Στο τέλος του πολέμου, τα στελέχη της IG Farben δικάστηκαν και, παρά τις προσπάθειες του Telford Taylor, του επικεφαλής εισαγγελέα των ΗΠΑ, και του βοηθού εισαγγελέα Josiah DuBois, οι ποινές που επιβλήθηκαν ήταν ελαφρές.
Για παράδειγμα, ο Fritz Ter Meer, υψηλόβαθμο στέλεχος της Farben, δικάστηκε για μαζική ιατρική δολοφονία και δουλεία και καταδικάστηκε σε ισχνή φυλάκιση επτά ετών.
Αποφυλακίστηκε μετά από τρία χρόνια, και συνέχισε να καταλαμβάνει μια θέση ως πρόεδρος του συμβουλευτικού συμβουλίου της Bayer, ενός εταιρικού κλάδου στο δέντρο της διαβόητης IG Farben, η οποία υποτίθεται ότι είχε διαλυθεί…
Άρχισα να γράφω για το θέμα αυτό πριν από 20 χρόνια, όταν ξεκίνησα το NoMoreFakeNews.com.
Σε αυτό το άρθρο, θα παρουσιάσω μια επισκόπηση.
Το 1933, το μεγαλύτερο καρτέλ στον κόσμο, το IG Farben, έσπρωξε τον Χίτλερ στην κορυφή, επιτρέποντάς του να γίνει καγκελάριος της Γερμανίας.
Η Farben ήταν ένας παγκόσμιος κολοσσός. Φαρμακευτικά προϊόντα, βαφές, πετρέλαιο, καουτσούκ. Σφυρηλάτησε συνεργασίες με τις Standard Oil, Dow, Dupont, Imperial Chemical Industries, Rhone-Poulenc.
Ο αξιωματούχος της αμερικανικής κυβέρνησης, Josiah DuBois, που στάλθηκε σε μια αποστολή διερεύνησης γεγονότων στη Γουατεμάλα, επέστρεψε λέγοντας:
“Απ’ όσο μπορώ να πω, το έθνος είναι εξ ολοκλήρου θυγατρική της Farben”.
Οι λαμπροί χημικοί της Farben ήταν σύγχρονοι αλχημιστές. Ερευνούσαν και παρήγαγαν συνθετικά προϊόντα πολύ πριν από τα προϊόντα που παρασκευάζονταν οπουδήποτε αλλού στον κόσμο.
Το όνειρό τους ήταν ο μετασχηματισμός υλικών: η ικανότητα μετατροπής οποιουδήποτε στοιχείου του Περιοδικού Πίνακα σε οποιοδήποτε άλλο στοιχείο.
Εν τω μεταξύ, ο Χίτλερ είχε εμμονή με έναν άλλο μετασχηματισμό: την αναβίωση αυτού που πίστευε ότι ήταν η χαμένη Άρια Κύρια Φυλή. Μέσω της επιλεκτικής αναπαραγωγής, της εξάλειψης των κατώτερων και ανεπιθύμητων ανθρώπινων τύπων και άλλων “επιστημονικών μεθόδων”, θα γινόταν μια αναβίωση των Υπεράνθρωπων. Και φυσικά, αυτοί θα έλεγχαν τότε το πεπρωμένο του πλανήτη.
Κοντά στο τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου στην Ευρώπη, οι ηγετικές φυσιογνωμίες της Farben και άλλων γερμανικών εταιρειών, γνωρίζοντας ότι ο Χίτλερ ήταν ένας τρελός και αποτυχημένος ως στρατιωτικός στρατηγιστής, αποφάσισαν ότι θα έπρεπε να ανακατευθύνουν τις προσπάθειές τους, να περάσουν στην παρανομία, να παραμείνουν αόρατοι και από τις σκιές να συνεχίσουν τον πόλεμό τους με άλλα μέσα. Δεν είχαν τελειώσει. Κάθε άλλο. Είχαν χρήματα, πόρους, μυαλό, συμμάχους. Και χρόνο.
Αλλά πώς θα έμοιαζε αυτός ο νέος πόλεμος; Πώς θα εξελισσόταν; Ποιανού τα νήματα θα κινούσαν και για ποιο σκοπό;
Θα έπρεπε να ευθυγραμμιστούν με κάποιο πολιτικό κίνημα;
Υπήρχε μια πιθανότητα. Ο σοσιαλισμός. Κομμουνισμός. Θα ήταν ένα βολικό τέχνασμα. Εξάλλου, η Ευρώπη ήταν κατεστραμμένη και εξαντλημένη από τον πόλεμο. Η επικρατούσα στάση ήταν: “Οτιδήποτε για να αποφύγουμε άλλη μια ένοπλη σύγκρουση”.
