Νέα έρευνα από επιστήμονες στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου του Τέξας έδειξε ότι η καρδιά ενός αστροναύτη που πέρασε σχεδόν ένα χρόνο στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ISS) συρρικνώθηκε παρά το γεγονός ότι ο ίδιος έκανε τις προβλεπόμενες σωματικές ασκήσεις όσο ήταν στο διάστημα.
Σύμφωνα με την σχετική έκθεση και ενώ η NASA ετοιμάζεται να στείλει ανθρώπους στον Άρη το 2030, οι ερευνητές εξετάζουν τις φυσικές επιπτώσεις του να περνάει κανείς μεγάλες περιόδους στο διάστημα.
Τα αποτελέσματα λέγεται ότι είναι συγκρίσιμα με εκείνα που ανακάλυψαν οι συγγραφείς της μελέτης σε έναν κολυμβητή μεγάλων αποστάσεων, ο οποίος πέρασε σχεδόν ένα χρόνο προσπαθώντας να διασχίσει τον Ειρηνικό Ωκεανό!
Αυτή η νέα έρευνα, που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Circulation, δείχνει ότι ο Scott Kelly, συνταξιούχος αστροναύτης πλέον, έχανε εβδομαδιαία κατά μέσο όρο 0,74 γραμμάρια από την μάζα της αριστερής κοιλίας της καρδιάς του κατά τη διάρκεια των 340 ημερών που πέρασε στο διάστημα από τις 27 Μαρτίου 2015 έως την 1η Μαρτίου 2016.
Λειτουργική η καρδιά του παρά τη συρρίκνωσή της
Η συρρίκνωση της καρδιάς του αστροναύτη συνέβη παρά το εβδομαδιαίο πρόγραμμα άσκησης με διάδρομο, ποδηλασία και ασκήσεις αντίστασης για έξι ημέρες.
Ωστόσο, σύμφωνα με τον καθηγητή δρ. Benjamin Levine, παρά τη συρρίκνωση, μαζί με μια αρχική μείωση της διαστολικής διαμέτρου της αριστερής κοιλίας όταν ήταν χαλαρή για να γεμίσει με αίμα, η καρδιά του αστροναύτη μπόρεσε να προσαρμοστεί σχετικά καλά.
Είπε, ότι η καρδιά ατρόφησε και έγινε λίγο μικρότερη. Ο δρ. Levine εξήγησε επίσης ότι πιστεύει ότι αυτό είναι ενθαρρυντικό για μια διαστημική πτήση μεγάλης διάρκειας. Δείχνει ότι ακόμη και μετά από ένα χρόνο στο διάστημα, η καρδιά προσαρμόζεται σχετικά καλά.
Καρδιακή προσαρμογή στο διάστημα
Τέτοιες μειώσεις στο μέγεθος της καρδιάς παρατηρούνται επίσης σε ασθενείς που υποβάλλονται σε αυστηρή ανάπαυση στο κρεβάτι και σταθεροποιούνται με την πάροδο του χρόνου, δήλωσε ο δρ. Levine. Πρόσφατα, ολοκλήρωσε μια άλλη μελέτη που διερεύνησε την λειτουργία και τη δομή της καρδιάς σε περίπου 13 αστροναύτες που πέρασαν έξι μήνες στον διαστημικό σταθμό.
Η μελέτη έδειξε ότι η καρδιακή προσαρμογή στο διάστημα διέφερε από τον έναν αστροναύτη στον άλλο. Εκείνοι με καλύτερη φυσική κατάσταση έχασαν μυϊκή μάζα ενώ ήταν στο διάστημα, αλλά όχι τόσο πολύ, όσο με το να ήταν σε αυστηρή ανάπαυση στο κρεβάτι. Οι αστροναύτες σε χειρότερη φυσική κατάσταση είχαν στην πραγματικότητα αύξηση μυϊκής μάζας.
Ο δρ. Levine είπε ότι όλα βασίζονταν στο πόσο εργάζεται που έκανε η καρδιά ενός αστροναύτη στο διάστημα συγκριτικά με το πόσο εργάζεται στη Γη.
Η NASA πρόσφερε πρόσφατα στον δρ. Levine 3,8 εκατομμύρια δολάρια τόσο σε άμεση όσο και σε έμμεση χρηματοδότηση για μια περίοδο 13 ετών για να μελετήσει τις επιπτώσεις των διαστημικών ταξιδιών στην καρδιά. Αυτή η χορηγία θα του επιτρέψει να συνεχίσει την μελέτη του καθώς διεξάγονται περισσότερες διαστημικές πτήσεις μεγάλης διάρκειας.
Μελέτες σε κολυμβητές
Ένα άλλο ενδιαφέρον του δρ. Levine είναι οι επιπτώσεις της άσκησης, ιδιαίτερα η ακραία άσκηση στη Γη. Σε άλλη έρευνα, συνέκρινε την επίδραση στην καρδιά του αστροναύτη Scott Kelly με τις επιπτώσεις που παρατηρήθηκαν σε έναν κολυμβητή μεγάλων αποστάσεων, που επιχείρησε να διασχίσει κολυμπώντας τον Ειρηνικό Ωκεανό το 2018.
Ο κολυμβητής Benoit Lecomte έφτασε περίπου στο ένα τρίτο της διαδρομής προτού σταματήσει λόγω κακοκαιρίας και βλάβης σε ένα ιστιοφόρο που τον συνόδευε. Σύμφωνα με την έρευνα, κολύμπησε περισσότερο από 1.750 μίλια σε 159 ημέρες.
Το κολύμπι αντοχής προσομοιώνει μερικές από τις επιπτώσεις που δημιουργεί η έλλειψη βαρύτητας, καθώς η άνωση του νερού αντισταθμίζει τις επιπτώσεις της βαρύτητας, εξήγησε ο δρ. Levine.
Κατά τη διάρκεια της διαστημικής πτήσης, καθώς και κατά το κολύμπι αντοχής, η καρδιά δεν χρειάζεται να εργαστεί τόσο σκληρά για να αντλήσει αίμα ανηφορικά από τα πόδια προς το κεφάλι.
Σύγκριση κολυμβητή με αστροναύτη
Κατά τη διάρκεια της απόπειράς του να διασχίσει τον Ειρηνικό, ο Lecomte έχανε επίσης καρδιακή μάζα, στην αριστερή κοιλία, κατά μέσο όρο λίγο χαμηλότερη από του αστροναύτη Kelly, στα 0,72 γραμμάρια την εβδομάδα.
Σύμφωνα με τον δρ. Levine, η απώλεια καρδιακής μάζας του κολυμβητή είναι πιο εντυπωσιακή σε σύγκριση με τον αστροναύτη, δεδομένου ότι ο Lacomte κολυμπούσε έξι ώρες κατά μέσο όρο κάθε μέρα. Από την άλλη, ο Kelly έκανε μία έως δύο ώρες άσκησης την ημέρα.
Ο δρ. Levine εξήγησε επίσης ότι το κολύμπι αντοχής δεν είναι μια άσκηση υψηλής έντασης και, ως εκ τούτου, το όφελος από αυτό φαινόταν να αντισταθμίζεται από την καρδιά που δεν χρειαζόταν να εργαστεί τόσο σκληρά «για να ανεβάσει το αίμα».
Η ιστορία σχετικά με την προσπάθεια του Lecomte να κολυμπήσει στον Ειρηνικό Ωκεανό το 2018 εμφανίζεται στο βίντεο του CBS Evening News στο YouTube παρακάτω:
