Περισσότεροι από τους μισούς Βέλγους (56%) υποστηρίζουν την απόφαση της υφυπουργού Ασύλου και Μετανάστευσης Nicole de Moor, να σταματήσει να παρέχει καταφύγιο σε ανύπαντρους άνδρες που υπέβαλαν αίτηση ασύλου, παρά το γεγονός ότι αυτή η απόφαση έρχεται σε αντίθεση με το βελγικό και το διεθνές δίκαιο.
Η de Moor ανακοίνωσε τον Αύγουστο ότι το Βέλγιο θα σταματήσει προσωρινά να παρέχει καταφύγιο σε ανύπαντρους άνδρες αιτούντες άσυλο στο δίκτυο Fedasil, ώστε να διατηρήσει όλες τις διαθέσιμες θέσεις για οικογένειες με παιδιά.
Το μέτρο επικρίθηκε ευρέως ως «εντελώς απάνθρωπο» από όσους εργάζονται στον τομέα αυτό. Ανατράπηκε επίσης από το Συμβούλιο της Επικρατείας, αλλά το 56% των Βέλγων που ερωτήθηκαν θεώρησαν ότι ήταν παρ’ όλα αυτά μια καλή απόφαση, σύμφωνα με έρευνα της Ipsos σε αντιπροσωπευτικό δείγμα 2.600 Βέλγων ενηλίκων.
Επιπλέον, η καθηγήτρια μεταναστευτικού δικαίου και ανθρωπίνων δικαιωμάτων του UCLouvain, Sylvie Sareola, υποστήριξε ότι «τα τρωτά σημεία έρχονται αντιμέτωπα μεταξύ τους» εξαιτίας των αποτυχημένων πολιτικών.
«Πολλοί άνθρωποι δυσκολεύονται να βρουν διαμέρισμα ή σπίτι ή/και περιμένουν για κοινωνική στέγαση. Έτσι, όταν τους ρωτάμε αν είναι σωστό να αφήνουμε τους ανύπαντρους άνδρες που ζητούν άσυλο έξω, δεν σοκάρομαι που τόσοι πολλοί λένε ναι», δήλωσε η ίδια. «Υπάρχει μια πραγματική ευθύνη εκ μέρους ενός τμήματος του πολιτικού κόσμου που υποδηλώνει ότι αυτή τη στιγμή υπάρχει κρίση εισροής και όχι υποδοχής».
Στο ερώτημα αν πρέπει να αυστηροποιηθούν οι κανόνες για τους αιτούντες άσυλο, το 71% των ερωτηθέντων απάντησε ναι – κάτι που ο καθηγητής του VUB Ilke Adam χαρακτήρισε «ανησυχητικό», σε μια εποχή που «το Βέλγιο καταδικάζεται όλο και περισσότερο για τη διαχείριση της μετανάστευσης».
Σε γενικές γραμμές, πάντως, η έρευνα κατέστησε σαφές ότι το Βέλγιο εξακολουθεί να είναι αρκετά πολωμένο στο θέμα της μετανάστευσης και ότι η Φλάνδρα, ιδιαίτερα, προτιμά μια πιο αυστηρή στάση: το 78% των Φλαμανδών ερωτηθέντων θα ήθελε να δει αυστηρότερους κανόνες, σε σύγκριση με το 62% στη Βαλλονία και το 59% στις Βρυξέλλες. Για τον Roblain, αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι πολιτικά κόμματα όπως τα δεξιά κόμματα Vlaams Belang και N-VA «πολιτικοποιούν όλο και περισσότερο το μεταναστευτικό ζήτημα».
Περίπου 959 άτομα που διέμεναν παράνομα στο Βέλγιο απελάθηκαν τους πρώτους τρεις μήνες του τρέχοντος έτους σε σύγκριση με τα 502 άτομα που απελάθηκαν την ίδια περίοδο πέρυσι. Η κυβέρνηση δείχνει διχασμένη στο ζήτημα καθώς από την μια προσπαθεί να εφαρμόσει μια χαλαρή πολιτική πάνω στο ζήτημα, από την άλλη έχει να αντιμετωπίσει την διαρκή άνοδο των συντηρητικών και εθνικιστών. Στην προσπάθεια για να μειώσει τον αριθμό των εισερχομένων λαθρομεταναστών, έχει προχωρήσει σε επιχειρήσεις αποτροπής πλωτών που μεταφέρουν λαθρομετανάστες και έχει επιβάλει βαρύτερες ποινές στους διακινητές, με μικρά όμως αποτελέσματα.
Στις μεγάλες πόλεις του Βελγίου, ιδίως στις γειτονιές των μεταναστών στις Βρυξέλλες και την Αμβέρσα, ξεσπούν συχνά βίαιες ταραχές, με αποτέλεσμα υλικές ζημιές και συγκρούσεις με την αστυνομία. Χρησιμοποιείται οποιαδήποτε αφορμή, είτε πρόκειται για έναν κερδισμένο ή χαμένο ποδοσφαιρικό αγώνα είτε για τον θάνατο ενός εφήβου στη Γαλλία.
Ωστόσο, όπως τονίζουν ορισμένοι ειδικοί, η βασική αιτία αυτής της συνεχούς αναταραχής, που ενίοτε κλιμακώνεται σε ταραχές, είναι ένα βαθιά ριζωμένο και ανυπέρβλητο «μίσος προς τη Δύση, τις παραδόσεις και τις αξίες της», μεταξύ των μεταναστών που προέρχονται από χώρες εκτός Ευρώπης.
