Συγκλονίζει ο αδερφός του Κώστα Ηλιάκη: «Παίζαμε θέατρο στη μητέρα μου, δεν ήξερε ότι είχε πεθάνει»

Δεκαπέντε χρόνια έχουν περάσει από την ημέρα που έχασε τη ζωή του ήρωας Σμηναγός Κώστας Ηλιάκης, όταν τουρκικό μαχητικό αεροσκάφος εκτέλεσε «δολοφονικό» ελιγμό με αποτέλεσμα να συγκρουστεί με το μαχητικό αεροσκάφος F-16 του Κρητικού πιλότου, που είχε ως αποτέλεσμα να του κοστίσει την ζωή.

O αδερφός του Φίλιππος, συγκλόνισε περιγράφοντας τις στιγμές που έζησε, εκείνος και η οικογένειά του, όταν έμαθαν για το χαμό του αδερφού του. «Ήταν εθελοθυσία θα μπορούσαμε να πούμε, αυτή του Σμηναγού Ηλιάκη. 15 χρόνια πριν και ήταν σαν χθες, μετά που καταλάγιασαν οι γιορτές της Αεροπορίας, όπως και την Δευτέρα τιμήθηκαν οι πεσόντες της 115 Πτέρυγας Μάχης. Θεωρώ ότι τα τελευταία χρόνια, με αφορμή τα μνημόνια, τον κορωνοϊό, η οικονομική κρίση έχουν περάσει στην άκρη κάποιες βασικές αρχές της ύπαρξης μας και δεν είναι άλλοι από τους άνδρες της πρώτης γραμμής, εκατόμβες έχουν φύγει για να είμαστε έτσι».

Συνέστησε δε, στα σχολεία να μπαίνουν άνθρωποι της Αεροπορίας να μιλάνε με τα παιδιά, για να μαθαίνουν για το έργο τους. «Τα παιδιά πρέπει να ενημερωθούν, αυτά είναι το μέλλον μας», είπε στον Περιφερειακό Τηλεοπτικό Σταθμό CRETA.

Ο κ. Ηλιάκης μίλησε με δυσκολία για τον χαμό του αδερφού, περιγράφοντας στιγμές από τα πρώτα χρόνια του. «Είχε επιλέξει στο μηχανογραφικό μόνο την Σχολή Ικάρων, είναι γεγονός. Κάπου στο διαδίκτυο, έχω αναρτήσει μια φωτογραφία 3 ετών, με τους γονείς μας. Η ειρωνεία της τύχης είναι ότι ο πιλότος που είναι στη φωτογραφία τότε, ήταν ο εκπαιδευτής του στη Σχολή. Από μικρό παιδί του άρεσε, τον πήγαινε ο πατέρας μας αλλά ήταν περισσότερο η επαφή. Στις γιορτές της Αεροπορίας υπήρχε πολύς κόσμος, πτήσεις επιδείξεις. Ήταν πολλές οι εκδηλώσεις, τα σχολεία επισκέπτονταν και υπήρχε ενδιαφέρον. Μετά, – γι’ αυτό είπα ότι και με αφορμή την κρίση και όλα αυτά, έχει ατονίσει το ενδιαφέρον. Καλό είναι να επανέλθει. Μάλιστα, εγώ υπέγραψα σαν κηδεμόνας διότι ο πατέρας μας ήταν οδηγός έλειπε κάθε μέρα, έκανε δρομολόγια. Τον παρότρυνα να βάλει και κάτι άλλο, όπως το Ναυτικό που ήμουν κι εγώ. Εμπορικό Ναυτικό βέβαια, ήμουν εγώ».

Συγκινημένος ο κ. Ηλιάκης σημείωσε πως όταν έμαθε για τον θάνατο του αδερφού του, δεν μπορούσε να το πιστέψει. «Από την στιγμή, που δεν είναι κατασταλαγμένο, υποτίθεται ότι συγκρούστηκαν, που δεν είναι έτσι αλλά αυτό ήταν σαν πρώτη πληροφορία. Περιμέναμε να έχει σωθεί ο Κώστας, το λέγαμε και παλιότερα, ότι οι νουθεσίες μου στον Κώστα ήταν να προσέχει με τη μηχανή του και όχι το αεροσκάφος. Δεν μίλαγε, δεν πρόβαλε αυτό που ήταν, αυτοί που έπρεπε το ήξεραν. Εγώ δεν μπορούσα να το πιστέψω, ήμουν στην Αθήνα, τότε, δεν το πίστεψα πήγα κατευθείαν στο αεροδρόμιο».

Μάλιστα, όπως αποκάλυψε ο κ. Ηλιάκης, η μητέρα του έμαθε για τον θάνατο του γιου της 8 ημέρες μετά. «Έγινε η κηδεία, γιατί και αυτή την επιδιώξαμε. Επειδή βρέθηκαν τμήματα του Κώστα, δεν θέλω να τα θυμάμαι, αλλά η μητέρα μου το έμαθε τελευταία στιγμή. Υποτίθεται χαλάσαμε την τηλεόραση, βγάλαμε το τηλέφωνο, φίλοι εκεί κοντά, δεν άφηναν κανένα να περάσει. Παίζαμε και θέατρο».

Ο κ. Ηλιάκης εξήγησε ότι με τον αδερφό του είχε 18 ολόκληρα χρόνια διαφορά, «θα μπορούσε να ήταν και παιδί μου» σημείωσε χαρακτηριστικά. «Ο Κώστας ήταν το μικρό παιδί, τον λάτρευε η μάνα μας. Είχε ήδη πρόβλημα υγείας, οπότε αν το μάθαινε θα είχαμε θέμα, οπότε το αφήσαμε για την τελευταία στιγμή και έπρεπε να κρυβόμαστε από όλους. Γι’ αυτό ακολουθήθηκε και η εξέταση DNA. Γι’ αυτό υπάρχει και η μεγάλη διαφορά, 23 του μήνα έχουμε νεκρό και 31 του μήνα κηδεία. Είναι θλιβερή ιστορία, μακάρι να μη συμβεί σε άλλο».

Συγκλονιστικά τα όσα ανέφερε ο κ. Ηλιάκης, λέγοντας πως ακόμη υπάρχει η αίσθηση ότι κάπου θα συναντηθεί ξανά με τον αδερφό του. «Είναι απίστευτο, με τον τρόπο που έγινε, γιατί κάθε δυστύχημα – γιατί το ατύχημα δεν είναι δόκιμος όρος. Εδώ έχουμε θύτη και θύμα, ο Σμηναγός, εκτελούσε την αποστολή του, τα ξέρουν όλοι» τόνισε μεταξύ άλλων λέγοντας πως δεν έχασε μόνο η οικογένεια του τον Κώστα, αλλά η πατρίδα και η αεροπορία.

Κλείνοντας, ο κ. Ηλιάκης υπογράμμισε πως είναι θέση και πρόταση του αλλά και πολλών συναδέλφων του Σμηναγού, να μεταφερθεί το παράδειγμα του στους νέους για να καταλάβουν τι είναι ακριβώς η Αεροπορία. «Γιατί παλεύουμε και βεβαίως θα ήταν πρόθυμοι αρκετοί συνάδελφοι του, εν αποστρατεία να μπορέσουν να μιλήσουν όχι μόνο δημόσια αλλά και σε εκδηλώσεις σε σχολεία».