Ο Λουίς Φαν Χάαλ έχει γράψει χρυσές σελίδες στην ιστορία του ποδοσφαίρου μέσω της μακράς και άκρως πετυχημένης προπονητικής διαδρομής του, με τον ίδιο να έχει αποχωρήσει από τη δράση εδώ και μερικά χρόνια και να έχει αφοσιωθεί αποκλειστικά στον μεγαλύτερο αγώνα που μπορεί να δώσει ένας άνθρωπος.
Αυτόν για τη ζωή του, με τον εμβληματικό Ολλανδό να έχει κάνει γνωστό πριν από μία διετία ότι πάσχει από επιθετικό καρκίνο του προστάτη και να παίρνει μέρος -σε συνεργασία με την διευθύντρια του “Centro Nacional de Investigaciones Oncológicas”- στο “Always Positive”, ντοκιμαντέρ που δημιουργήθηκε για να γνωστοποιήσει στο κοινό την εν λόγω ασθένεια κα να συγκεντρωθούν χρήματα στο πλαίσιο της καταπολέμησής της.
“Πάντα έδειχνα πολύ νέος, γι’ αυτό φαίνομαι τόσο καλά (γέλια). Η μητέρα μου πέθαινε και μέχρι την τελευταία στιγμή είχε ένα πρόσωπο σαν λουλούδι. Κανείς δεν μπορούσε να δει ότι ήταν άρρωστη. Και εγώ έχω το ίδιο πρόβλημα. Ή την ίδια τύχη.
Ζω με την ασθένεια εδώ και κάτι παραπάνω από τρία χρόνια, με ακτινοβολίες, ενέσεις ορμονών, εγχειρήσεις, με καθετήρες και σακούλες ούρων. Είναι απίστευτο, αλλά μπορώ να το αντιμετωπίσω. Το έχω καταφέρει, και μπόρεσα να το κάνω ακόμα και να δουλεύω κατά τη διάρκεια του τελευταίου Παγκοσμίου Κυπέλλου (σ.σ. στο Κατάρ το 2022).
Νομίζω μάλιστα ότι κατά τη διάρκεια του Παγκοσμίου Κυπέλλου τα κατάφερα ακόμα καλύτερα, επειδή είχα έναν στόχο. Και με τη διαδικασία του καρκίνου είναι το ίδιο όπως και με τη διαδικασία του να είσαι προπονητής, αναζητάς έναν στόχο.
