O Στέφανος Τσιτσιπάς, για τον οποίο μιλάει όλος ο κόσμος τις τελευταίες ημέρες μετά τη θριαμβευτική του πορεία στο Αυστραλιανό open, έχει απασχολήσει τα διεθνή ΜΜΕ εδώ και αρκετό καιρό.
Τα μεγαλύτερα μέσα ενημέρωσης του πλανήτη, είχαν διαισθανθεί ότι αυτός ο αθλητής θα μας απασχολούσε αρκετά με την καριέρα του. Όπως και έγινε.
Πριν από λίγους μήνες, οι New York Times είχαν φιλοξενήσει ένα άρθρο για τον Έλληνα πρωταθλητή τονίζοντας πόσο τον έχει βοηθήσει η καταγωγή του στο να γίνει ένας τόσο καλός και πειθαρχημένος παίκτης.
«Ο Τσιτσιπάς αντισταθμίζει την ελληνική και ρωσική καταγωγή του για να ανέλθει στο τένις» ήταν ο τίτλος του άρθρου. Ο πατέρας του Στέφανου Τσιτσιπά είναι Έλληνας. Η μητέρα του είναι Ρωσίδα. Και πιστεύει ότι το να είναι προϊόν δύο διαφορετικών πολιτισμών είναι το θεμέλιο για την καριέρα του στο τένις.
Όμως ποια είναι η Ρωσίδα μητέρα του, η οποία ήταν επίσης τενίστρια;
H Yulia Salnikova γεννήθηκε (στις 13/8 του 1964) στη Σοβιετική Ένωση. Ο πατέρας της, Sergej Salnikov, ήταν ποδοσφαιριστής -επιθετικός- και μάλιστα, διεθνής. Είχε κατακτήσει και μια θέση στο… club Grigory Fedotov, όπου έμπαιναν όσοι είχαν σκοράρει περισσότερα από 100 γκολ, στην καριέρα τους στο σοβιετικό πρωτάθλημα. Είχε γίνει χρυσός Ολυμπιονίκης, το 1956 και τιμήθηκε με μετάλλιο τιμής (1957). Είχε πάρει πτυχίο γυμναστή (δούλεψε ως προπονητής στην Spartak Moscow, από το 1964 έως το 1969, στην εθνική νέων της ΕΣΣΔ και αργότερα στο Αφγανιστάν), πριν αποκτήσει και αυτό του δημοσιογράφου και συνδύασε τις σπουδές του, όταν του ζήτησαν να γίνει σχολιαστής της τηλεόρασης και του ραδιοφώνου (1979-1984). Είχε γίνει ήδη, γραμματόσημο.
Η Γιούλια Αποστόλι υπήρξε Νο. 1 τζούνιορ παίκτρια στη Σοβιετική Ένωση. Εκπροσώπησε τη χώρα στο Fed Cup και μάλιστα έχει κερδίσει την Virginia Wage, κάτοχο 3 Grand Slam τίτλων, το 1981. Ωστόσο οι περιορισμοί στα ταξίδια της και οι συγκρούσεις με τους προπονητές της ομοσπονδίας – που δεν τους άρεσε το γεγονός πως τότε ο φίλος ήταν από τη Γιουγκοσλαβία – περιόρισε δραματικά τις ευκαιρίες της.
«Κάθε παίκτρια από τη Σοβιετική Ένωση είχε τέτοια προβλήματα τότε, αλλά ειδικά εγώ, ήμουν συνέχεια κάτω από το βλέμμα τους» αποκαλύπτει εκείνη. Σταμάτησε το τένις για ένα χρόνο και σπούδασε δημοσιογραφία στο πανεπιστήμιο της Μόσχας. Χαρακτήρισε αυτή την εμπειρία «πολύ απογοητευτική».
Αφού έφυγε από τη Σοβιετική Ένωση, κατάφερε να φτάσει μόνο μέχρι το Νο. 194 της παγκόσμιας κατάταξης, τον Οκτώβριο του 1990, παίζοντας περισσότερο σε πρωταθλήματα τοπικών club της Γαλλίας.
Αργότερα η Αποστόλι Σαλνίκοβα γνώρισε τον Απόστολο Τσιτσιπά, με τον οποίο παντρεύτηκε και απέκτησαν τέσσερα παιδιά.
Η συμβουλή της στον Στέφανο
«Πιστέψτε με, ο γιατρός που με βοήθησε να γεννήσω αυτό το παιδί, μου είπε πως ο Στέφανος βγήκε με το χέρι ψηλά, σαν τενίστας!», έχει πει η Τζούλια, υψώνοντας το χέρι της σα να ετοιμάζεται να κάνει smash. «Πάντα ήξερα ότι θα κάνει κάτι σχετικό με το τένις, αλλά δεν ήξερα τι».
Η μόνη συμβουλή που έδωσε ποτέ η μαμά του στον Τσιτσιπά ήταν “να μη χάσει το πάθος του. «Εγώ δεν ήμουν τόσο παθιασμένη με το σπορ και ήξερα πόσο σημαντικό θα ήταν για το παιχνίδι του και την καριέρα του, να κάνει ό,τι μπορεί να διατηρήσει την τρέλα που είχε”. Κατά τα φαινόμενα, τη διατηρεί, ενώ βάζει στα θετικά του πάθους που έχει τα ταξίδια που κάνει, ενόσω ασχολείται με αυτό που αγαπά, παρέα με τον πατέρα του και προς ένα στόχο».
Από εκεί και πέρα ανέλαβε ο Απόστολος Τσιτσιπάς, που σπούδασε προπονητική και εργαζόταν ήδη ως προπονητής του τένις. Ανέλαβε τον Στέφανο από πολύ μικρή ηλικία και όταν συνειδητοποίησε πόσο αγαπάει αυτό το άθλημα και πόσο σκληρά προθυμοποιείται να δουλέψει για να κατακτήσει την κορυφή, αποφάσισε να αφήσει στην άκρη όλες τις υπόλοιπες υποχρεώσεις του, για να αφοσιωθεί στον μεγάλο του γιο.
Και σ’ αυτό έπαιξε ρόλο η παιδεία της μητέρας του από τη Σοβιετική Ένωση, καθώς από μικρή ηλικία η Σαλνίκοβα επενέβαινε, όταν έβλεπε πως κάποια προπόνηση δεν γίνεται με την απαραίτητη σοβαρότητα. «Η μητέρα μου μου έδωσε πολύ πειθαρχία στο παιχνίδι μου. Με βοήθησε πολύ η πειθαρχία. Είναι ένα στοιχείο που δεν είναι τόσο σύνηθες στον ελληνικό πολιτισμό» λέει ο Στέφανος.
Το πιο σημαντικό για τον Στέφανο, είναι πως κατάφερε να πάρει τα θετικότερα στοιχεία και από τις δυο πλευρές. Την αυστηρή πειθαρχία της μητέρας του, αλλά και την αισιοδοξία και το θετικό πνεύμα από τον πατέρα του.