Αν τα έθνη της Ευρώπης μπορούσαν να εισέλθουν σε ένα συνεργατικό μέλλον, να ενώσουν τα χέρια τους, να θάψουν μακροχρόνιες εχθρότητες, να αμβλύνουν τα γεω-σύνορα, να εμπλακούν σε ελεύθερο εμπόριο, να υιοθετήσουν τελικά ένα κοινό νόμισμα…
Έτσι, σε μια περίοδο δεκαετιών, δημιουργήθηκε η Ευρωπαϊκή Ένωση. Ήταν αυτό που ο Χίτλερ επεδίωκε: μια συγχωνευμένη ήπειρος.
Και η Γερμανία ανέλαβε την ηγεσία, ως η ισχυρότερη οικονομική δύναμη στην Ευρώπη.
Και όλα αυτά χωρίς να πέσει ούτε ένας πυροβολισμός.
Ο σοσιαλισμός εξαπλωνόταν, με τη μία ή την άλλη μορφή, σε όλο τον κόσμο. Για τους αόρατους ναζιστές αρχιτέκτονες, αυτό ήταν μια ακόμη απόδειξη ότι θα έπρεπε να προσδεθούν προσωρινά σε αυτό το αστέρι. Εξάλλου, τι ήταν ο σοσιαλισμός στην πραγματικότητα; Απλά μια ετικέτα για τον έλεγχο από πάνω προς τα κάτω. Η μαρξιστική ιδεολογία ήταν ασήμαντη. Η κυριαρχία των πληθυσμών ήταν το μόνο που είχε σημασία.
Και όμως, κάτι έλειπε. Μια μέθοδος. Ένα μέσο. Μια μη πολιτική δύναμη που θα μπορούσε σταδιακά να τυλίξει τον κόσμο και να τον υποτάξει, να τον βασανίσει, να επιβάλει τον έλεγχο σε δισεκατομμύρια μυαλά.
Οι επικεφαλής της Farben είχαν τη λύση μπροστά τους. Κατά τη διάρκεια του Πολέμου, είχαν πληρώσει ένα ευτελές ποσό στους διευθυντές του Άουσβιτς, απέναντι, για να στέλνουν καθημερινά κρατούμενους στις ιατρικές τους εγκαταστάσεις για “εξετάσεις”. Πειράματα. Άθλια, γκροτέσκα πειράματα.
Και πηγαίνοντας αρκετές δεκαετίες πίσω, η ναζιστική ηγεσία είχε ενωθεί με την ελίτ των αμερικανών ευγονιστών -τις δυνάμεις των Rockefeller-Harriman- για να ερευνήσει, να προωθήσει και να χρησιμοποιήσει τη στείρωση, την άμβλωση, την ιατρική δολοφονία για να απαλλάξει την κοινωνία από τα “ακατάλληλα μέλη” της. Αυτές οι ναζιστικές-αμερικανικές διασυνδέσεις εξακολουθούσαν να υπάρχουν.
Ένας κλάδος της σύγχρονης ιατρικής βρισκόταν σε άνοδο: η ψυχιατρική. Αυτή ήταν μια τέλεια ευκαιρία να εισαχθούν, μέσω εντελώς αυθαίρετων διαγνώσεων “ψυχικών διαταραχών”, εξουθενωτικά φάρμακα που βλάπτουν τον εγκέφαλο σε ολόκληρους πληθυσμούς. Για λόγους ειρήνευσης.
Στην πραγματικότητα, ολόκληρο το μοντέλο της ιατρικής του Rockefeller -μια ασθένεια που προκαλείται από ένα μικρόβιο- μια εξωφρενική μορφή αναγωγισμού- έπαιρνε τη θέση του. Αυτό σήμαινε τεράστιο αριθμό φαρμάκων για τη θεραπεία των ασθενών.
Σίγουρα, αυτά τα φάρμακα θα μπορούσαν να μετατραπούν σε καταστροφείς τοξικών ουσιών.
Ένα σχέδιο άρχισε να διαμορφώνεται. Ένα ιατρικό σχέδιο. ΑΥΤΟ θα ήταν η αόρατη κατακτητική δύναμη, που θα πετούσε κάτω από την πολιτικά ουδέτερη σημαία της “θεραπείας”.
