«Όλοι με μισούν γιατί έχω παρουσιαστεί ως Μήδεια», ανέφερε μεταξύ άλλων κατά την διάρκεια της απολογίας της η Ρούλα Πισπιρίγκου
Με ερωτήσεις σχετικά με τη νοσηλεία της Μαλένας, στο ογκολογικό νοσοκομείο «Ελπιδα» τον Μάρτιο του 2019, συνεχίστηκε η απολογία της Ρούλας Πισπιρίγκου στο Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο Αθηνών.
Η κατηγορούμενη περιέγραψε ένα περιστατικό σπασμών της Μαλένας αμέσως μετά τη διενέργεια εξετάσεων μέσα στο νοσοκομείο.
«Το παιδί όταν ήρθε στο δωμάτιο είχε σπασμούς, τιναζόταν και χέρια και πόδια, ήμουν εγώ μέσα μαζί με τον πατέρα της. Ξαφνικά το παιδί σαν να τρελάθηκε, προσπαθούσαμε να την κρατήσουμε. Αυτό κράτησε ένα δίλεπτο, φωνάξαμε και δυο νοσοκόμες. Εγώ της κρατούσα τους ώμους και ο πατέρας της τα πόδια. Το παιδί φώναζε, «μαμά», «μπαμπά», «άσε με, δε θέλω», ήταν αντιδραστική. Ο Μάνος άνοιξε την πόρτα και φώναξε και ήρθαν δύο νοσηλεύτριες. Οι νοσηλεύτριες έμειναν περίπου 3-4 λεπτά, το παιδί σταδιακά ηρέμησε και άρχισε το παιδί να έχει σαν παραλήρημα, σαν παραισθήσεις», ανέφερε η Ρούλα Πισπιρίγκου.
Σε κλάματα ξέσπασε η Ρούλα Πισπιρίγκου όταν στη δικαστική αίθουσα προβλήθηκε βίντεο από τη νοσηλεία του παιδιού, στο οποίο απεικονίζεται – σύμφωνα με την κατηγορούμενη – το παραλήρημα του παιδιού μετά την εξέταση. Στο βίντεο ακούγεται η φωνή της Μαλένας να μιλάει με τον πατέρα της.
«Το παιδί ρώτησε «γιατί βλέπω δύο μπαμπάδες;» και έτσι καταλάβαμε ότι κάτι γίνεται. Και μετά είπε μόνη της, ξαφνικά, την προσευχή που έλεγε στο σχολείο», είπε η κατηγορούμενη.
Βροχή ερωτήσεων δέχτηκε από την Πρόεδρο σχετικά με την ύπαρξη ή μη σπασμών στη Μαλένα, αμέσως μετά την εξέταση που υποβλήθηκε.
Πρόεδρος: Η περιγραφή του κ. Δασκαλάκη διαφέρει, λέει ότι το παιδί είχε απλώς μια υπερένταση, ότι δεν μπορούσατε να κρατήσετε το παιδί στη στάση που έπρεπε και ότι οι γιατροί σας είπαν ότι είναι φυσιολογικό αυτό. Είπαμε στους γιατρούς ότι το παιδί δε συνεργαζόταν και είπαν ότι συμβαίνει αυτό. Και λέει ότι όλο αυτό κράτησε μέχρι να βάλετε το παιδί να κάτσει κανονικά. Δηλαδή ότι δεν υπήρχαν σπασμοί, αλλά το παιδί απλώς δε συνεργαζόταν. Αυτή η διαφορά στις περιγραφές, πως την εξηγείτε;
Κατηγορούμενη: Στη μήνυση που έχουμε κάνει για σπασμούς μιλάει. Τώρα γιατί εδώ το διαφοροποιεί, δεν το ξερω.
Πρόεδρος: Πώς γίνεται να υπάρχει αυτή η διάσταση;
Κατηγορούμενη: Θεωρώ ότι δεν υπάρχει διάσταση, απλώς το λέει με άλλα λόγια. Αφού λέει για τις νοσηλεύτριες, τα λέει τα υπόλοιπα.
Πρόεδρος: Οι γιατροί είπαν ότι το παιδί δεν είχε σπασμούς, δεν είχε τίποτα και ότι αυτό το πράγμα δεν τέθηκε ποτέ υπόψην τους.
Κατηγορούμενη: Δηλαδή οι νοσηλεύτριες δεν είδαν σπασμούς; Μήπως το αποκρύπτουν; Γιατί μήπως αυτό δεν ήταν κάτι φυσιολογικό; Μήπως θέλουν να συγκαλύψουν; Δεν γίνεται δύο άτομα να βλέπουμε δύο διαφορετικά πράγματα. Δεν καταλαβαίνω γιατί ο Δασκαλάκης έλεγε άλλα στη μήνυση του τότε και άλλα τώρα.
Η Ρούλα Πισπιρίγκου ρωτήθηκε για τη σίτιση του παιδιού και τις παρενέργειες, αμέσως μετά τη χημειοθεραπεία στην οποία υποβλήθηκε.
«Δε γίνεται με τη δεύτερη χημειοθεραπεία τα μαλλιά του παιδιού να πάνε από τη μέση στο λαιμό. Δε γίνεται και low risk και τόσο ισχυρό σχήμα. Αυτό μας είπαν και για αυτό την κουρέψαμε» είπε η Ρούλα Πισπιρίγκου, προσθέτοντας πως όταν έγινε η σχετική συζήτηση δεν είχε πέσει ούτε μία τρίχα από τα μαλλιά της κόρης της και συνεπώς εκείνη ήταν αντίθετη στο να κουρευτεί.
«Ας έφευγε η πρώτη τούφα και θα την κούρευα τότε. Όχι να έρθουν και την κουρέψουν πριν κάνει καν την πρώτη χημειοθεραπεία» πρόσθεσε επίσης η Ρούλα Πισπιρίγκου.
Πρόεδρος: Το παιδί είχε κανονική σίτιση, λέει ο φάκελος της.
Κατηγορούμενη: αν θεωρείτε καλή σίτιση ένα σουβλάκι και έφαγε λίγο και ότι είχε ορό…
Ιδιαίτερη έμφαση δόθηκε από την πρόεδρο στα όσα συζητήθηκαν τότε μεταξύ του ζευγαριού, σχετικά με την πρόταση του Μάνου Δασκαλάκη για παραμονή της Ρούλας Πισπιρίγκου στην Αθήνα, όσο χρειαζόταν να νοσηλευτεί η Μαλένα.
Κατηγορούμενη: Δεν υπήρχε σαν σκέψη ακόμα. Ηξερα ότι πίσω θα ήταν οι παππούδες και θα φρόντιζαν την Τζωρτζινα πλήρως. Οπότε δεν είχα σκεφτεί το μετά.
Πρόεδρος: Σήμερα ποια θα ήταν για εσάς η καλύτερη επιλογή;
Κατηγορούμενη: Ανάλογα τι θα μας έλεγαν οι γιατροί… Απλά είχε αναφερθεί αυτή η πρόταση, δεν το αναλύσαμε τι θα κάναμε, γιατί δεν προλάβαμε
Πρόεδρος: Αν σας έλεγε να μείνει στην Αθήνα, θα ήσασταν σύμφωνη εσείς;
Κατηγορούμενη: Μπορεί και να το έκανα, μπορεί και να μην το έκανα, δεν ξέρω.
Σε σημείο της απολογίας της ξέσπασε όταν ερωτήθηκε γιατί τα όσα εκείνη υποστηρίζει έρχονται σε αντίθεση με καταθέσεις άλλων μαρτύρων. «Όλοι εδώ μέσα μπορεί να με μισούν. Είναι δεδομένο ότι όλοι με μισούν γιατί έχω παρουσιαστεί ως Μήδεια. Ρωτήστε τη συνήγορο μου που μου έλεγε να πω τη λέξη… που με ρωτούσε «Παιδί μου τα σκότωσες τα παιδιά;» και δεν μπορούσα να το ξεστομίσω, να πω τη λέξη «σκοτώνω». Ειλικρινά αν ήσασταν στην άλλη δίκη θα καταλαβαίνεται τι σημαίνει μίσος, προκατάληψη και μια καταδίκη 7-0 σε βάρος μου» είπε φορτισμένη.
Λίγο αργότερα, ξέσπασε ξανά όταν ερωτήθηκε για τον παιδότοπο στον οποίο έπαιζε η Μαλένα. «Δεν μπορώ να ακούω αυτό το «έπαιζε και έτρωγε το σουβλάκι». Είναι αυτό που βλέπετε στη φωτογραφία «παιδότοπος»; Γιατί λησμονούμε ότι είμαστε σε ένα ογκολογικό νοσοκομείο. Δεν έπαιζε το παιδί. Αυτό ήταν ένας χώρος για να βγαίνουν από τον θάλαμό τους να βλέπουν λίγο χρώμα», είπε η κατηγορούμενη.
