Σε Σαξονία και Βρανδεμβούργο κλήθηκαν οι πολίτες την περασμένη Κυριακή στην κάλπη, όπου η ακροδεξιά Eναλλακτική για τη Γερμανία (AfD) κατέγραψε τις καλύτερες επιδόσεις της, αλλά χωρίς να καταφέρει να αναδειχθεί πρώτη δύναμη παρά τις πολύ θετικές γι’ αυτήν προεκλογικές δημοσκοπήσεις. Τα δύο παραδοσιακά κόμματα του κυβερνητικού συνασπισμού έχασαν δύναμη, με το SPD να κρατάει ποσοστό άνω του 10% προς μεγάλη του… ανακούφιση. Μεγάλη χαμένη η Αριστερά, ελπιδοφόρο ποσοστό για τους Πράσινους, που σταθεροποιούνται και στην ανατολική Γερμανία, και καλούνται να παίξουν ρόλο ρυθμιστή.
Το ότι οι εθνολαϊκιστές, παρά τις προβλέψεις περί του αντιθέτου, δεν κατάφεραν τελικά να αναδειχθούν πρώτη δύναμη στη Σαξονία δεν αποτελεί λόγο εφησυχασμού. Στη Σαξονία η ακροδεξιά AfD σχεδόν τριπλασίασε τα ποσοστά της (27,5%) και στο Βρανδεμβούργο τα υπερδιπλασίασε (24%).
Στη Σαξονία ο σχηματισμός κυβέρνησης αναμένεται να αποδειχθεί ιδιαίτερα δύσκολη εξίσωση, καθώς τα ποσοστά των CDU και SPD δεν επαρκούν πλέον για τον σχηματισμό κυβέρνησης συνασπισμού μεταξύ τους. Ο πρωθυπουργός Μίχαελ Κρέτσμερ απέκλεισε πάντως ήδη το ενδεχόμενο σχηματισμού κυβέρνησης μειοψηφίας, ενώ ο συμπρόεδρος των Πρασίνων Ρόμπερτ Χάμπεκ προειδοποίησε τον Κρέτσμερ να μη διανοηθεί να συνεργαστεί με την AfD.
«Όλοι πρέπει να είναι ξεκάθαροι με τις ευθύνες τους. Αυτό σημαίνει κυρίως ότι η Χριστιανοδημοκρατική Ένωση (CDU) πρέπει να έχει συναίσθηση της ευθύνης της και να μην ψάχνει προς τα δεξιά» δήλωσε. Όλα τα κόμματα πάντως είχαν προεκλογικά απορρίψει κάθε ενδεχόμενο συνεργασίας με την AfD.
Οι απώλειες που κατέγραψαν τα δύο παραδοσιακά κόμματα στα δύο ανατολικογερμανικά κρατίδια αποτελούν το χειρότερο εκλογικό αποτέλεσμα μετά την ένωση των δύο Γερμανιών.
Ο σχηματισμός κυβέρνησης στα κρατίδια μετατρέπεται σε γρίφο, παρά την παράδοση συνεργασιών που έχει να επιδείξει η χώρα. Η μεταναστευτική πολιτική αλλά και τα πρώτα άσχημα οικονομικά στοιχεία που άρχισε να εμφανίζει η πιο ισχυρή χώρα της Ευρωζώνης φέρνουν τριγμούς στον κυβερνητικό συνασπισμό και η καγκελάριος Μέρκελ στη δύση της καριέρας της κατηγορείται για «διαίρεση της χώρας».
Η «αναγέννηση» (;) του SPD
Μέσα από την πτώση που φαίνεται να γνωρίζει η CDU, οι Σοσιαλδημοκράτες, που βρίσκονται σε αναζήτηση ταυτότητας εδώ και μήνες, προσπαθούν να επαναφέρουν το στίγμα του κόμματος. Μπροστάρης σε αυτήν την προσπάθεια αναδεικνύεται ο νυν υπουργός Οικονομικών Όλαφ Σολτς, ο οποίος έχει αφήσει ανοικτό το ενδεχόμενο να διεκδικήσει την ηγεσία του SPD μετά και την καθαίρεση της Άντρεα Νάλες.