Θα δημιουργούσε, μακροπρόθεσμα, ένα σύστημα από την κούνια μέχρι τον τάφο, που θα συμπεριλάμβανε κάθε άνθρωπο, ο οποίος θα τραβολογούσε, κατά τη διάρκεια της ζωής του, έναν ζοφερό δρόμο 40 ή 50 διαγνώσεων ασθενειών και τοξικών θεραπειών – κάθε θεραπεία θα προκαλούσε νέα συμπτώματα που θα ονομάζονταν νέες ασθένειες, οι οποίες θα απαιτούσαν θεραπείες…
Όσον αφορά την εξάλειψη τεράστιου αριθμού ανθρώπων στον πλανήτη – τον πληθυσμό – αυτό ήταν ένα πιο δύσκολο πρόβλημα. Πώς να το οργανώσουμε; Πώς να το αποκρύψουμε;
Η επιλογή ήταν σαφής: οι λεγόμενες πανδημίες. Αλλά πώς θα σκηνοθετούνταν; Οι μικροοργανισμοί, αυτοί που υπήρχαν πραγματικά και δεν ήταν απλές φαντασιώσεις, ήταν διαβόητα απρόβλεπτοι. Το ανθρώπινο σώμα, παρά τις επιθέσεις εναντίον του, ήταν ισχυρό και ανθεκτικό.
Δεν υπήρχε κανένα σούπερ μικρόβιο που θα μπορούσε να απελευθερωθεί και να αφανίσει μερικά δισεκατομμύρια ανθρώπους. Αυτό ήταν αδιέξοδο. Οι ερευνητές στα εργαστήριά τους, που κατασκεύαζαν παράλογα τεστ για τους παραμυθένιους ιούς και αποτύγχαναν εντελώς να απομονώσουν τους ιούς, δεν βοηθούσαν.
Αλλά μια ιστορία για έναν ιό, μια ιστορία που πουλήθηκε με αρκετή θέρμη από ελεγχόμενα μέσα ενημέρωσης και συνεργαζόμενες κυβερνήσεις… αυτό είχε δυνατότητες, γιατί η λύση θα ήταν ένα εμβόλιο.
Οι αόρατοι αρχιτέκτονες θα χρειάζονταν μια ολόκληρη παρέλαση αυτών των ψεύτικων πανδημιών, για μεγάλο χρονικό διάστημα, προκειμένου να πείσουν τον παγκόσμιο πληθυσμό ότι τέτοια σενάρια ήταν αληθινά.
Μία προς μία, οι ιστορίες πανδημίας θα μπορούσαν να εμφανιστούν και να πουληθούν. Και οι ΓΙΑΤΡΟΙ θα ήταν οι μεσσίες.
Το COVID είναι φυσικά η ισχυρότερη ιστορία μέχρι σήμερα. Και τα εμβόλια θα είναι, μακροπρόθεσμα, τα πιο εξουθενωτικά και καταστροφικά από όλα τα εμβόλια.
Αλλά είναι αμφίβολο ότι το COVID θα είναι η τελευταία ιστορία πανδημίας. Αν ένα προϊόν είναι μεγάλος νικητής, πουλήστε μια παραλλαγή του. Και άλλο ένα.
Όταν κοιτάμε και εξετάζουμε φρικτά γεγονότα διαφόρων διαστάσεων -τα ιατρικά πειράματα στα ναζιστικά στρατόπεδα συγκέντρωσης- το διαβόητο πείραμα Tuskegee για τη σύφιλη- τη δολοφονία πολλών ζωντανών βρεφών που έκαναν έκτρωση για να πάρουν τα όργανά τους για έρευνα- τη χρήση υψηλής δόσης AZT για να σκοτώσουν ανθρώπους που διαγνώστηκαν με AIDS- τις εκστρατείες εμβολίων στις Φιλιππίνες και την Κένυα που σχεδιάστηκαν για να προκαλέσουν μελλοντικές αποβολές σε έγκυες γυναίκες- το πρόγραμμα ελέγχου του νου της CIA MK ULTRA…
Αυτά είναι αναλαμπές ενός συνολικού ιατρικού πολέμου με στόχο την ανθρωπότητα.
Το αλχημικό πρόγραμμα της IG Farben συμπληρώνεται τώρα με τεχνολογικές εξελίξεις στους τομείς της γενετικής και της πληροφορικής. Ο οραματιζόμενος μετασχηματισμός των ανθρώπων σε ανδροειδή του Γενναίου Νέου Κόσμου και υβρίδια εγκεφάλου-υπολογιστή είναι ιατρικές επιθέσεις.
Ο ναζιστής γιατρός Γιόζεφ Μένγκελε, γνωστός ως ο Άγγελος του Θανάτου, είπε:
“Όσο περισσότερα σας κάνουμε, τόσο λιγότερο φαίνεται να πιστεύετε ότι το κάνουμε”.
Αυτό είναι το σλόγκαν του ιατρικού καρτέλ των Ναζί-Ρόκεφλερ.
Η υπνωτική δύναμη του Γιατρού πρέπει να αποσυναρμολογηθεί και να σπάσει σε κομμάτια.
Πηγή: Ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος δεν τελείωσε ποτέ ” Jon Rappoport’s Blog, oimos-athina.blogspot.com
