Τη δική της συγκλονιστική μαρτυρία για όσα έζησε στην Τουρκία μετά τον σεισμό έδωσε μία ελληνίδα διασώστρια από τη Θεσσαλονίκη, η οποία -μόλις δύο ημέρες μετά τον φονικό σεισμό- έσπευσε στη γείτονα χώρα μαζί με άλλους εθελοντές, για μια από τις δυσκολότερες αποστολές που έπρεπε να φέρουν εις πέρας.
Ειδικότερα, οι 27 εθελοντές της Ελληνικής Ομάδας Διάσωσης, από τη Σάμο, τη Σπάρτη, την Αθήνα, την Κρήτη, τη Θεσσαλονίκη είχαν συγκεντρωθεί το βράδυ της Τετάρτης (8/2) στα γραφεία της ΕΟΔ στην περιοχή της Βούλγαρη.
Ανάμεσά τους και η 36χρονη Δανάη – Φωτεινή Μαυρουδή, φυσικοθεραπεύτρια και δασκάλα γιόγκα από τη Θεσσαλονίκη, η οποία λίγο πριν είχε αποχαιρετήσει τον σύζυγό της και την οικογένειά της και ετοιμαζόταν για το ταξίδι. Είχε δει εικόνες από την Τουρκία στην τηλεόραση, ωστόσο γνώριζε ότι τίποτα δεν συγκρίνεται με την εμπειρία του να είσαι στο πεδίο και να βιώνεις από κοντά τον ανθρώπινο πόνο.
«Η απόφαση ήταν πολύ δύσκολη για μένα. Στην αρχή σκεφτόμουν να μην πάω. Με πίεσε και ο άντρας μου στο να λάβω την τελική απόφαση», αναφέρει η Δανάη στο thestival.gr. Η στήριξη του άντρα της και η ανάγκη να σταθεί πλάι στους συναδέλφους της ήταν εκείνα που την οδήγησαν στο να λάβει την μεγάλη απόφαση. «Ο άντρας μου είπε ‘δεν υπάρχει περίπτωση να το χάσεις αυτό, είσαι πολύ σημαντική για να πας εκεί να συντονίσεις το κομμάτι των πρώτων βοηθειών. Θα πας’. Έφυγα με πολύ μεγάλη δυσκολία γιατί θα άφηνα τους δικούς μου ανθρώπους», προσθέτει η διασώστρια.
Η αποστολή της Ελληνικής Ομάδας Διάσωσης, μαζί με τη σκυλίτσα διάσωσης, Speedy, ξεκίνησε από τη Θεσσαλονίκη για Τουρκία το βράδυ της Τετάρτης 8 Φεβρουαρίου και έφτασε στο αεροδρόμιο της Κωνσταντινούπολης την αμέσως επόμενη το πρωί. «Στο αεροδρόμιο μας σκλάβωσαν με την εξυπηρέτησή τους διότι είχαμε 1,5 τόνο εξοπλισμό, ομαδικό και ατομικό. Μας βοήθησαν να τα ξεφορτώσουμε, να τα φορτώσουμε και πήγανε κατευθείαν να γίνει το τσεκ ιν και από εκεί για την πτήση που είχαν βάλει για να εξυπηρετήσει εμάς και μία άλλη διασωστική», εξηγεί η Δανάη.
Όταν η ελληνική αποστολή ξεκινούσε από Κωνσταντινούπολη για Άδανα μια αεροσυνοδός έκλαιγε και τους ευχαριστούμε. «Ήταν το πρώτο σοκ για το πως το βιώνουν αυτοί οι άνθρωποι που πρέπει να συνεχίσουν τη ζωή τους σε μία χώρα που έχει χιλιάδες νεκρούς», λέει η 36χρονη επικεφαλής των πρώτων βοηθειών της ΕΟΔ.
Από την Κωνσταντινούπολη έφτασαν στα Άδανα. Ο αρχικός προορισμός τους ήταν η Αντιόχεια αλλά τελικά τους έστειλαν στη Αντιγιαμάν. Χρειάστηκαν 10 ώρες για να διασχίσουν μια διαδρομή 260 χιλιομέτρων λόγω της κινητοποίησης από τον κρατικό μηχανισμό και από μέλη άλλων διασωστικών. Στην διαδρομή έβλεπαν πόλεις και χωριά ισοπεδωμένα. Γκρεμισμένα σπίτια και πολυκατοικίες ερείπια. «Όταν φτάσαμε οι εικόνες ήταν δραματικές.
