Το Συμβούλιο της Επικρατείας επικύρωσε απόφαση του Διοικητικού Εφετείου με την οποία επιδικάστηκε το ποσό των 60.000 ευρώ ως χρηματική ικανοποίηση για την ηθική βλάβη που υπέστη στρατιώτης ο οποίος υπηρετούσε στην Κύπρο (ΕΛΔΥΚ) και έχασε σχεδόν την ακοή του, από την συνεχή ρίψη όλμων που πραγματοποίησε κατά την διάρκεια της άσκησης «Νικηφόρος».
Ειδικότερα, παρουσιάστηκε για να υπηρετήσει την στρατιωτική του θητεία και μετά την βασική του εκπαίδευση μετατέθηκε στο ΚΕΒΟΠ, όπου και έλαβε την ειδικότητα του χειριστή όλμου. Στην συνέχεια μετατέθηκε στο Α` Μηχανοκίνητο Τάγμα Πεζικού ΕΛΔΥΚ στην Κύπρο.
Το διάστημα που υπηρετούσε στην Κύπρο συμμετείχε στην άσκηση «Νικηφόρος». Την τελευταία ημέρα της άσκησης πίσω από ένα ύψωμα ήταν εγκαταστημένοι τριών ειδών όλμοι, δηλαδή, 120 χιλ, 4,2 ιντσών και 81 χιλ. Ο άτυχος στρατιώτης άνηκε στην ομάδα των χειριστών των όλμων 81 χιλ, που σύμφωνα με τον κανονισμό ΕΕ7-31 του Γενικού Επιτελείου Στρατού σε κάθε στοιχείο προβλέπεται να υπηρετούν τέσσερα άτομα, δηλαδή, ο στοιχειάρχης, ο σκοπευτής, ο προμηθευτής και ο γεμιστής. Πέραν αυτού προβλέπεται και ομαδάρχης αξιωματικός ή υπαξιωματικός, ενώ ο στοιχειάρχης πρέπει να είναι υπαξιωματικός και οι υπόλοιποι τρεις στρατιώτες.
Όμως, την ημέρα εκείνη της άσκησης ήταν τρία μόνο άτομα, ο προμηθευτής, ο γεμιστής και ο ίδιος ο άτυχος στρατιώτης με τη διπλή, όμως, ιδιότητα του στοιχειάρχη-σκοπευτή, λόγω έλλειψης υπαξιωματικού.
Στην άσκηση συμμετείχαν δύο όλμοι. Κατά την διάρκεια της άσκησης ο ένας όλμος έπαθε αφλογιστίας και έτσι ο δεύτερος όλμος, αυτός του προσφεύγοντα στην Δικαιοσύνη στρατιώτη, έπρεπε να καλύψει τις βολές και του πρώτου όλμου, λόγω της αφλογιστίας του, με αποτέλεσμα ο στρατιώτης να πραγματοποιήσει ακατάπαυστα 80 συνεχόμενες βολές, ανά πέντε δευτερόλεπτα.
Μόλις τελείωσε η άσκηση, ο στρατιώτης σηκώθηκε από τη θέση που είχε κατά τη διάρκεια αυτής, δηλαδή από γονυπετής σε όρθια θέση. Αμέσως, ένιωσε ζαλάδες, οξείς πόνους και στα δυο αυτιά, η ακοή του ήταν μειωμένη και δεν μπορούσε να διακρίνει ήχους.
Μετά την άσκηση πήγε στο ο ιατρείο της Μονάδας του και του δόθηκε αγωγή χωρίς αποτέλεσμα όμως, καθώς η κατάσταση της υγείας του έβαινε προς το χειρότερο, οι πόνοι στα αυτιά του οξύνονταν ολοένα και περισσότερο και η ακοή του μειωνόταν.
Στην συνέχεια στάλθηκε στο νοσοκομείο της Εθνικής Φρουράς και από εκεί στο 401 ΓΣΝ Αθηνών, όπου εκεί διαπιστώθηκε «τραύμα στα δύο ώτα». Έγιναν εργαστηριακές και κλινικές εξετάσεις από τις οποίες διαπιστώθηκε «πτώση ακοής στις υψηλές συχνότητες και εμβοές των ώτων». Υποβλήθηκε σε θεραπευτική αγωγή, αλλά και πάλι η κατάσταση της υγείας του παρέμενε στάσιμη.
Επέστρεψε στην Κύπρο, αλλά η ακοή του δεν βελτιωνόταν, παρ’ ότι οι πόνοι είχαν ελαττωθεί. Αντίθετα, η βοή στα αυτιά του παρέμενε, και επιπλέον, δεν άκουγε στις υψηλές συχνότητες.
Το πρόβλημα παρέμεινε και μετά την απόλυσή του από το Στρατό, όπου επισκέφθηκε το Κοργιαλένειο – Μπενάκειο νοσοκομείο υποβλήθηκε σε ακοόγραμμα και διαπιστώθηκε «αμφίπλευρη νευροαισθητήριος βαρηκοοία αφορώσα στις υψηλές συχνότητες (αμφίπλευροι ακουστικοί τραυματισμοί)».
Κατόπιν αυτών, προσέφυγε στην Δικαιοσύνη και ζήτησε να του καταβάλλει το Δημόσιο 88.000 ευρώ, με τους νόμιμους τόκους, για ικανοποίηση της ηθικής βλάβης που υπέστη από την παράνομη συμπεριφορά οργάνου (στρατιωτικού) του Ελληνικού Δημοσίου.
Το Διοικητικό Εφετείο Αθηνών έκρινε ότι το Δημόσιο οφείλει να του καταβάλει το ποσό των 60.000 ευρώ ως χρηματική ικανοποίηση για αποκατάσταση της ηθικής βλάβης που υπέστη από παραλήψεις στρατιωτικού. Και αυτό γιατί «τόσο η βαρηκοΐα όσο και η εμβοές δεν είναι αναστρέψιμες» και αυτό ανεξάρτητα εάν το ποσοστό αναπηρίας του δεν ξεπερνά το 5%.
Το Δημόσιο άσκησε αναίρεση στον ΣτΕ κατά της εφετειακής απόφασης, αλλά οι σύμβουλοι Επικρατείας απέρριψαν το αίτημα και όλους τους ισχυρισμούς του (παραβίαση συνταγματικής αρχής αναλογικότητας, κ.λπ.) και επικύρωσε την εφετειακή απόφαση.
