«Χάνω τη μυρωδιά της, δεν θέλω να ξεχάσω ποτέ τη μυρωδιά της, όπως τότε, την πρώτη φορά που την κράτησα όταν γεννήθηκε…». Τα σπαρακτικά λόγια ανήκουν στη μητέρα της αδικοχαμένης Κυριακής Γρίβα, του θύματος της γυναικοκτονίας που σημειώθηκε μπροστά στο Αστυνομικό Τμήμα των Αγίων Αναργύρων και συντάραξε το πανελλήνιο.
Η τραγική μητέρα, η οποία βγήκε από την ψυχιατρική κλινική στην οποία νοσηλευόταν και βρίσκεται σε βαριά φαρμακευτική αγωγή, φαίνεται να μην μπορεί ακόμα να διαχειριστεί τον χαμό του παιδιού της. Και πώς θα μπορούσε άλλωστε;
Όπως λέει η ίδια ανάμεσα σε λυγμούς, κάθε μέρα θέλει να την πάρει τηλέφωνο, να της στείλει μήνυμα: «Πόσες φορές πήγε το δάχτυλό μου εκεί, να την πάρω τηλέφωνο. Πολλές φορές. Αν μπορούσα να γυρίσω τον χρόνο πίσω, θα πήγαινα σε εκείνη την Κυριακή όταν είχα πάει στο σπίτι της και μου έφτιαξε καφέ. Ήταν ο πιο ωραίος καφέ που είχε πιει ποτέ στη ζωή μου».
Με δυσκολία να μιλήσει αλλά απίστευτο πείσμα να ανέβει τον Γολγοθά που περνάει, εύχεται αυτή η γυναικοκτονία να τελειώσει εδώ, να είναι το παιδί της το τελευταίο θύμα.
Δύσκολα την παρακολουθείς χωρίς να σηκωθεί η τρίχα σου, να σφιχτεί το στομάχι σου, να αναρωτηθείς γιατί συμβαίνουν αυτά τα δράματα: «Θέλω να είμαι η τελευταία μάνα που κλαίει το παιδί της. Καμία άλλη μάνα… Γιατί μόνο οι μανούλες καταλαβαίνουν πόσο πολύ πονάει. Πονάει πολύ… Πάρα πολύ… Θα ήθελα πολύ να την αγκαλιάσω, να την μυρίσω, χάνω τη μυρωδιά της… Κάθε βράδυ παρακαλάω την Παναγία να μου τη στείλει στον ύπνο μου έστω ένα λεπτό να μου πει ‘μανούλα, δεν πόνεσα ρε μαμά και νιώθω όντως γαλήνη εδώ που είμαι, γιατί είμαι στην αγκαλιά της Παναγίας και προσέχω πολλά παιδάκια εδώ’».
«Πηγαίνω και χαϊδεύω τα μάρμαρα»
«Πηγαίνω και χαϊδεύω τα μάρμαρα και λέω ‘το κοριτσάκι μου, το παιδάκι μου είναι εδώ μέσα’. Γιατί το παιδί μου να είναι εκεί; Γιατί δεν βρέθηκε κάποιος να τη βοηθήσει;» αναρωτιέται χωρίς κανείς να μπορεί να της δώσει μια απάντηση ή την ανακούφιση που προσδοκά, αυτή της παραδειγματικής τιμωρίας όλων των ενόχων.
«Θέλω να πω στους εισαγγελικούς λειτουργούς, όποιοι κι αν είναι αυτοί, να κάνουν όσο μπορούν πιο γρήγορα, να ανακουφιστούμε τουλάχιστον, να πω ότι τελείωσε» αναφέρει η ίδια, ενώ νιώθει μεγάλο θυμό που «χρειάστηκαν 50 ημέρες για να ολοκληρωθεί η ΕΔΕ και να καταλήξουν στο ποιοι ευθύνονται και τώρα ο Συνήγορος του Πολίτη την στέλνει πίσω γιατί εντοπίζει πλημμέλειες».
Η Κυριακή θυσιάστηκε για να μιλήσουν κι άλλες γυναίκες, λέει η μητέρα της, «να πάρουν παράδειγμα, να φοβηθούν, να πουν ‘να μη μου συμβεί κι εμένα το ίδιο’ και να βγουν να μιλήσουν, γιατί χρειάζεται πολύ θάρρος για μια γυναίκα να βγει να καταγγείλει τον κακοποιητή της».
ΠΩΣ ΝΑ ΤΗΝ ΠΑΡΗΓΟΡΗΣΕΙΣ ΤΗΝ ΧΑΡΟΚΑΜΜΕΝΗ ΜΑΝΟΥΛΑ..ΠΟΣΟ ΣΥΓΚΙΝΗΤΙΚΑ ΤΑ ΛΟΓΙΑ ΤΗΣ..ΜΑΚΑΡΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΓΑΛΗΝΕΜΕΝΗ Η ΨΥΧΟΥΛΑ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ ΤΗΣ…🙏🙏🙏🌹🌺
ΕΓΩ ΘΑ ΤΗΝ ΕΛΕΓΑ ΑΠΟΤΥΧΗΜΕΝΗ ΜΑΝΑ…ΔΕΝ ΕΜΑΘΕ ΣΩΣΤΑ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΤΗΣ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΤΟ ΤΡΩΕΙ ΤΟ ΧΩΜΑ
Ακριβως όπως το λες. ….Ότι νά´ναι…Αιντε από δω ξύπνιοι όλοι. Κάνε τον σταύρο σου αν έχεις παιδιά και ευχήσου να μην σου τύχει.
Α ρε κακομοίρα κι εσυ. Τζάμπα έχασες το κοριτσάκι σου κι εκείνο την ζωούλα του. Κριμα, κριμα. Τίι να πει κανείς!! Ευχομαι να είναι καλύτερα εκεί από εδώ. Κάπως να αναπληρωθεί η αδικία που υπέστη σε αυτήν την ζωή. Γιατί αδικήθηκε πολύ. Ευχομαι ο Θεός να σας δίνει κουράγιο και σε ολους τους γονεις που χάνουν τα παιδιά τους.
Οσοι εχουμε χάσει δικους μας ανθρωπους (δολοφονημενους) την καταλαβαινουμε απολυτα.
Κατάραμενοι να ειναι οσοι ειναι υπευθυνοι για το θανατο της, αλλα και των δικών μας.
Μαυρη ζωή να εχουν όλοι τους!!!!
Ο πόνος να τους συντροφεύει και να μη βρισκουν ησυχια για το υπολοιπο της ζωής τους, κανενας!