογα με το στάδιο στο οποίο ευρίσκεται η διαδικασία κύρωσης των δασικών χαρτών».
Η νέα απόφαση του ΣτΕ, που εκδίκασε προσφυγή κατά της ένταξης στο δασικό χάρτη για ιδιοκτησία μικρής έκτασης στην Ξάνθη:
-Κρίνει ότι είναι μη νόμιμη η συμπερίληψη σε δασικό χάρτη ακινήτου εντός σχεδίου.
-Θέτει σε αμφισβήτηση τις αεροφωτογραφίες του 1945, αναφέροντας ότι η συγκεκριμένη ιδιοκτησία «βρίσκεται οριακά εκτός των ορίων του οικισμού της Παλιάς Πόλης της Ξάνθης, λόγω της χαμηλής ανάλυσης των αεροφωτογραφιών του 1945 και του πολύ μικρού εμβαδού της».
Σημειώνεται ότι η αεροφωτογράφιση του 1945 θεωρείται το πρώτο πλήρες γεωχωρικό σύνολο για όλη τη χώρα και είναι το βασικό εργαλείο για να αποτυπωθεί η κάλυψη σε παρελθοντικό χρόνο. Με την εφαρμογή του δασικού νόμου (ν.998/1979), όπως ισχύει, οι Δασικές Υπηρεσίες διαχρονικά χρησιμοποιούν τις αεροφωτογραφίες του 1945 ως ιστορική βάση για την έκδοση πράξεων χαρακτηρισμού συνεκτιμώντας, τη μορφή που είχε μια έκταση τότε, με το χαρακτήρα που διαθέτει αυτή σε ποιο πρόσφατο χρόνο.
-Αποδέχεται ως ισχυρό στοιχείο τα ιδιοκτησιακά συμβόλαια του ακινήτου, αναφέροντας ότι: «στα προσκομισθέντα από την αιτούσα, συμβολαιογραφικά έγγραφα η επίμαχη ιδιοκτησία με το επ’ αυτής ανεγερθέν κτίσμα αναφέρεται ως εντός σχεδίου». Και
-Δίνει κατεύθυνση για την εξέταση των χιλιάδων εκκρεμών εντάσεων στους δασικούς χάρτες στις ΕΠΕΑ αναφέροντας ότι: «από το περιεχόμενο των προσκομισθέντων εν προκειμένω στοιχείων, με τα οποία δεν τίθενται ζητήματα τεχνικής φύσεως σχετικά με τη βλάστηση της εκτάσεως, τα οποία θα μπορούσαν να εξεταστούν μόνο από τις Επιτροπές Εξέτασης Αντιρρήσεων, κλονίζεται η αιτιολογία της προσβαλλόμενης πράξης, κατά το μέρος που αφορά το ακίνητο της αιτούσας».
Η απόφαση του ΣτΕ
Ολόκληρο το κείμενο της απόφασης του ΣτΕ 1738 με πρόεδρο Μ. Γκορτζολίδου και εισηγητή: Μ. Μπαμπίλη, όπως δημοσιεύεται στο έγκυρο νομικό βήμα «Νόμος+ Φύση» σε περίληψη έχει ως εξής:
-«Εφόσον ο ακυρωτικός δικαστής κρίνει ότι με τα στοιχεία που προσκομίζει ο ενδιαφερόμενος δεν τίθενται ζητήματα τεχνικής φύσεως σχετικά με τη βλάστηση της εκτάσεως, τα οποία θα μπορούσαν να είχαν υποβληθεί ενώπιον του αρμοδίου για την εξέταση των αντιρρήσεων διοικητικού οργάνου και να αξιολογηθούν από αυτό, αλλά ότι από τα στοιχεία αυτά κλονίζεται η αιτιολογία της αποφάσεως μερικής κυρώσεως του δασικού χάρτη, την ακυρώνει, κατά το μέρος που αφορά το επίδικο ακίνητο, και αναπέμπει την υπόθεση στη Διοίκηση, προκειμένου να εξετάσει εκ νέου, υπό το πρίσμα των νέων αυτών στοιχείων, τον δασικό ή μη χαρακτήρα του συγκεκριμένου τμήματος της χαρτογραφηθείσης περιοχής, αναμορφώνοντας κατάλληλα τον δασικό χάρτη, κατά τη διαδικασία που προβλέπουν τα άρθρα 17-19 του ν. 3889/2010 σχετικά με τη διαδικασία επεξεργασίας αντιρρήσεων και κύρωσης των δασικών χαρτών, ανάλογα με το στάδιο στο οποίο ευρίσκεται η διαδικασία κύρωσης των δασικών χαρτών.
Από το περιεχόμενο των προσκομισθέντων εν προκειμένω στοιχείων, με τα οποία δεν τίθενται ζητήματα τεχνικής φύσεως σχετικά με τη βλάστηση της εκτάσεως, τα οποία θα μπορούσαν να εξεταστούν μόνο από τις Επιτροπές Εξέτασης Αντιρρήσεων, κλονίζεται η αιτιολογία της προσβαλλόμενης πράξης, κατά το μέρος που αφορά το ακίνητο της αιτούσας. Και τούτο διότι προκύπτουν σοβαρές αμφιβολίες ως προς τα ακριβή όρια του οικισμού και τη θέση του επίμαχου ακινήτου εντός ή εκτός των ορίων αυτού, λαμβάνοντας υπόψη ότι, η Διοίκηση στο έγγραφο των απόψεών της προς το Δικαστήριο συνομολογεί ότι δεν μπορεί να οδηγηθεί σε ασφαλές συμπέρασμα ως προς την χρήση της επίμαχης εκτάσεως, η οποία βρίσκεται οριακά εκτός των ορίων του οικισμού της Παλιάς Πόλης της Ξάνθης, λόγω της χαμηλής ανάλυσης των αεροφωτογραφιών του 1945 και του πολύ μικρού εμβαδού της, ενώ στα προσκομισθέντα από την αιτούσα, συμβολαιογραφικά έγγραφα η επίμαχη ιδιοκτησία με το επ’ αυτής ανεγερθέν κτίσμα αναφέρεται ως εντός σχεδίου. Για τον λόγο αυτό, βασίμως προβαλλόμενο, πρέπει να γίνει δεκτή η αίτηση, να ακυρωθεί η προσβαλλόμενη πράξη, κατά το μέρος που αφορά το περιληφθέν, στον κυρωθέντα χάρτη, ως δασικό τμήμα των 21,91 τ.μ. του ακινήτου της αιτούσας και να αναπεμφθεί η υπόθεση στη Διοίκηση, σύμφωνα με τις διατάξεις του ν. 3889/2010, προκειμένου η αρμόδια για την εφαρμογή της δασικής νομοθεσίας διοικητική αρχή, σε συνεργασία με την πολεοδομική αρχή, λαμβάνοντας υπόψη τα ως άνω προσκομισθέντα από την αιτούσα έγγραφα και στοιχεία, να εκφέρει αιτιολογημένη κρίση ως προς το ζήτημα αν το συγκεκριμένο ακίνητο εμπίπτει στα πραγματικά όρια του εν λόγω οικισμού της Παλιάς Πόλης της Ξάνθης, αίροντας τις σχετικές αμφιβολίες».