Μία πόλη φάντασμα. Άνθρωποι γύρω από τις φωτιές προσπαθούσαν να ζεσταθούν σε θερμοκρασίες -15 βαθμών Κελσίου. Πήγαμε στην νομαρχία της πόλης όπου η Πολιτική Προστασία της Τουρκίας, η AFAD, μας έδωσε τις οδηγίες για το πού θα στήσουμε τον καταυλισμό μας για να ξεκινήσουμε να επιχειρούμε. Μια ομάδα πέντε ατόμων από εμάς μαζί με την σκυλίτσα διάσωσης μπήκαν στο πεδίο και οι υπόλοιποι πήγαμε στο μέρος που μας επέδειξαν για να γίνει ο καταυλισμός μας. Μας έδωσαν ένα χώρο μέσα στα τούρκικα πετρέλαια που ήταν έναν χώρος προστατευμένος, οι άνθρωποι ήταν εξυπηρετικοί, υπήρχαν τουαλέτες με τρεχούμενο νερό, είχε μαγειρείο κοντά μας. Ήταν ιδανικές οι συνθήκες για μια τέτοια αποστολή σε ένα μέρος που δεν ξέρεις τι θα αντιμετωπίσεις», περιγράφει η διασώστρια.
Η Δανάη, η οποία είναι μέλος της Ελληνικής Ομάδας Διάσωσης εδώ και 15 χρόνια, είχε αναλάβει το κομμάτι του συντονισμού των μελών που είχαν εξειδίκευση στις πρώτες βοήθειες. Τις ημέρες που έμεινε στην Αντιγιαμάν παρείχε τις πρώτες βοήθειες σε διασώστες που είχαν ελαφρούς τραυματισμούς από την χρήση εργαλείων, καθώς και σε ένα διασώστη που είχε σπάσει το χέρι του. «Είχαμε διασώστες με σοβαρή υποθερμία, ήταν πολλές οι ώρες αναμονής σε ακραίες συνθήκες. Υπήρχαν άτομα τα οποία είχαν πάνω από δύο με τρία 24ωρα να κοιμηθούν», λέει η επικεφαλής των πρώτων βοηθειών της ΕΟΔ.
Άνθρωποι έμεναν έξω από τα γκρεμισμένα σπίτια με αναμμένες φωτιές για να είναι κοντά όταν θα βγάλουν από τα συντρίμμια τους δικούς τους ανθρώπους. Όπως περιγράφει, μία από τις πιο δύσκολες στιγμές ήταν όταν οι διασώστες ανέσυραν νεκρούς από τα χαλάσματα. «Όταν ανέσυραν κάποιο νεκρό, μαζευόντουσαν όλοι, συγγενείς, γνωστοί, φίλοι. Άνθρωποι ούρλιαζαν και έκλαιγαν. Δεν υπήρχε ούτε ένας που να είχε χάσει δικό του άνθρωπο», αναφέρει. Οχήματα με πράσινους φάρους σαν ασθενοφόρα μετέφεραν τους νεκρούς.
Η ομάδα βοήθησε στην ανάσυρση τριών ατόμων που βγήκαν ζωντανοί από τα χαλάσματα. Ενός αγοριού, το οποίο προσπαθούσαν πάνω 24 ώρες να το βγάλουν από τα συντρίμμια και δύο γυναικών που βρίσκονταν ακριβώς δίπλα. Αν ζητούσαν από τους εθελοντές να μείνουν και άλλες ημέρες για να βοηθήσουν θα το έκαναν χωρίς δεύτερη σκέψη. «Μακάρι να μπορούσαμε να μείνουμε εκεί βοηθήσουμε και άλλους», λέει η Δανάη.
Συνολικά, η ΕΟΔ επιχείρησε σε 13 κτίρια που είχαν καταρρεύσει, λειτουργώντας πάντα υπό τις οδηγίες της τουρκικής AFAD και χρησιμοποιώντας όλο το διασωστικό εξοπλισμό που είχε στη διάθεσή της.
Στην Κωνσταντινούπολη τα μέλη της Ελληνικής Ομάδας Διάσωσης δέχτηκαν το πιο ζεστό χειροκρότημα από τον κόσμο. Στην Αντιγιαμάν άνθρωποι που δεν είχαν σπίτια και κοιμόντουσαν στα αυτοκίνητα τους, τους προσέφεραν φαγητό, ζεστό τσάϊ και τους έλεγαν «ευχαριστώ». Ένα «ευχαριστώ» που ήταν δίπλα τους σε εκείνες τις στιγμές, που βοηθούσαν την χώρα τους σε μια πρωτοφανής καταστροφή, που δεν τους άφησαν μόνους. «Ήταν συγκινητικό αυτό που βιώσαμε, κλαίγαμε όλοι μας, ήταν απίστευτη η αγάπη που δεχόμασταν από τους ανθρώπους εκεί», λέει συγκινημένη η Δανάη.