Σύμφωνα με το «Spiegel» o υπουργός Οικονομικών και αντικαγκελάριος έχει εκφράσει το ενδιαφέρον του για την ηγεσία του SPD σε τηλεφωνική συνομιλία με την προσωρινή ηγεσία του κόμματος, η οποία αποτελείται από τους Μάλου Ντράγιερ, Μανουέλα Σβέσιγκ και Τόρστεν Σέφερ – Γκύμπελ, με τις φήμες να λένε ότι κανένας από τους τρεις δεν εξέφρασε αντιρρήσεις στις αρχηγικές φιλοδοξίες του Σολτς.
Ωστόσο ο Σολτς θεωρείται ένας από τους κορυφαίους υποστηρικτές του «μεγάλου συνασπισμού» υπό την Άνγκελα Μέρκελ, γεγονός που τον έχει φέρει σε αντίθεση με την αριστερή πτέρυγα αλλά και τη νεολαία του κόμματος.
Ο Γερμανός ΥΠΟΙΚ όμως δεν είχε εκφράσει εξ αρχής το ενδιαφέρον του για την ηγεσία των Σοσιαλδημοκρατών, και μάλιστα τηρούσε στάση παρατηρητή στα εσωκομματικά «μαχαιρώματα» που έβαζαν στο στόχαστρο κυρίως την πρώην ηγέτη Άντρεα Νάλες. Τι άλλαξε όμως μέσα σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα;
Σύμφωνα με το «Spiegel», η στροφή του Σολτς οφείλεται κυρίως σε δύο λόγους:
● Στο ότι σχεδόν κανένα από τα κορυφαία στελέχη του SPD δεν έχει κάνει μέχρι σήμερα το «βήμα προς τα εμπρός» καταθέτοντας τη δική του υποψηφιότητα.
● Στον εντεινόμενο φόβο των Σοσιαλδημοκρατών για μία περαιτέρω καθίζηση στις δημοσκοπήσεις. Το γεγονός πως το SPD δεν υπέστη συντριπτική ήττα στα ανατολικά κρατίδια φέρνει ένα βήμα πιο κοντά την ανάληψη της ηγεσίας από τον Σολτς, με βασικούς ωστόσο «ιδεολογικούς αντιπάλους» τους Πράσινους, οι οποίοι έχουν κατοχυρώσει ισχυρά ποσοστά σε πλήθος κρατιδίων του ομοσπονδιακού κράτους.
Πάντως το «Spiegel» επισημαίνει ότι, πριν εκφράσει ενδιαφέρον για την ηγεσία του κόμματος, ο Σολτς είχε συνεννοηθεί ατύπως με άλλα ηγετικά στελέχη των Σοσιαλδημοκρατών και κυρίως με τον υπουργό Εξωτερικών Χάικο Μάας και τον υπουργό Εργασίας Χουμπέρτους Χάιλ.
Βλέψεις για την καγκελαρία
O Σολτς έχει οικοδομήσει ένα μετριοπαθές πολιτικό προφίλ, αλλά σε θέματα οικονομίας ακολουθεί την πολιτική του προκατόχου του Βόλφγκανγκ Σόιμπλε για τους ισοσκελισμένους προϋπολογισμούς, ενώ έχει αναφέρει ως πρότυπό του τον προτελευταίο Σοσιαλδημοκράτη καγκελάριο Χέλμουτ Σμιτ. Ο τελευταίος βέβαια ήταν αυτός που οδήγησε το SPD σε πιο συντηρητικές πολιτικές, προκαλώντας αντιπαλότητες στο εσωτερικό του κόμματος, ειδικά στην αριστερή του πτέρυγα. Ο Γερμανός ΥΠΟΙΚ φαίνεται πως χτίζει το ηγετικό του προφίλ εδώ και καιρό περιμένοντας τον τερματισμό της θητείας της Μέρκελ.
Εντούτοις οι εθνικές εκλογές στη Γερμανία αργούν ακόμα. Το ζήτημα είναι αν θα προλάβει να καλλιεργής
ει το έδαφος εντός του κόμματός του και να μαζέψει τις απώλειες τόσων χρόνων που έφερε η συγκυβέρνηση CDU – SPD, με πιο σημαντική προϋπόθεση τη στήριξη της κομματικής βάσης, η οποία φαίνεται πως αναζητεί ταυτότητα, ειδικά τα τελευταία δύο χρόνια.
