Ο Ρώσος κοινωνιολόγος και σύμβουλος του Ρώσου προέδρου, Βλαντίμιρ Πούτιν, Alexander Dugin, προσπαθεί να αναλύσει αυτό που αποκαλεί και Τραμπισμό και σύμφωνά με τον ίδιο θα αλλάξει τον πλανήτη.
Όπως όλα δείχνουν, ήρθε η ώρα της παλιάς παραδοσιακής τάξης πραγμάτων, προκειμένου συγκεντρώσει το κοινό, το οποίο δεν συμμερίζεται τις απόψεις της νέας διεθνιστικής τάξης πραγμάτων, οδηγώντας το εξίσου στην νέα ψηφιακή εποχή ταυτοποίησης και ελέγχου, απλά με διαφορετική ιδεολογία.
Μεταξύ άλλων σε άρθρο του, το οποίο παραθέτει το RT DE με τίτλο «Alexander Dugin: Η ιδεολογία του Τραμπισμού θα αλλάξει τις ΗΠΑ και τον κόσμο (Μέρος Ι)», ο Ντούγκιν αναφέρει πως «επειδή ο Τραμπ κατάφερε να υπερασπιστεί την θέση του στον ορίζοντα του ιδεολογικού χώρου των ΗΠΑ, το βαθύ κράτος δεν επέτρεψε στους Αμερικανούς Δημοκρατικούς να τον εξαφανίσουν. Ο Μπάιντεν απέτυχε στο τεστ «Build Back Better» (επίσης λόγω της πνευματικής του παρακμής), πείθοντας κανέναν για τίποτα – αυτό σημαίνει ότι το «Βαθύ Κράτος» έχει αναγνωρίσει την πραγματικότητα της κρίσης της παγκοσμιοποίησης και τις παλιές μεθόδους εξάπλωσής της».
Στην συνέχεια ο Ντούγκιν αναφέρει πως συγκέντρωσε γύρω του μια ομάδα «τραμπιστών», προφανώς εννοεί με την ίδια ιδεολογία την οποία διατρανώνει ο νέος Αμερικανός πρόεδρος, όπως ο Έλον Μασκ, ο Ρόμπερτ Κένεντι Jr. κ.α.
Και συνεχίζει:
«Αυτό που είναι ιδιαίτερα σημαντικό εδώ είναι το εξής: Μετά την αποδοχή του Τραμπ, το «Deep State» των ΗΠΑ συνειδητοποίησε ότι η παγκόσμια στρατηγική των ΗΠΑ από άποψη ιδεολογίας, γεωπολιτικής, διπλωματίας κ.λπ. έπρεπε να αναθεωρηθεί ριζικά. Από εδώ και πέρα όλα υπόκεινται σε αναθεώρηση. Ο Τραμπ και ο Τραμπισμός -ή με την ευρύτερη έννοια, ο λαϊκισμός- αποδείχθηκαν ότι δεν ήταν μια τεχνική αποτυχία, όχι ένα τυχαίο βραχυκύκλωμα, αλλά μάλλον μια καταγραφή της πραγματικής και θεμελιώδους κρίσης της παγκοσμιοποίησης και – επιπλέον – το τέλος της.
Η τρέχουσα θητεία του Τραμπ δεν είναι απλώς ένα επεισόδιο στην αλληλουχία της διακυβέρνησης των Δημοκρατικών και των Ρεπουμπλικανών των ΗΠΑ, οι οποίοι ακολουθούν σε γενικές γραμμές την ίδια γραμμή και προστατεύονται και υποστηρίζονται από το Βαθύ Κράτος ανεξάρτητα από τα εκλογικά αποτελέσματα του κόμματος. Είναι η αρχή μιας νέας καμπής στην ιστορία της ηγεμονίας των ΗΠΑ. Είναι μια βαθιά αναθεώρηση της στρατηγικής της, της ιδεολογίας της, της δομής της και των δομών της.
Στην συνέχεια ο Ντούγκιν, ο οποίο είχε κάνει λόγο για «Πουτινισμό», μιλά και για «Τραμπισμό», ο οποίος σύμφωνα με τον ίδιο, αναδύεται ως ιδεολογία του «Μεταφιλελευθερισμού», ιδεολογίας δηλαδή που διαδέχεται εκείνη του διεθνιστικού αριστερόστροφου λεγόμενου φιλελευθερισμού:
«Ο αντιπρόεδρος Βανς περιγράφει ρητά τον εαυτό του ως «μεταφιλελεύθερο». Αυτό αντιπροσωπεύει μια πλήρη και ολοκληρωτική ρήξη με τον αριστερό φιλελευθερισμό που έχει καθιερωθεί στις Ηνωμένες Πολιτείες τις τελευταίες δεκαετίες. Το «Βαθύ Κράτος», το οποίο δεν έχει καθόλου ιδεολογία, είναι τώρα προφανώς έτοιμο να πειραματιστεί με μια θεμελιώδη αναμόρφωση της φιλελεύθερης ιδεολογίας, αν όχι την πλήρη διάλυση της. Ο Τραμπισμός προσλαμβάνει τα χαρακτηριστικά μιας ανεξάρτητης ιδεολογίας μπροστά στα μάτια μας, που από πολλές απόψεις έρχεται σε ευθεία αντίθεση με τον αριστερό φιλελευθερισμό που κυριαρχούσε μέχρι πρόσφατα.
Ο Τραμπισμός ως ιδεολογία είναι ετερογενής και έχει αρκετούς πόλους. Αλλά η γενική του δομή είναι ήδη λίγο-πολύ σαφής. Πρώτα απ ‘όλα, ο Τραμπισμός απορρίπτει την παγκοσμιοποίηση, τον αριστερό φιλελευθερισμό (προοδευτισμό) και την “WOKE” (σ.σ. ατζέντα).
