Ένας σφραγιδόλιθος 2.000 ετών με το πρόσωπο του Έλληνα Θεού Απόλλωνα βρέθηκε στο δυτικό τείχος της Ιερουσαλήμ.
Ο σφραγιδόλιθος είναι σχήματος οβάλ, έχει μήκος μόλις 13 χιλιοστά και πλάτος 11 χιλοστά και χρησιμοποιούνταν σε συμβόλαια, επιστολές και άλλα αγαθά – αλλά οι ειδικοί πιστεύουν ότι φοριόταν και ως κόσμημα.
Αν και τέτοιες σφραγίδες ήταν πολύ συχνές, αυτή είναι μοναδική επειδή είναι κατασκευασμένη από πολύτιμο λίθο και διακοσμημένη με τη μορφή ενός Θεού εκτός της εβραϊκής πίστης.
Στο σφραγιδόλιθο βλέπει κανείς το προφίλ του θεού Απόλλωνα, με μακριά μαλλιά γύρω από το λαιμό του, μεγάλη μύτη, σαρκώδη χείλη και θεληματικό πηγούνι.
Ο επικεφαλής αρχαιολόγος λέει ότι η εικόνα ενός άλλου θεού στην Ιερουσαλήμ είναι σπάνιο φαινόμενο και υποδηλώνει ότι ο ιδιοκτήτης του «χρησιμοποιούσε όσα αντιπροσωπεύει η φιγούρα του θεού Απόλλωνα: φως, καθαρότητα, υγεία και επιτυχία».
«Μέχρι σήμερα, δύο τέτοιοι σφραγιδόλιθοι έχουν βρεθεί στη Μασάδα και ένας ακόμα στην Ιερουσαλήμ μέσα σε ένα οστεοφυλάκιο σε έναν εβραϊκό τάφο» είπε ο Έλι Σουκρόν, επικεφαλής αρχαιολόγος της ανασκαφής.
Οι αρχαιολόγοι πιστεύουν ότι ο σφραγιδόλιθος είναι πιο πιθανό να έχει φορεθεί ως δαχτυλίδι παρά να χρησιμοποιούνταν για τη σφράγιση εγγράφων. «Όταν βρήκαμε τον λίθο, αναρωτηθήκαμε “τι κάνει ο Απόλλωνας στην Ιερουσαλήμ;” Και γιατί ένας Εβραίος θα φορούσε ένα δαχτυλίδι με το πορτρέτο ενός ξένου θεού;”» λέει ο Σουκρόν. «Η απάντηση σε αυτό, κατά τη γνώμη μας, είναι ότι ο ιδιοκτήτης του δεν το φορούσε ως τρόπο έκφρασης θρησκευτικών πεποιθήσεων, αλλά ως μέσο αξιοποίησης των όσων αντιπροσωπεύει η φιγούρα του Απόλλωνα: φως, καθαρότητα, υγεία και επιτυχία» εξηγεί.
Οι ερευνητές σημειώνουν ότι ο Απόλλωνας, που συνδέεται με τη μαντεία, ήταν ένας από τους πιο σεβαστούς θεούς της εποχής στις περιοχές της Ανατολικής Μεσογείου.
ΤΑ ΙΕΡΑ ΤΩΝ ΣΟΛΥΜΩΝ
Πριν χρόνια σε ξενάγηση στο αρχ. Μουσείο Χανίων κοντά στο παλιο λιμανι η ξεναγός μας πέρασε και την αίθουσα “Μητσοτάκη”. Όσα ήταν εκεί μέσα ήταν δωρεά του πατέρα Μητσοτάκη στην πολιτεία. Οι θυσαυροι ήταν απίστευτοι. Τα κοσμήματα καταπληκτικά. Όμως την πιο περίοπτη θέση απολα τα εκθέματα την είχε μια μικροσκοπική σφραγιδουλα, τόση δα, λίγων χιλιοστών με κερατα ταυρου. Στην εύλογη απορία μας ή ξεναγός μας διευκρινήσεις ότι ήταν το μοναδικό σωζομενο ευρυμα σε σφραγίδα που πιστοποιουσε την χρήση του ταύρου στο μινωικό βασίλειο και μάλιστα σαν υπογραφή. Και αυτοί οι θυσαυροι ήταν στην κατοχή της οικογένειας. Και κυρίως ήταν το 1/10 αποσα άφησε κληρονομιά στον κουλή που είναι ακόμα στην κατοχή του. Ετσι τουλάχιστον μας είπε. Αυτα.
Μήπως επειδή ήταν Έλληνες κ εκεί;