Συγκλονίζουν οι περιγραφές του Π. Πετράκη για τον παρολίγο πνιγμό: ‘Έβλεπα μαυροκόκκινες εικόνες”

Κοινοποίηση:
IMG_3955 - Παναγιώτης Πετράκης

Ο Παναγιώτης Πετράκης, σε μια πρόσφατη συνέντευξή του στο περιοδικό Λοιπόν και στον δημοσιογράφο Παναγιώτη Βαζαίο, μοιράστηκε αναμνήσεις και σκέψεις από τη ζωή του. Σε μια ιδιαίτερα συγκινητική στιγμή, περιέγραψε πώς άκουσε μια μουσική να προέρχεται από μακριά, η οποία τον οδήγησε σε αναδρομές στις πιο έντονες στιγμές της ύπαρξής του.

 

Ο γνωστός καλλιτέχνης δεν δίστασε να αποκαλύψει και μια δραματική εμπειρία που είχε κατά τη διάρκεια συνεργασίας του με την Άννα Βίσση. Συγκεκριμένα, ανέφερε ότι βρέθηκε κοντά στο να πνιγεί, γεγονός που τον σημάδεψε και του υπενθύμισε την ευθραυστότητα της ζωής και την ανάγκη για προσοχή στις επιλογές μας.

Η συνέντευξη αυτή προσφέρει στους αναγνώστες μια μοναδική ευκαιρία να γνωρίσουν καλύτερα τον Παναγιώτη Πετράκη, όχι μόνο ως καλλιτέχνη αλλά και ως άνθρωπο που έχει βιώσει σημαντικές στιγμές που διαμόρφωσαν την προσωπικότητά του.

 

Είναι αλήθεια ότι παραλίγο να πνιγείς πάνω στη σκηνή όταν έπαιζες στο θέατρο τους «Δαίμονες» με την Άννα Βίσση;

Αλήθεια είναι. Δεν έγινε μόνο μια φορά, αλλά δυο φορές κινδύνεψα να πνιγώ πάνω στη σκηνή. Έκανα τον Ντάνιελ που στο τέλος αυτοκτονεί. Κρεμιόμουν με ένα σεντόνι γύρω από τον λαιμό. Ήταν δικό μου το λάθος. Από μέσα φορούσα ένα ορειβατικό γιλεκάκι που με κρατούσε. Το σεντόνι το έδενα εγώ γύρω από τον λαιμό μου κάθε βράδυ. Εκείνες τις δυο φορές το έδεσα πιο κοντά στον λαιμό μου από ότι έπρεπε. Όταν λοιπόν τράβηξαν το κρεβάτι από κάτι κι έπεσα, με πίεζε στον λαιμό αλλά μπορούσα να αναπνεύσω.

Έλεγα «ΟΚ, πεθαμένος είμαι, ας χαλαρώσω να μην φαίνομαι τεντωμένος». Μόλις χαλάρωσα, λοιπόν, χαιρέτησα κανονικά. Έβλεπα μαυροκόκκινες εικόνες μπροστά μου και άκουγα μια μουσική να έρχεται από το βάθος μακριά. Εκείνη τη στιγμή έβλεπα επίσης άτακτες φλασιές από τη ζωή μου. Εικόνες από την παιδική μου ηλικία, από τον στρατό και τη δραματική σχολή, από τις παραστάσεις μου. Έρχονται να με ξεκρεμάσουν λοιπό αλλά για να γίνει αυτό έπρεπε να τους βοηθήσω εγώ. Δηλαδή βοηθούσα με το βάρος μου και μετά με ξάπλωναν στο κρεβάτι, εγώ ήμουν όμως τελείως αναίσθητος. Κατάλαβαν ότι κάτι δεν πάει καλά. Κατάφεραν να με λύσουν και μόλις έβγαλαν το σεντόνι από τον λαιμό μου επανήλθα σιγά σιγά

Η Άννα Βίσση το έμαθε αυτό; Πως αντέδρασε;

Φυσικά και το έμαθε και είχε τρομάξει πάρα πολύ.

Πηγή εικόνας: NDP Photo

ΚΟΙΝΟΠΟΗΣΗ:

Leave a Response