Ένα queer μουσείο άνοιξε στην Αγία Πετρούπολη στις 27 Νοεμβρίου. Δημιουργός του είναι ο ακτιβιστής της κοινότητας ΛΟΑΤKI και τοπικός ιστορικός Πιότρ Βοσκρισένσκι. Λόγω του πρόσφατου νόμου που ψηφίστηκε από την Κρατική Δούμα για την πλήρη απαγόρευση της προπαγάνδας των ΛΟΑΤKI, το μουσείο θα λειτουργήσει μόνο για πέντε ημέρες – και μετά η ύπαρξή του θα καταστεί παράνομη. Ο ιστότοπος Sever.Realii αναφέρεται στην πρώτη και για το προσεχές μέλλον τελευταία queer έκθεση της Ρωσίας.
Στην είσοδο, τους επισκέπτες υποδέχεται ένα πορτρέτο του Πιότρ Τσαϊκόφσκι, Ρώσου συνθέτη και ενός από τους πιο διάσημους ομοφυλόφιλους της τσαρικής Ρωσίας. Μετά την επίσκεψή του στο μουσείο του συνθέτη στο Κλιν, ο Βοσκρισένσκι είχε την ιδέα να δημιουργήσει ένα queer μουσείο. Πέρασε δυόμισι χρόνια συγκεντρώνοντας μια συλλογή αντικειμένων τέχνης γι’ αυτό.
Σύμφωνα με τον Βοσκρισένσκι, τον ιδρυτή του μουσείου Τσαϊκόφσκι, ο αδελφός του διάσημου συνθέτη, ο Μόδεστος, ο οποίος ήταν επίσης ομοφυλόφιλος, έχτισε ένα μικρό σπίτι στο κτήμα όπου ζούσε ο ίδιος. Και στο γραφείο του Μόδεστου Τσαϊκόφσκι μπορείτε να δείτε το διατηρημένο ιδιόμορφο εσωτερικό εκείνης της εποχής, εξηγεί ο Βοσκρισένσκι.
Οι αναγνωρίσιμοι «ομοφυλόφιλοι» εσωτερικοί χώροι του 19ου αιώνα είναι γλυπτά, αντίκες και αγαλματίδια που απεικονίζουν νεαρούς άνδρες. Για παράδειγμα, ο ήρωας της αρχαίας ελληνικής μυθολογίας, ο Νάρκισσος, ο οποίος γίνεται αντιληπτός όχι μόνο ως σύμβολο υπερηφάνειας, αλλά και ως σύμβολο της αγάπης του ίδιου φύλου. Ή ο Αντίνοος, ο εραστής του Ρωμαίου αυτοκράτορα Ανδριανού. Από τον 18ο αιώνα, οι εικόνες του αναπαράγονται, μεταξύ άλλων και ως queer συμβόλου.
Στη συλλογή του μουσείου υπάρχουν τρεις ημιπολύτιμοι λίθοι με την ανάγλυφη παράσταση του Αντίνοος. Δύο μεταξύ αυτών φιλοτεχνήθηκαν στη Σοβιετική Ένωση τη δεκαετία του 1950, όταν οι ομοφυλόφιλοι στέλνονταν ακόμα στα γκουλάγκ για «σοδομισμό». Η τέταρτη ανάγλυφη αναπαράσταση του Αντίνοος είναι καρφιτσωμένη στο πουκάμισο του ίδιου του Πιότρ Βοσκρισένσκι.
Η συλλογή του Μουσείου Queer της Αγίας Πετρούπολης περιέχει επίσης την πρώτη έκδοση της πραγματείας του ιερέα Πάβελ Φλορένσκι «Ο στυλοβάτης και το έδαφος της Αληθείας»(1914). Οι σύγχρονοι αξιολόγησαν το βιβλίο ως δήλωση φιλίας με ομοφυλοφιλικές προεκτάσεις και κατηγόρησαν τον ιερέα ότι προσπαθεί να «δοξάσει τα αρχαία ήθη».
Συνολικά, η έκθεση περιλαμβάνει περίπου τρεις δωδεκάδες αντικείμενα που δείχνουν πώς εκδηλώθηκε ο έρωτας του ιδίου φύλου και ο τρανσεξουαλισμός στην τέχνη κατά τους προηγούμενους αιώνες. Ο Πιότρ Βοσκρισένσκι έψαχνε στο διαδίκτυο, σε παλαιοπωλεία και σε δημοπρασίες για αρκετά χρόνια για όλα τα ειδώλια και τα σπάνια βιβλία.
Σε πέντε ημέρες, η έκθεση θα κλείσει επίσημα. Ο Πιότρ Βοσκρισένσκι δεν αποκλείει το ενδεχόμενο το μουσείο του να γίνει ένα «μουσείο εξορίας» ή ένα «μουσείο προσφύγων», πιθανόν ομοφυλοφίλων, όταν θα το ανοίξει σε μια άλλη, πιο ελεύθερη χώρα. Και ελπίζει ότι στο μέλλον όλα τα εκθέματα θα μπορούν και πάλι να εκτίθενται νόμιμα στη Ρωσία.
