Μία 92χρονη γυναίκα προκαλεί συγκίνηση με την κίνησή της να μην αφήσει το καμένο σπίτι της από την φωτιά στη Βαρυμπόμπη και να συνεχίσει να μένει στο σημείο μαζί με τον σκύλο της.
Η γυναίκα μένει στην αυλή του σπιτιού της και κοιμάται σε ένα ράντζο, ενώ μαζί της έχει τον σκύλο της, ενώ ένας εθελοντής πυροσβέστης τη βοηθάει σε αυτή τη δύσκολη καθημερινότητά της.
«Το αγαπάω αυτό το μέρος. Έζησα εδώ. Δεν μπορώ να ζήσω πουθενά αλλού. Ήρθα 30 χρονών και είμαι τώρα 92» δηλώνει η ίδια στον ΑΝΤ1, εξηγώντας τον λόγο που παραμένει στο πλέον κατεστραμμένο της σπίτι.
Σύμφωνα με την ίδια, έχουν προσφερθεί να τη βοηθήσουν πάρα πολλοί αλλά δεν θέλει.
Για το αν έχει κάποιο δικό της πρόσωπο που μπορεί να τη βοηθήσει, η 92χρονη κα Άννα λέει πως «Να με φιλοξενήσουν, να φάω, να κοιμηθώ έχω. Αλλά αρνούμαι να πάω, δεν θέλω».
Για τον χειμώνα που έρχεται και το τι θα γίνει η ίδια λέει πως «Κάτι θα γίνει. Δεν θα καθίσω στο κρύο. Θα πάω σε συγγενείς».
Μάλιστα, η γυναίκα αναφέρει πως τρόφιμα της πηγαίνει ο Ερυθρός Σταυρός, ενώ για την κρατική αποζημίωση δηλώνει ότι έχει κάνει αίτηση και «δεν ξέρω πότε θα τα πάρουμε (…). Αν φτάσουνε καλώς, εγώ δεν θέλω ούτε κουζίνες, ούτε τίποτα. Θέλω αυτά τα λεφτά να τα “ρίξω” στην σκεπή».
Ο εθελοντής πυροσβέστης που βρίσκεται δίπλα της από την πρώτη στιγμή, δηλώνει ότι «Είμαστε μαζί από το πρώτο λεπτό πριν καούν όλα. Ήμασταν εδώ γιατί είμαι γείτονας. Δεν μπορέσαμε να το κρατήσουμε το σπίτι της κα Άννας γιατί δεν είχαμε νερό. Ό,τι κάναμε, με κουβάδες το κάναμε. Από εκεί και πέρα μπορούμε, όμως, να τη βοηθήσουμε για να το ξαναστήσει. Ο καθένας ό,τι μπορεί βέβαια. Κι αυτό κάνουμε. Τώρα μαζεύουμε συσκευές, φαγητά, νερά, οτιδήποτε χρειάζεται, και κοιτάμε να φτιάξουμε το σπίτι με χορηγίες. Ό,τι μπορεί να δώσει ο καθένας (…) Έχουμε κι άλλους γείτονες εδώ που τη στηρίζουν την κα Άννα. Εγώ περνάω, όμως, κάθε μέρα για ό,τι χρειάζεται και μπορώ να της προσφέρω».
Μάλιστα, πρόσθεσε πως η 92χρονη δεν θέλει να φύγει από εκεί γιατί φοβάται μήπως της κλέψουν τα πράγματά της.
Γουρλομάτη διάβασε πρώτα τό λέει ή 92χρονη από τήν Βάρυμπόμπη καί μετά πάρε μιά τριχιά καί κρεμάσου.
Γιάννης Λάκων